راستش تا قبل از خبر استعفاء و یا به تعبیر من کنار گذاشتن و خلع دکتر علی لاریجانی از مسئولیت پی گیری پرونده هسته ای توسط رئیس جمهور که الحق و الانصاف خوب داشت این کار را پیش می برد من هم مثل همه، سفر کوتاه و چندین ساعته جناب پوتین را پس از اینهمه سال به کشور عزیزمان خیلی با اهمیت تلقی می کردم اما این رویداد نشان داد که تبعات این سفر به مراتب از خود سفر می تواند مهمتر باشند ! در حالیکه همگان در آن مصاحبه از جناب لاریجانی شنیدند که پیام پیشنهاد پوتین به رهبر انقلاب در دیدار وی با ایشان که رهبری به او وعده داد ایران در باره آن تامل و بررسی خواهد کرد صراحتاً درباره مسائل هسته ای ایران است جناب رئیس جمهور در مصاحبه با خبرنگاران که از او پرسیدند دکتر لاریجانی گفته این پیام راجع به مسئله هسته ای ایران است با لحنی خاص به آنها گفت آقای لاریجانی چنین چیزی گفته؟ و ادامه داد نه پیشنهاد و پیام آقای پوتین پیام دوستی و همکاری همه جانبه بود و ما دو طرف مصمم هستیم در همه موضوعات و به صورت مبنایی درباره تعمیق همکاریها گفتگو کنیم و اراده جدی و اشتراک نظر در این زمینه وجود دارد.
(مصاحبه رئیس جمهور با خبرنگاران در حاشیه اجلاس شوراهای عالی استانها - 16مهر 1386 )
خوب با این بیانات مسئله حل شد! معلوم شد لابد آقای لاریجانی خواب نما شده و ازبس این روزها در اینجا و آنجا درباره پرونده هسته ای ایران بحث و صحبت کرده پیام همکاری پوتین را هم هسته ای شنیده است و حال آنکه به قول جناب رئیس جمهور اصلاً اینطور نبوده است! و پوتین که این همه سال ایران نیامد حالا هم که آمد به ایران پیشنهاد پیام دوستی و همکاری متقابل داد که بهترین دلیل آن هم این است که وقتی این پیام را پس از سفر خود به آلمان به رهبری ارائه کرد رهبری هم چون قضیه همکاری متقابل دو کشور و پیام دوستی را مسئله ای استراتژیک و خطیر می دانستند صلاح ندیدند در همان جلسه به این پیام روسی – اروپائی پاسخ دهند و لذا به ایشان اظهار داشتند درباره آن فکر و تأمل خواهیم کرد.
از شوخی که بگذریم بهتر است یکبار دیگر اظهارات آقای لاریجانی، احمدی نژاد و رهبری را در باره محتوای پیام و پیشنهاد پوتین مرور کنیم تا واقعیت امر را آنگونه که بوده است در یابیم.
اگر به جز آقای لاریجانی که صادقانه به تعبیری فقط تیتر پیام پوتین را به خبرنگاران فاش کرد کس دیگری از محتوای این پیام و پیشنهاد حرفی و سخنی نزد اما همین سکوت همه در قبال محتوای این پیشنهاد و توجیه غیر واقعی جناب رئیس جمهور که محتوای پیشنهاد چیزی جز دوستی و همکاری همه جانبه نبود و مهمتر از آن کنار گذاشتن لاریجانی که بنحوی منصوب رهبری در این پرونده مهم بود و دنیای رسانه ها نیزاز همین منظر سخنان او را هماهنگ با مواضع رهبری می دانستند نمایانگر این است که متأسفانه جناب رئیس جمهور نه تنها صادقانه با افکار عمومی روبرو نشده اند که حقیقتاً مایه شرمندگی است بلکه حتی در اقدامی تقریباً انتقام جویانه و عکس العملی رأی به عزل لاریجانی داده اند که البته این از اختیارات جناب ایشان بوده و هست و بحثی درباره آن نیست که می توانند حکمی را که به ایشان داده اند پس بگیرند و به کس دیگری بدهند. گمان نمی کنم کسی در این درباره که در عالم سیاست اصولاً بعضی حرفها حداقل برای مدتی نگفتنی است هیچ شک و شبهه ای داشته باشد و نداند که حتی حضرت امام که کاملاً با مردم صادق بود و از مسولان می خواست مسائل را آنطور که هست با مردم که ولی نعمت آنها هستند در میان بگذارند. نیز طرح بعضی از مسائل را در سطح افکار عمومی به مصلحت جامعه نمی دانست اما این امر نباید باعث آن بشود که خدای ناکرده مسئولین را به ورطه و عرصه اظهاراتی خلاف واقع بکشاند. چه اشکالی داشت جناب رئیس جمهور در پاسخ خبرنگاران ضمن تایید نظردکتر لاریجانی از پاسخ بیشتر به سؤال خودداری می کرد وبا تکرار عبارت رهبری که درباره پیشنهاد پوتین تأمل خواهیم کرد. اینگونه او را در منظر ارباب رسانه ها بی اطلاع و خلاف گو معرفی نمی کرد و برتر از آن به استعفای ناچاری و به تعبیری برکناری وی رضایت نمی داد؟گمان می کنم کسانی که تاکنون که بیش از دو سال از مسئولیت آقای احمدی نژاد گذشته خیال می کردند که ایشان با رویه خود در شهرداری فاصله گرفته و رفتار و روحیه و رویه های یکسویه شهرداری گری خود را پشت سر گذاشته است اگر تجدید نظری بفرمایندبهتر باشد! و در پایان به جناب رئیس جمهور برادرانه عرض می کنم که اگر فکر می کند در مسند ریاست جمهوری باید با همان رویه و روحیه و حوصله شهرداری باشد اشتباهی می کند که گاه تبعات آن مانند این اشتباه اخیر غیرقابل جبران است. راستش من فکر می کنم با این خسارتی که بار آمد کاش پوتین به ایران نیامده بود!!
منبع: امروز