با کاندیدای پیروز وارد صحنه شویم

نویسنده

atrianfar773.jpg

حسین محمدی

محمد عطریان فر عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی و مدیرعامل نشریه “شهروند امروز” ‏است. عطریان فر از جمله کسانی است که همراه با چند نماینده از دیگر گروه های اصلاح طلب به دیدار با ‏شخصیت هایی چون خاتمی و نوری برای بحث درباره انتخابات ریاست جمهوری رفته است. بااو درباره ‏وضعیت اصلاح طلبان در انتخابات آتی ریاست جمهوری به گفتگو نشسته ایم.او می گوید:” آینده سیاسی ‏کشور ما یک منازعه سیاسی و تاریخی میان رادیکالیسم و عقلانیت سیاسی است.“این مصاحبه در پی می آید.‏


‎ ‎آقای عطریان فر، بحث داغ این روزها بحث انتخابات ریاست جمهوری است. تحلیل شما از فضای ‏فعلی سیاسی کشور چیست؟‎ ‎

شرایط موجود به گونه ای است که یک دوگانه رادیکالیسم – عقلانیت در کشور شکل گرفته است. محوریت ‏رادیکالیسم را جریانات تندروی اصول گرا تشکیل می دهند و جریان عقلانیت ناخواسته یا خواسته، حول ‏محور اصلاح طلبان معنا و مفهوم پیدا کرده است. این محوریت در شرایط فعلی حول محور شخصیت هایی ‏چون آقایان هاشمی و خاتمی معنا دارد. البته دیگر شخصیت هایی هم هستند که پیرامون جریان اعتدال هستند و ‏در آن نقش هم دارند.‏


‎ ‎و نقش اصلاح طلبان در این میانه چیست؟‎ ‎

امیدواریم اصلاح طلبان بتوانند بر پایه یک شناخت استراتژیک از آینده سیاسی ایران و شناخت از وضعیت ‏موجود و حساسیت شرایط فعلی و نقشی که می توانند در این برهه ایفا بکنند؛ حول یک شخصیت جمع شوند و ‏در این منازعه سیاسی، پیروز صحنه رقابت انتخاباتی باشند.‏


‎ ‎فکر می کنید این ائتلاف حول یک شخصیت دست یافتنی خواهد بود؟‏‎ ‎

شاخص ترین گروه های اصلاح طلبان – که عبارتند از کارگزاران، مشارکت، مجاهدین انقلاب، حزب ‏اسلامی کار و مجمع روحانیون مبارز – در حال حاضر به طور ضمنی و با گفتگوهای مقدماتی که داشتند، ‏شایسته ترین چهره برای انتخابات آینده را آقای خاتمی تشخیص دادند. آقای خاتمی با توجه به هشت سال ‏تجربه مدیریت سیاسی و آزمون و خطاهای گذشته، اکنون در موقعیت ممتازی قرار گرفته اند.اگر آقای خاتمی ‏موافقت خود را برای حضور در انتخابات اعلام کنند، تصور میکنم به سرعت سازمان رای ایشان – که با ‏تدبیر همین پنج گروه خواهد بود – به سرعت کلید زده خواهد شد و توافق خوبی هم صورت خواهد گرفت.‏


‎ ‎با کاندیداهای دیگر اصلاح طلب چه می کنید؟ مثلا همین الان اعتمادملی آقای کروبی رابه عنوان ‏کاندیدای خود انتخاب کرده است.‏‎ ‎

‏ این مساله قابل پیش بینی بود که شخصیت ممتاز و مبارزی مثل آقای کروبی هم در انتخابات حضور پیدا کنند. ‏امااگر آقای خاتمی در انتخابات حضور پیدا کنند و در آینده صحبت هایی که میان ائتلاف و اعتمادملی صورت ‏خواهد گرفت، چه بسا آقای کروبی هم همکاری هایی را داشته باشند. چرا که اصلاح طلبان در انتخابات، حتما ‏باید به پیروزی بیاندیشند. اصلاح طلبان وظیفه دارند با توجه به اینکه حداقل 50 درصد ملت ایران را پشتیبان ‏خود می بینند – اگر بیشتر نباشد – تنها به پیروزی در انتخابات آتی بیاندیشند. چنانچه این تردیدها مرتفع شود ‏و اصلاح طلبان با محوریت آقای خاتمی تصمیم قطعی خود را بگیرند و در انتخابات حضور پیدا کنند، ‏تصورمی کنم بتوان با بخشی از نیروهای اصلاح طلبی که در قالب حزب اعتمادملی شکل گرفته اند همکاری ‏کرد.‏


