آیا شیخ خاموش می آید

نویسنده

abdolahnoriii.jpg

نادر کرمی


بحث های پیرامونی انتخابات ریاست جمهوری که قرار است قریب به یکسال دیگر برگزار شود طی روزهای ‏گذشته به شدت بالا گرفته و به موضوع بحث اصلی محافل سیاسی و رسانه ای ایران تبدیل شده است. بسیاری از ‏ناظران دلیل چنین تعجیل بی سابقه ای را نارضایتی عمومی گسترده از عملکرد دولت احمدی نژاد و اشتیاق به ‏پایان هرچه سریعتر کار او و برگزیدن جانشینش می دانند. ‏

در همین ارتباط در این هفته روزنامه های کثیرالانتشار اصلاح طلبان یعنی “شهروند امروز”، “کارگزاران” و ‏‏”اعتماد” چندین بار تیتر های اول خود را به گفت و گوهای مفصلی اختصاص دادند که یا نامزد مشخصی را طرح ‏می کردو یا به تشریح راهکار استراتژیک اصلاح طلبان نظر داشت. به این ترتیب “محمد علی نجفی” با عکسی ‏تمام قد بسته پیشنهادی خود را در “اعتماد” گشود و مصطفی تاجزاده در گفتگو با “کارگران” آمدن خاتمی را راه ‏نجات کشور اعلام کرد. ‏

در عین حال طرح نام عبدالله نوری وزیر کشور دولت اصلاحات و روحانی زندان کشیده و صریح اللهجه ای که ‏از محبوبیت گسترده ای میان اصلاح طلبان رادیکال که خود را “تحولخواه” می نامند برخوردار است، فضای ‏جدیدی را در مباحث مربوط به انتخابات پیش رو باز کرده است. ‏

گرچه نام عبدالله نوری طی انتخابات ریاست جمهوری دور نهم (1384) نیز به گوش رسید و خبرهایی مبنی بر ‏مذاکره برخی گروه های دانشجویی و اصلاح طلبان رادیکال برای راضی کردن نوری منتشر شد، اما تاکید بر ‏طرح کاندیداهای حزبی در میان اصلاح طلبان و حضور هاشمی رفسنجانی موجب شد تا او درخبری کوتاه حضور ‏خود در این عرصه را تکذیب کند. ‏

‎ ‎حجاریان: تحریمی ها پشت سر نوری می آیند‎ ‎

در ابتدای این هفته نشریه شهروند امروز با چاپ مباحثه ای میان عباس عبدی و سعید حجاریان دو تن از چهره ‏های شاخص اصلاحات به انتشار بحثی که در میان آنان در مورد گزینه های انتخابات ریاست جمهوری آتی در ‏گرفته بود پرداخت. حجاریان در بخشی از این مباحثه پس از برشمردن دو سناریوی همراهی با اصولگرایان و ‏حضور خاتمی، خبر از ایده ای می دهد که می تواند “تحریمی ها” و “دانشجویان” را هم به صحنه وارد کند. ‏

حجاریان می گوید: راهبرد دیگر این است که اصلا در انتخابات مشارکت نکنیم. یک راهبرد هم می گوید که پشت ‏سر یک آدم قوی و پایه کار که مثل خاتمی هم نباشد بایستیم. ‏

عبدی می پرسد: مثلا چه کسی؟

حجاریان پاسخ می دهد: عبدالله نوری. دانشجویان و تحریمی ها هم پشت سر او می آیند. اگر هم ردصلاحیت شد ‏می گوییم که در انتخابات شرکت نمی کنیم. اگر هم در صحنه باقی ماند که همه دوم خردادی ها و تحریمی ها بسیج ‏می شوند. ‏

به این ترتیب حجاریان خبر از طرحی می دهد که شامل دو بخش است، یکی نامزدی عبدالله نوری و دیگری ‏پشتیبانی از او حتی پس از رد‏‎ ‎صلاحیت احتمالی اش. ‏


‎ ‎نجفی: فقط یک کاندیدا‎ ‎

این ایده البته با راهکار استراتژیک محمد علی نجفی که بسیاری او را نامزد حزب کارگزاران برای انتخابات آتی ‏می دانند تطابق دارد، چرا که او نیز می گوید: “پیش از آغاز مراحل بررسی صلاحیت ها از سوی نهادهای ذی ‏ربط، تمامی احزاب و گروه های اصلاح طلب- که در یک ائتلاف هم قرار گرفته اند- اعلام کنند تنها کاندیدای ‏اصلاح طلبان، فرد معرفی شده و ثبت نام شده در انتخابات بوده و اگر این کاندیدا به دلیل فشارهای آشکار و پنهان ‏برخی محافل یا ردصلاحیت، امکان حضور در انتخابات را نیابد اصلاح طلبان هیچ کاندیدای دیگری را به عنوان ‏جایگزین نداشته و از حضور در انتخابات معذور خواهند بود”.‏

‏ ‏

‎ ‎تاجزاده: نوری احمدی نژاد را شکست می دهد‏‎ ‎

در عین حال مصطفی تاجزاده هم که به گفته روزنامه کارگزاران “شاید در میان چهره‌های شاخص اصلاح‌طلب، ‏هیچ‌کس به اندازه «مصطفی تاج‌زاده» پیگیر کاندیداتوری سیدمحمد خاتمی در انتخابات پیش روی ریاست‌جمهوری ‏نباشد” تاکید دارد که عبدالله نوری در برابر آقای احمدی‌نژاد پیروز می‌شود اما اگر صلاحیت ایشان رد ‌شود باید ‏چه‌‌کار کرد؟ ‏

با این حال باید دید در شرایطی که سید محمد خاتمی تاکنون حضور خود در انتخابات را منتفی ندانسته و برخی ‏گروه های اصلاح طلب از جمله مشارکت و مجاهدین انقلاب اسلامی تمامی تلاش خود را معطوف جلب نظر او ‏ساخته اند و گفته می شود قرار است از سوی جبهه اصلاحات “همایش سران احزاب و گروه‌های اصلاح‌طلب ‏برای تعیین راهبرد این جناح سیاسی در انتخابات آتی ریاست‌جمهوری” 13 تیرماه در تهران برگزار ‌شود، تا چه ‏حد ممکن است شیخ خاموش تن به بازگشت به سیاست دهد و اصلاح طلبان محافظه کارتر نیز تا چه اندازه به ‏دنبال همکاری با اصلاح طلبان رادیکال خواهند بود. ‏