پرستو سپهری
بر گزارکنندگان دو جایزه دیگر ادبی هم بامشکل محل بر خوردو به هرکجا مراجعه کردند به بهانه های مختلف از دادن سالن به انها خودداری شد.
برگزارکنندگان جایزه ادبی ”هدایت” که در صدد بودند تا ششمین دوره خود را بر گزارکنند و مسئولین برپائی سومین دوره جشنواره “واو” به همان سرنوشتی دچار شدند که پیشتر برگزار کنندگان جوایز مهرگان و گلشیری: درتهران 12 میلیونی برای گردهم آئی دست بالا 500 نفر جان نیست.
جایزه هدایت خصوصی برگزار می شود
ششمین مسابقه‌ی داستان کوتاه‌نویسی صادق هدایت، به علت پیدا نکردن مکان برای برگزاری آن به صورت خصوصی برگزار می‌شود. این در حالی است که پنج دوره‌ی قبلی اهدای این جایزه در خانه‌ی هنرمندان برگزار شده بود.به گفته جهانگیر هدایت - دبیر جایزه هدایت -امسال هم طبق توافقی که با مدیر قبلی خانه‌ی هنرمندان شده بود قرار بر این بود که مراسم پایانی جایزه روز ۲۵ بهمن‌ماه در تالار بتهوون برگزار شود؛ اما با تغییر مدیر این مکان، با برگزاری مسابقه در این محل موافقت نشده است. به این ترتیب زمان برگزاری مراسم نیز هنوز مشخص نیست و گفته می شود که بصورت خصوصی برگزار خواهدشد.
داستان‌های راهیافته به مرحله‌ی نهایی مسابقه‌ی داستان کوتاه‌نویسی هدایت از بین ۷۱۵ داستان فرستاده‌شده به دبیرخانه جایزه به ترتیب حروف الفبا به این شرح معرفی شده‌اند: “ناخناتو نجو” سپیده ابرآویز، “مایل به خاکستری” امید پناهی آذر، “کلت کمری” جواد پویان، “شبی در ونیز” مرضیه جوکار، “بنگر به صفحه‌ی کلید” فرهاد حیدری گوران، ”سایه‌ها” از امیر رحیمی، “لعنتی” شیوا رمضانی، “بچه که مرد، جلال کثافت” نوشته‌ی میلاد صادقی، “عجب بهار کسالت‌آوری” مهدی فاتحی، “فنجان‌های خالی” فائزه فرهومند تهرانی، “کف دست” پیمان فیوضات، “یک راز کوچک خیلی خیلی بزرگ”، عباس غدیرمحسنی، “گورزا” از نسرین مدنی، “نقشِِِِ بر آب” ویدا مشایخی، “خانه” نوشته‌ی مصطفی منوچهری، “دکتر کندی هلن را در باغچه‌ی خانه دفن کرده بود” از خزر مهران‌فر، “پنتی منتو” نوشته‌ی جواد نادری اسکندانی، “آقای سزار غمگین است” از امیلیا نظری، “سد” ساسان نیک‌پسند، و “هی سی سالت” آنیتا یارمحمدی. از میان داستان‌های یادشده، ۱۰ داستان به مرحله‌ی پایانی راه می‌یابند و سه نفر برنده‌ی نهایی این مسابقه در مراسم پایانی معرفی خواهند شد.
واو هم جا ندارد
انجمن مطالعاتی آثار داستانی متفاوت موسوم به «واو» نیز با بروز همین مشکل در هفته گذشته قادر به برپایی مراسم اهدای جایزه ادبی متفاوت نشد.
فائزه شاکری دبیر این جایزه با اشاره به این موضوع که بنا بود جایزه متفاوت را در پنجشنبه آخر بهمن ماه اعطا کنیم گفت: ”این امر به دلیل پیدا نکردن فضا برای برگزاری جایزه میسر نشده است. برخی فرهنگسراها بابت برپایی مراسم ها هزینه ای می خواهند که انجمن واو قادر به پرداخت آن نیست. برخی هم که در این مساله با ما کنار می آیند در نهایت اعلام می کنند در تاریخ موردنظر شما برنامه دیگری داریم. “
شاکری پیش از این گفته بود: ”مراسم پایانی «واو» هر سال در اولین پنجشنبه بهمن و در خانه هنرمندان ایران برگزار می شد ولی امسال با تمام تلاش اعضای انجمن تا این تاریخ سالنی برای برگزاری مراسم نیافته ایم. در صورت به نتیجه رسیدن تلاشهایمان مراسم اهدای تندیس به بهترین رمان متفاوت و بهترین ناشر رمان متفاوت در آخرین پنجشنبه بهمن برگزار خواهد شد.”
این انجمن پس از شناسایی و معرفی 13 اثر متفاوت سال 1385 از میان 34 رمان و داستان بلند، شش اثر را برای راه یافتن به مرحله ماقبل نهایی انتخاب کرد. این آثار به ترتیب حروف الفبا عبارت اند از: “اندوه جنوبی” نوشته محمد ایوبی (کتاب پنجره)، “دیلماج” از حمیدرضا شاه آبادی (نشر افق)، “سالمرگی” به قلم اصغر الهی (نشر چشمه)، “عقرب روی پله های راه آهن اندیمشک” نوشته حسین مرتضائیان آبکنار (نشر نی)، “فرشته ها بوی پرتقال می دهند” به قلم حسن بنی عامری (نشر نیلوفر) و “میم” نوشته علیمراد فدایی نیا (نشر ثالث).
ناظرانی که سیاست فرهنگی دولت احمدی نژاد را از نزدیک دنبال می کنند بهانه های گوناگون مسئولین سالن های دولتی و خصوصی را ناشی از سیاست جدید وزارت ارشاد در برخورد با جوایز غیردولتی می دانند.