‎ ‎اعتمادملی و شخص آقای کروبی بارها اعلام کرده اند که کاندیدای حزبی خواهندداشت.‏‎ ‎‎ ‎

فکر می کنم آنچه که در کاندیداتوری آقای کروبی اتفاق افتاد، ناشی از این است که هنوز جریانات اصلی ‏ائتلاف نتواسته اند به جمع بندی نهایی درباره کاندیدا برسند. شاید در این زمینه این مساله هم وجود داشته باشد ‏که چنانچه آقای خاتمی نیاید، آقای کروبی درمظان پیروزی خواهد بود. ‏


‎ ‎یعنی احتمال دارد آقای کروبی در صورت عدم حضور آقای خاتمی، کاندیدای شما باشد؟‏‎ ‎‎ ‎

در صورت عدم حضور آقای خاتمی، احتمال پیروزی آقای کروبی هم در تحلیل های ما وجود دارد.‏


‎ ‎بحث فعلی این است که شرایط نشان می دهد حتی در صورت حضور آقای خاتمی، آقای کروبی هم ‏در صحنه خواهند بود.‏‎ ‎

طبعا باید زودتر بتوانیم به کاندیدایی واحد برسیم. البته احزاب هم نمی توانند سیاست ورزی خود را کنار ‏بگذارند و باید دست به انتخاب بزنند. البته صرف اعلام کاندیداتوری آقای کروبی از سوی شورای مرکزی، به ‏معنای پذیرش آقای کروبی هم نخواهد بود. آقای کروبی از شخصیت های قدیمی و استخوان دار جبهه ‏اصلاحات هستند، اما به هر حال برای پذیرش کاندیداتوری باید به جمع بندی نهایی برسند که این مساله با ‏توجه به تحلیل مسایل روز و اتفاقاتی که در عرصه سیاسی رخ می دهد، خواهد بود. ‏


‎ ‎اگر آقای خاتمی وارد انتخابات نشوند، چه خواهید کرد؟‎ ‎

تفاوتی که میان دیدگاه های سیاسی کارگزاران و دیگر دوستان وجود دارداین است که پس از خاتمی ما چه باید ‏بکنیم؟ در این مورد دیدگاه ها متفاوت است. در زمان اعلام پیشنهاد کاندیداتوری آقای خاتمی، هیچ اختلافی ‏میان گروه های اصلاح طلبی که نام آن ها را بردم، و گروه های اقماری اصلاح طلبان، وجود ندارد. تا زمانی ‏که نام آقای خاتمی مطرح است، اکثریت قریب به اتفاق اصلاح طلبان منهای اعتماد ملی – که آن هم شاید و ‏باید دارد – در بحث آقای خاتمی اشتراک نظر دارند. کارگزاران هم تا زمانی که گزینه آقای خاتمی مطرح ‏است، به هیچ کاندیدای دیگری نمی اندیشد.‏


‎ ‎البته بحث های زایدی هم وجود دارد که اعضای کارگزاران تمایلی به حضور آقای خاتمی در ‏صحنه ندارند و چهره های دیگری را که به آن ها نزدیک تر باشد، ترجیح می دهند.‏‎ ‎

البته گروه های اصلاح طلب دیدگاه های متفاوتی دارند. دوستانی در جریان مشارکت هستند که معتقدند اگر از ‏گزینه اقای خاتمی محروم بشویم، نباید دست به انتخاب دیگری بزنیم. برخی دیگر هستند که می گویند باید ‏سیاست ورزی خود را حول شخصیت دیگری سامان دهیم. به هر حال باید فکر کرد که در شرایط عدم ‏حضور خاتمی، وقتی می توانیم روی یک شخصیت دیگر تصمیم بگیریم و در انتخابات شرکت کنیم که ‏پیروزی را قطعی بدانیم. این ها بحث هایی است که در صورت عدم حضور خاتمی قابل بررسی است.‏


‎ ‎یعنی این بحث در کارگزاران مطرح شده که در صورت عدم حضور آقای خاتمی، در انتخابات ‏شرکت نکنید؟‎ ‎

