اسرائیل یا ایران

نویسنده

» گزارشی از شیکاگو تریبون

جیم الی

هنوز جوهر توافقنامه اتمی با ایران خشک نشده که موج انتقادات نسبت به این توافقنامه شروع شده است.

نخست وزیر اسرائیل، نتانیاهو، فقط چند دقیقه بعد از اعلام این توافق، بعنوان اولین نفر انتقاد را آغاز کرد. او نگران این است که ایران از این دوره شش ماهه برای آزاد کردن سرمایه های مسدود شده اش استفاده کند و بطور پنهانی به تولید سوخت اتمی بپردازد.

شاید نتانیاهو با توجه اینکه اسرائیل نیز درحال ساخت سلاح اتمی است، قصد دارد در کنار حکومت آپارتاید آفریقای جنوبی در اواخر دهه 60 میلادی قرار بگیرد.

تاسیسات اتمی اسرائیل هرگز مورد بازرسی قرار نگرفته است و شایعاتی در مورد تعداد بمب های اتمی اسرائیل وجود دارد.

اسرائیل باید آخرین کشوری باشد که از اینکه مسئله اتمی ایران بصورت دیپلماتیک حل می شود، شکایتی داشته باشد. تنها چیزی که اسرائیل خوب بلد است، براه انداختن جنگ علیه کشورهای ضعیف تر است؛همان طور که بصورت غیر قانونی بلندی های جولان، کرانه باختری رود اردن و نوار غزه را تحت سیطره خود درآورده است. اگرچه اسرائیلی ها از غزه بیرون رانده شدند اما همچنان به کنترل همه تحرکاتی که در داخل و خارج از غزه صورت می گیرد، مشغولند.

ایران حق دارد که بخواهد به سلاح اتمی دست پیدا کند. آمریکا هرگز به قدرت های خارجی اجازه نداده است که  به مکزیک و کانادا، همسایگان ما، لشگرکشی کنند. این درحالی است که ایران لشگرکشی ما به عراق و افغانستان، همسایگان اش را تحمل کرده است. آنها تحریم های اقتصادی از جمله دریافت یا فرستادن پول از بانک مرکزی این کشور را تحمل کرده اند. آنها همچنین درترس از حمله نظامی اسرائیل و آمریکا قرار دارند.

به همین دلیل من از هموطنان آمریکایی ام می خواهم تا با نمایندگانشان در کنگره تماس بگیرند و به آنها بگویند که اجازه بدهند راه حل دیپلماتیک ادامه پیدا کند و به یک قدرت خارجی مثل اسرائیل اجازه ندهند در مورد اعمالی که آمریکایی ها انجام می دهند، زورگویی کنند. ما صاحبان کشور خود هستیم نه یک کشور دیگر.

شیکاگوتریبون، 27 نوامبر