فرانسوا نیکولو دیپلمات و سفیر سابق فرانسه در ایران و نویسنده وبلاگ”برخلاف جریان” چنین پاسخ می دهد:
چنین به نظر می رسد که دیدار اوّل اکتبر ژنو نشانه تغییر مسیر در روابط ایران و دنیای خارج باشد. اینک، پس از سال ها درجازدن برسر پرونده هسته ای ایران، کورسوی روشنائی در انتهای تونل دیده می شود.
ایران در اولین قدم مجوز بازرسی از تأسیسات جدید زیرزمینی غنی سازی اورانیوم در حوالی قم را صادر کرده است. و چون سال هاست بر ماهیت صلح آمیز برنامه هسته ایش پا می فشارد غیر از این نمی توانست کاری کند.
امّا مهم ترین مسئله را باید در جای دیگری جستجو کرد و آن همانا آغاز توافق میان ایران و ایالات متحده است که با ملاقات غیرعلنی دو طرف کلید خورد و خطوط مهم آن در ژنو ضمانت اجرائی یافت تا ایران بتواند با استفاده از ذخیره اورانیومی که به درجات ضعیف در تأسیسات نظنز غنی کرده و وجودش موجب نگرانی شدید جامعه بین الملل شده، سوخت هسته ای لازم برای رآکتور کوچک تحقیقاتی را که در دهه هفتاد از آمریکا خریده تأمین کند.
واقعیت اینست که 1500 کیلوگرم اورانیوم غنی شده 5⁄3% که ایران تا کنون انباشت کرده برای ساختن اولین بمب کفایت می کند البته به شرط آنکه تا 90% غنی شود. امّا طرحی که ریخته شده عبارت از اینست که بخش اعظم این مقدار اورانیوم پس از حمل به روسیه وغنی شدن تا میزان 20% ، برای ترکیب با مواد مورد نیاز سوخت رآکتور تحقیقاتی ایران به فرانسه منتقل شود و درنهایت دوباره به تهران بازگردانده شود تا ایران بتواند رآکتور مذکور را راه اندازی کند.
محتوی این چرخه دارای امتیازات بزرگی است. امتیاز آن برای دنیای خارج این است که خطر استفاده ایران از ذخیره اورانیوم غنی شده را در جهت اهداف نظامی دور می سازد چرا؟ چون وقتی اورانیوم از ایران خارج شد آن را با قرار دادن در یک رآکتور طوری خنثی می کنند که دیگر نشود از آن در مواردی غیراز مورد اعلام شده استفاده کرد. برای باز تولید این مقدار ذخیره اورانیوم در تأسیسات نظنز یک سال وقت لازم خواهد بود و این مقدار زمان فرصت اضافه برای پیش برد مذاکرات به غرب می دهد. امتیاز این چرخه برای ایرانی ها اینست که می توانند به عمل غنی سازی اورانیوم که تا کنون، به علت آنکه امکان ساخت بمب را به ایران می دهد، با اعتراض غربی ها مواجه بوده مشروعیت بخشند.
اکنون باید این چرخه را به مرحله اجرا درآورد. اگر کاربرمنوال درست پیش رود می توان این چرخه را به شکلی ماندگار حفظ کرد. واقعیت اینست که ایران برای مرکز هسته ای تولید برق بوشهر که توسط روس ها سا خته شده، نیاز به سوخت دارد. اگر بتوان اورانیوم غنی شده ضعیف ایران را به طور منظم با عناصر مورد نیاز سوخت مرکز بوشهر ترکیب کرد کابوس تغییر مورد مصرف آن رخت بر خواهد بست. البته برای رفع کامل نگرانی دنیا موارد دیگری نیز وجود دارند که حلّ آن ها لازم است. امّا باید بدانیم که ما اکنون در آستانه یک توافق تاریخی ایستاده ایم. ایالات متحده خواهان این توافق است. ایران هم همینطور زیرا نیازمند آن است کهً باردیگر جائی برای خود در جامعه جهانی دست و پا کند. اگر اوضاع برهمین منوال پیش رود وظیفه ماست که کسانی را که، چه در داخل و چه درخارج از ایران، بر ایجاد تقابل میان این کشور با کشورهای دیگر پا می فشارند و درراه تحقق آن گام برمی دارند، متقاعد کنیم.
منبع: لوموند 12 اکتبر
