مارینا فورتی
ایران دارد نگاه می کند. منوچهر متکی، وزیر امور خارجه ایران در تلویزیون دولتی اعلام کرد:« اوباما دو راه در پیش رو دارد: یا سیاست های دولت بوش را با تغییر لحن ادامه می دهد، یا خود را وقف سود واقعی مردم آمریکا می کند و با صداقت رفتار می کند. اگر به راه اول برود، خاورمیانه همان پاسخی را به او خواهد داد که به جورج بوش داده بود.» در صورتی که راه دوم را برود، آیا ما شاهد باز شدن فصل تازه ای در روابط ایران و آمریکا خواهیم بود؟ در ایران اشتیاق زیادی برای عملی شدن این راه، وجود دارد. تلویزیون دولتی مراسم تحلیف اوباما را روز سه شنبه پخش نکرد، در عوض شبکه های ماهواره ای (حتی شبکه متعلق به دولت)، شبکه العالم و پرس تی وی آن را پخش کردند.
یک نا امیدی دیگری که وجود دارد این است که گفته می شود که لابی هایی که استراتژی آمریکا را در قبال ایران و سوریه کنترل می کنند، مانع از ایجاد تغییرات در رابطه این دو کشور می شود. روزنامه جام جم که یک روزنامه مخافظه کار است، نوشت: “مردم آمریکا نشان دادند که خواستار تغییر اند. اما با درنظر گرفتن ساختار سیاسی آمریکا، به نظر نمی رسد که اوباما بتواند کار زیادی انجام بدهد”.
با این حال روزنامه اعتماد که نزدیک به اصلاح طلبان است، ابراز امیدواری کرد و نوشت که اوباما می داند که جنگ در افغانستان و عراق موقعیت خاورمیانه را متزلزل کرده است و این بزرگ ترین دشمن شعار انتخاباتی او یعنی “تغییر” است. این روزنامه اصلاح طلب امیدوار است که آمریکا، ایران را بعنوان قدرت منطقه برسمیت بشناسد و به حقوق مسلم ایران در مورد مسائل اتمی، احترام بگذارد.
رفتار های دولت جدید آمریکا بسیار زودهنگام به بوته آزمایش گذاشته شد: درماه فوریه، پرونده اتمی ایران بار دیگر، زمانی که 5 عضو دائمی شورای امنیت سازمان ملل به همراه آلمان در یک نشست حاضر می شوند، گشوده می شود. به گفته روزنامه لوموند، فرانسه و انگلستان خواستار تشدید تحریم ها علیه ایران هستند.
اوباما در هفته اخیر در مورد گفتگوی مستقیم با ایران ابراز تمایل کرد و این به آن معناست که نه فقط پرونده ایران گشوده خواهد شد بلکه باید نتیجه آن راضی کننده باشد: ایران به دنبال تضمین های امنیتی است به این شکل که آمریکا به دنبال تغییر حکومت در ایران نباشد و این کشور را بعنوان قدرت بزرگ منطقه بپذیرد. به زبان خودمانی باید بگوییم که ایران به دنبال یک معامله چرب و نرم است.
انتظارات و امیدها را در وبلاگ های ایرانی هم می شود دید. یک روزنامه نگار در وبلاگش نوشته بود:« خاتمی، اوبامای ما بود، خاتمی هم مثل اوباما خوب صحبت می کرد و مفاهیمی چون مردم سالاری و دموکراسی را وارد زبان سیاسی ایران کرد… اما در عمل چه اتفاقی افتاد؟ هیچ چیز تغییر نکرد».
منبع: ایل مانیفستو 22 ژانویه