دیدبان حقوق بشر امروز در گزارشی گفت، ده‌ها زندانی به خاطر پرداختن به حقوق اساسی خود در ایران زندانی هستند و مقامات ایران باید بلافاصله و بدون شرط و شروط زندانیان سیاسی را آزاد کند.
این گزارش ۵۹ صفحه‌ای به سه زندان کرج در نزدیکی تهران می‌پردازد. دیدبان حقوق بشر نتیجه گرفته است که در ۶۳ پرونده، مقامات زندانیان را فقط به خاطر پرداختن به حقوق اولیه خود نظیر آزادی بیان و تجمع قانونی بازداشت شده و دادگاه انقلاب هم آن‌ها را محکوم کرده است. در ده‌ها پرونده دیگر، از جمله ۳۵ زندانی که به خاطر جرائم مربوط به تروریسم به اعدام محکوم شده‌اند، دیدبان حقوق بشر بیم آن دارد که به خاطر طی نشدن روند قانونی حکم قضایی درست نباشد.
جو استورک، معاون خاورمیانه و شمال آفریقای دیدبان حقوق بشر گفت: “انتخاب یک رئیس‌جمهور جدید و معتدل در سال گذشته، امیدهایی را ایجاد کرد که بسیاری از زندانیان سیاسی به زودی آزاد شوند، اما بسیاری هنوز پشت میله‌ها بسر می‌برند. مسئولیت آزادی این زندانیان با قوه قضائیه است اما حسن روحانی و کابینه‌اش باید برای آزادی آن‌ها تلاش بیشتری بکنند.”
زندانیان سیاسی شامل مخالفان سیاسی، وبلاگ‌نویسان و روزنامه‌نگاران، یک وکیل و فعالان حقوق کارگری و اقلیت‌های مذهبی هستند. این گزارش می‌گوید، آن‌ها به خاطر اتهام‌های واهی که قوه قضاییه ادعا می‌کند امنیت ملی کشور را به خطر می‌اندازد محکوم شده‌اند.
دیدبان حقوق بشر در ماه مه از رئیس قوه قضاییه ایران خواست تا اطلاعات مربوط به پرونده ۱۷۵ زندانی را که به بیشتر آن‌ها در این گزارش پرداخته است در اختیار این سازمان قرار بدهد. قوه قضاییه ایران پاسخی به این درخواست نداده است.
بیشتر این زندانیان در زندان رجایی‌شهر که به نام زندان گوهردشت نیز شناخته می‌شود زندانی هستند، از جمله ۳۳ عضو جامعه بهاییان که بزرگترین اقلیت غیرمسلمان ایران محسوب می‌شوند. این افراد شامل ۵ رهبر بهایی می‌شوند که به خاطر جرایمی نظیر جاسوسی، توهین به مقدسات و نشر فساد روی زمین، تا ۲۰ سال زندان محکوم شده‌اند.
مقامات زندان کرج دو کشیش مسیحی و دو نومسیحی را نیز در اختیار دارند. یکی از کشیش‌ها به نام سعید عابدینی دوران هشت ساله محکومیت خود را به اتهام تهدید امنیت ملی از طریق تاسیس کلیساهای خانگی، سپری می‌کند.
مسعود باستانی، یکی از ۹ روزنامه‌نگار و وبلاگ‌نویس زندانی در کرج، پیش از دستگیری خود در سال ۲۰۰۹ برای وب سایت روزنامه جمهوریت کار می‌کرد. همسر او، مهسا امرآبادی، که او نیز روزنامه‌نگار است گفت، همسرش به اتهام تبلیغ علیه نظام و تجمع علیه امنیت ملی به شش سال زندان محکوم شده است.
محمد سیف‌زاده ۶۷ ساله که به همراه شیرین عبادی مرکز مدافعان حقوق بشر را تاسیس کرده نیز در زندان رجایی‌شهر بسر می‌برد. به گفته شیرین عبادی، او در ابتدا به ۹ سال زندان محکوم شده بود که به دو سال کاهش یافت، اما پس از این‌که در زندان نامه‌ای انتقادی از شرایط کشور نوشت و امضاء کرد، شش سال دیگر به آن افزوده شد.
دیدبان حقوق بشر ۱۲۶ نفر را شناسایی کرده که با محکومیت‌های بسیار سنگین‌تری از جمله اعدام مواجه هستند. یکی از آن‌ها، محمدعلی منصوری به خاطر حمایت از سازمان مجاهدین خلق، محکومیت ۱۷ ساله خود را می‌گذراند. دختر او به دیدبان گفت، دادگاه انقلاب پدر او را پس از دو جلسه کوتاه، به محاربه محکوم کرده است. اتهام او سفر به اردوگاه اشرف در عراق برای دیدار همسر و خواهرش و سخنرانی در گورستان خاوران در سال ۲۰۰۷ عنوان شده که تعداد زیادی از اعدامی‌های دهه شصت در آن دفن هستند.
تعداد زیادی از این ۱۲۶ نفر، فعالان حقوق اقلیت‌های کرد و بلوچ سنی هستند. ۳۵ نفر از این ۱۲۶ نفر در انتظار حکم اعدام بسر می‌برند. برخی از منابع آشنا با این پرونده به دیدبان حقوق بشر گفته‌اند، این افراد هفته‌ها در بازداشت وزارت اطلاعات بوده و مورد شکنجه و بدرفتاری قرار گرفته‌اند.
روز ۱۲ ژوئن، دیدبان حقوق بشر و ۱۷ سازمان حقوق بشر از دولت ایران خواستند تا اعدام زندانیان کرج را متوقف کنند و مهلتی برای آن‌ها در نظر گرفته شود.
حداقل یکی از این محکومین به اعدام، به نام بارزان نصرالله‌زاده، در زمان ارتکاب جرم کمتر از ۱۸ سال سن داشته. قانون بین‌المللی، از جمله کنوانسیون حقوق کودکان که ایران نیز عضو آن است، اعدام بزهکارانی را که در زمان ارتکاب جرم کمتر از ۱۸ سال سن داشته‌اند ممنوع می‌داند.
استورک می‌گوید: “رییس جمهور روحانی با توجه به شک و شبهات در مورد عدالت دادگاه‌های انقلاب، باید صریحا اعدام‌ها را متوقف کند و ایران می‌بایست تمام کسانی را که به خاطر پرداختن به حقوق خود زندانی شده‌اند آزاد کند.”
منبع: دیدبان حقوق بشر - 18 اوت
