در حالی که محمود احمدی نژاد تاکید می کند هیچ کس در ایران نیست که به نان شبش محتاج باشد، رئیس دفتر رهبر جمهوری اسلامی به وجود افرادی در جامعه که “در تامین احتیاجات اولیه خود مانده اند” اذعان کرد.
حجت الاسلام محمد محمدی گلپایگانی روز گذشته گفت که “در شرایطی که افرادی در جامعه در تامین احتیاجات اولیه خود مانده اند، بیت المال تاب و تحمل ریخت و پاش را ندارد.”
به گزارش خبرگزاری ها، رئیس دفتر آیت الله خامنه ای در مراسم تودیع و معارفه نماینده ولی فقیه در چهارمحال و بختیاری گفت: “عمران و آبادانی بدون معنویت اهمیتی نداشته و سرانجام آن پوچی است همچنان‌که غرب هم‌اکنون به این نقطه رسیده و گرفتار آبادانی بدون معنویت است.”
او همچنین نیاز کشور را “کار زیاد” عنوان کرد و گفت که “در شرایط فعلی که جمهوری اسلامی در تحریم اقتصادی قرار دارد این موضوع از اهمیت بیشتری برخوردار است.”
هشدار رئیس دفتر رهبر جمهوری اسلامی درباره تبعات احتمالی تحریم های اقتصادی غرب علیه ایران در حالی عنوان می شود که آیت الله خامنه ای روز چهارشنبه 26 مرداد گفته بود کشور در برابر تحریم ها “ضد ضربه” شده است.
او گفته بود که هدف واقعی تحریم ها “فلج کردن” اقتصاد ایران است و افزوده بود “اگر تحریم، مؤثر و برای دشمنان کارگشا بود همان سال های اول انقلاب اهداف مستکبران را محقق می ساخت.”
نارضایتی خامنه‌ای از وضعیت عدالت در کشور
شورای امنیت سازمان ملل متحد در ظرف چند سال گذشته، چهار قطعنامه تحریمی علیه جمهوری اسلامی تصویب کرده که تمام آنها بر توقف فوری برنامه غنی سازی اورانیوم در ایران تاکید دارد، اما تهران این قطعنامه ها را رد کرده است.
با وجود این، آیت الله خامنه ای در همان سخنرانی خود گفته بود که “عامل حقیقی این تحریم ها مساله انرژی هسته ای نیست چرا که روند تحریم ها، ۳۲ سال پیش هنگامی آغاز شد که نامی از مسائل هسته ای در کشور نبود.”
بیت المال اصطلاحا به منابع مالی و پولی ای گفته می شود که در اختیار دولت اسلامی قرار دارد و نگرانی رئیس دفتر رهبر جمهوری اسلامی از “ریخت و پاش” آن می تواند نشانه ای از نگرانی در سطوح بالای نظام درباره عملکرد سالم اقتصادی دولت محمود احمدی نژاد باشد هرچند بخش عمده ای از منابع مالی، اقتصادی و پولی ایران به طور گسترده ای در اختیار نهادهای زیر نظر آیت الله خامنه ای است.
رهبر جمهوری اسلامی در دیداری که روز 27 اردیبهشت با تعدادی از اساتید دانشگاه و مدرسان حوزه های علمیه داشت، در انتقاد تندی از شرایط اقتصادی کشور گفته بود: “وضع فعلی عدالت مطلقا راضی کننده نیست.”
اقتصادی فاسدتر از 145 کشور
فساد گسترده یکی از بزرگترین چالش ها در برابر اقتصاد فرسوده ایران است که سال‌هاست زیر فشار سنگین جنگ هشت ساله و تحریم های بین المللی قرار دارد.
پیش از این سازمان شفافیت بین‌الملل در گزارش سال ۲۰۱۰ خود، جمهوری اسلامی را در رتبه 146 جهان در موضوع فساد اقتصادی و سیاسی قرار داده بود. بر اساس گزارش این سازمان که معتبرترین سازمان غیر دولتی جهان در زمینه بررسی فساد سیاسی ـ– اقتصادی دولت ها است، اقتصاد ایران فقط از زیمبابوه، هائیتی، نیجریه، فیلیپین، گوآتمالا و جیبوتی سالم تر است.
جمهوری اسلامی همچنان با انتهای جدول یعنی فاسدترین کشورهای جهان فاصله چندانی ندارد. در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا نیز ایران فقط بالاتر از سه کشور لیبی، یمن و عراق ایستاده است.
مقایسه رتبه ایران در گزارش سازمان شفافیت بین‌الملل در سال نخست تشکیل دولت محمود احمدی‌نژاد در این سال، یعنی ۲۰۰۵ میلادی، با رتبه ایران در همین گزارش در سال ۲۰۱۰ نشان می‌دهد که کشور در این پنج سال بیش از ۵۰ پله به انتهای لیست فاسدترین کشورهای جهان نزدیک‌تر شده است.
این در حالی است که کمی پیش از انتشار این گزارش، صادق لاریجانی رئیس قوه قضائیه، این چنین از عزم جدی این قوه در مقابله با مفاسد اقتصادی سخن گفته بود: “ما در بحث مفاسد اقتصادی کاملا جدی هستیم. منتها نه سیاسی‌کاری می‌کنیم و نه به دنبال کار تبلیغاتی هستیم. یک بار گفتیم پیگیری می‌کنیم و پیگیر هم هستیم.”
دیگر برادر لاریجانی‌ها،علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی نیز از بایدهای مبارزه با فساد اقتصادی گفته بود: “باید اهتمام یعنی اراده کلی جامعه اعم از اراده ملی کشور و همچنین دستگاه‌های مسئول و نظارتی معطوف به این موضوع شود.”
کارشناسان و حتی مسئولان دولتی و حکومتی جمهوری اسلامی، دولتی بودن اقتصاد ایران و اتکای فوق العاده آن به صادرات نفت را اصلی ترین دلیل ناکارآمدی و فساد موجود عنوان می کنند.
رانت خواری گسترده و فقدان دستگاه قضایی و رسانه های مستقل که امکان نظارت و مقابله با فساد را داشته باشند را از دیگر دلایل این فساد می دانند.
بر اساس آمارهای موجود، میلیون ها نفر از مردم ایران با مشکلاتی مانند فقر و بیکاری دست و پنجه نرم می کنند و بسیاری حتی شب ها گرسنه می خوابند. شکاف طبقاتی بین دهک های اقتصادی بالا و پایین کشور هم بسیار زیاد است.
