همسر رضا شهابی، عضو زندانی هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه در مصاحبه با روز می‌گوید دادگاه انقلاب اسلامی تهران این فعال کارگری را به شش سال حبس تعزیری و پنج سال محرومیت از فعالیت‌های سندیکایی محکوم کرده است. این فعال کارگری آنطور که خانواده‌اش می‌گوینداز بیماری‌های مختلفی رنج می‌برد، اما مسئولان زندان از اعزام او به بیمارستانی خارج از زندان خودداری می‌کنند.
رضا شهابی پس از تحمل ۲۲ ماه حبس از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی، به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شد. به گفته ربابه رضایی، همسر آقای شهابی حکم او شامل یک سال زندان به اتهام “فعالیت تبلیغی علیه نظام” و پنج سال حبس به اتهام “تبانی به قصد اقدام علیه امنیت ملی” می‌شود.کمیته دفاع از رضا شهابی هم در اطلاعیه‌ای اعلام کرده در این حکم، رضا شهابی همچنین به ۵ سال ممنوعیت از فعالیت محکوم شده است.
خانم رضایی با غیرعادلانه توصیف کردن این حکم به روز می‌گوید : “کسی این اتهامات دروغ را در مورد همسرم نمی‌پذیرد، او در تمام دوره فعالیتش برای کارگران مرتکب عمل غیر قانونی نشده است. از مراجع قضایی می‌خواهم در دادگاه بعدی به درستی به وضعیت همسرم رسیدگی کنند و این حکم را مورد بازنگری قرار دهند.”
کمیته دفاع از رضا شهابی نیز در بیانیه خود این حکم را “ضد کارگری” توصیف کرده و نوشته است: “رضا شهابی تنها و تنها در راستای دفاع از حقوق کارگری خود و همکارانش فعالیت کرده است. با توجه به وضعیت بسیار وخیم شهابی در زندان که حتی مقامات پزشک قانونی را نیز وادار به اعتراض و هشدار کرده است، هر روز زندان برای رضا شهابی چیزی جز شکنجه جسمی نیست.”
رضا شهابی، خزانه‌دار سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهرانی و حومه، روز ۲۲ خرداد سال ۸۹ توسط ماموران امنیتی بازداشت شد و از آن زمان تاکنون در زندان بوده است.
در ادامه حکم این فعال کارگری، او محکوم به بازگرداندن ۷ میلیون تومان پول به صندوق حاکمیت شده است، آنهم درحالی که این وجه از سوی تعداد زیادی کارگر جمع آوری شده و رضا شهابی به عنوان امین آن‌ها، این مبلغ را به خانواده کارگران زندانی تحویل داده است.
این حکم در حالی برای رضا شهابی صادر شده که به گفته خانواده، او از بیماری‌های متعددی از جمله کمردرد، بیماری‌های ریوی، کلیه و معده رنج می برد.
در آذر ماه گذشته آقای شهابی جهت مداوا و انجام عمل جراحی به مدت محدودی به خارج از زندان منتقل اما پس از چند روز مجددا به زندان بازگردانده شد. خانم رضایی در مورد وضعیت جسمانی همسرش می‌گوید: “در آخرین ملاقاتی که هفته قبل با او داشتیم وضعیت جسمانی مناسبی نداشت. بعد از بازگشت به زندان پزشک قانونی تاکید کرد که باید مجددا به بیمارستان منتقل شود، اما با وجود پیگیری‌های ما دستگاه قضایی تا کنون گام عملی در این راستا برنداشته است. همسرم به لحاظ روحی هم اصلا از وضعیت خوبی برخوردار نبود. او در فرودین ماه مادرش را از دست داد، اما مقامات قضایی حتی اجازه ندادند در مراسم ختم مادرش حضور پیدا کند.”
ابراهیم مددی نایب رئیس سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه، نیز از سال ۸۶ تاکنون به اتهام امنیتی در زندان به سر می‌برد. فعالان کارگری دیگری مانند شاهرخ زمانی و بهنام ابراهیم‌زاده هم به اتهام‌های مشابه زندانی هستند.
در ماه‌های بعد از بازداشت رضا شهابی برخی از اعضای خانواده، نزدیکان و همکاران او در سندیکای اتوبوسرانی تهران کمیته‌ای با عنوان “کمیته دفاع از رضا شهابی” تشکیل داده‌اند.
کمیته دفاع از رضا شهابی در بیانیه دیروز خود ضمن محکوم کردن حکم آقای شهابی، به نمایندگی از ۵۰۰ نفر اعضای خود شامل خانواده رضا شهابی، و کارگران و فعالان کارگری عضو خود، از تمامی کارگران، فعالان کارگری، تشکل‌ها و نهاد‌های داخلی و جهانی کارگری درخواست کرده برای لغو احکام صادره علیه رضا شهابی، به صورتی متحد و یکپارچه اقدام و اعتراض کنند.
این کمیته در بیانیه خود آورده است: “در چنین شرایطی که احکام ضد انسانی اینچنینی علیه کارگران و فعالان کارگری صادر می‌شود دولت ایران با حضور در مراجع جهانی، از جمله سازمان جهانی کار، وانمود می‌کند که هیچ کارگر و فعال کارگری در ایران در بند نیست.”
مسئولان کارگری در جمهوری اسلامی در برابر اعتراضات جهانی به بازداشت کارگران در کشور همواره ادعا کرده اند در ایران هیچ کارگری به خاطر فعالیت‌های کارگری خود در زندان به سر نمی‌برد. جمهوری اسلامی در مجامع جهانی به صورت کلی وجود زندانیان عقیدتی و سیاسی در زندانهای ایران را انکار می کند.
فعالان کارگری در سالهای گذشته با محدودیت‌های جدی تری روبرو شدند. در ایران تشکیل سندیکا‌ها و اتحادیه‌های مستقل کارگری ممنوع است و شمار زیادی از کارگران به علت تلاش برای به دست آوردن حقوق صنفی خود احضار، بازداشت و اخراج شده اند؛امری که همچنان ادامه دارد.
در یک نمونه “فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر” و “سازمان جهانی مبارزه با شکنجه” در بیانیه ای در خصوص وضعیت رضا شهابی ضمن اعتراض به وضعیت عمومی فعالان کارگری درایران نوشته بودند علت بازداشت این فعال کارگری فعالیت‌های وی برای احقاق حقوق کارگران ایران است و جمهوری اسلامی تلاش می‌کند با ادامه بازداشت و نگاه داشتن وی در وضعیت بلاتکلیف، او را درهم شکند.