کارگزاران معتقدند جریان اصلاح طلبی و عقلانیت در کشور نماینده بیش از 50 درصدمردم است و جامعه ‏هم از تیپ های اصلاح طلب انتظار دارد که صحنه را خالی نکنند؛ اما کارگزاران هیچ گاه تصور نمی کند که ‏پس از آقای خاتمی باید صحنه را ترک کرد. بلکه بر این اعتقادیم که باید شرایط را بررسی و تحلیل کنیم وبه ‏یک جمع بندی خوب برسیم.‏


‎ ‎در مورد آقای نوری چطور، بحثی درباره کاندیداتوری ایشان در کارگزاران مطرح شده است؟‎ ‎‎ ‎

آقای نوری چهره بسیار محترمی هستند و شایستگی های سیاسی ایشان هم به صورت جدی مورد توجه است. ‏از جهت کفایت آقای نوری هیچ کس تردیدی ندارد. اما قبل از هر چیز، آقای نوری خیلی تمایلی به حضور در ‏انتخابات ندارد. ایشان با بررسی ها و نظرات خاص خودشان عرصه را تحلیل می کنند. با وجود اینکه دو سه ‏جلسه هم با ایشان صحبت شده، ایشان هیچ تمایلی برای حضور در انتخابات - حتی در چهره ایشان - از خود ‏نشان نداده اند. طبعا وقتی کسی تمایلی نداشته باشد، مورد گفتگو و بررسی قرار نمی گیرند. اما اگر آقای ‏نوری هم حداقل مثل آقای خاتمی در مقام تردید باشند، به طور جدی ایشان هم می تواند از چهره های مطرح ‏باشد.‏


‎ ‎یعنی احتمال کاندیداتوری ایشان از سوی شما وجود دارد؟‏‎ ‎

آقای نوری پس از زندان به طور ناخواسته خانه نشین شدند و تحلیل های خاصی هم از اوضاع دارند. اما آقای ‏خاتمی چون بعد از اتمام ریاست جمهوری کارهای زیادی انجام دادند، در شرایط حاضر نسبت به آقای نوری ‏چهره شناخته شده تری هستند. طبعا آقای نوری هم این وضعیت را به خوبی درک کرده اند و ایشان هم ‏معتقدند اگر آقای خاتمی بر تردیدهای خود فایق آیند، به طور منطقی ابتدا باید آقای خاتمی در صحنه باشند.خود ‏آقای نوری هم معتقدند در صورتی که آقای خاتمی در صحنه باشند، هیچ چهره دیگری از اصلاح طلبان نباید ‏در صحنه حاضر شوند. ‏


‎ ‎و اگر آقای خاتمی وارد عرصه نشود؟‎ ‎

حتی در صورت عدم حضور آقای خاتمی هم آقای نوری احتمالا تغییری در جمع بندی شان در مورد حضور ‏در انتخابات به وجود نخواهند آمد. با توجه به شناختی که ما از ایشان داریم، نظرات ایشان درباره مدیریت ‏کشور، رابطه با کانون های قدرت و…. به گونه ای است که ایشان تمایلی برای حضور ندارند.‏


‎ ‎با همه این صحبت ها، یک نکته مهم باقی ماند. در بسیاری از محافل شنیده می شود که اقای ‏خاتمی میلی به کاندیداتوری ندارند و حتی این مساله را به احزاب و گروه ها و شخصیت هایی چون آقای ‏هاشمی هم اعلام کرده اند. واقعا شما فکر می کنید آقای خاتمی وارد صحنه انتخابات شوند؟‏‎ ‎

آقای خاتمی در برابر دو فضا قرار گرفته اند. یکی در مقابل انتظاراتی که شخصیت های موثر نظام هم چون ‏آقای هاشمی، آقای موسوی خوئینی ها، آقای عبدالله نوری و بسیاری از شخصیت ها از ایشان دارند. علاوه بر ‏این ها احزاب موثر اصلاح طلب هستند. همچنین ما معتقدیم برخی از عناصر عاقل جریان اصول گرا که ‏طیف معتدل آن هستند و نگران اینده کشورند، از کاندیداتوری اقای خاتمی حمایت می کنند. فراتر از همه این ‏ها میل مردم برای بازگشت کشور به عقلانیت وکار کارشناسی است که در دوران اصلاحات و سازندگی اتفاق ‏افتاده است. ازطرف دیگر مشکلاتی که کشور دارد، هم چون وعده هایی که به مردم داده شده و عمل نشده، ‏وضعیت تورم، وضع رابطه بادیگر کشورها و…. همه از مشکلاتی است که ایشان را دچار تردید می کند.‏