اعضای هیات مدیره انجمن صنفی روزنامهنگاران، با انتشار نامهای سرگشاده به حسن روحانی، خواستار دستور او به علی ربیعی، وزیر کار، برای پیگیری وضعیت این انجمن شدند.
همزمان یک فرد نزدیک به هیات مدیره انجمن صنفی روزنامهنگاران به “روز” گفت تاکنون حسن روحانی دخالتی در مساله مخالفت وزارت کار با بازگشایی انجمن صنفی نکرده.
به گفتهی این فرد دلیل نوشتن این نامه سرگشاده به روحانی همین بوده که شاید رییس دولت یازدهم، در بحث مخالفتهای وزارت کار با بازگشایی انجمن صنفی دخالت کند.
هیات مدیرهی انجمن صنفی در نامه خود به روحانی نوشت که دریک سال گذشته و با وجود وعدههای رییسجمهوری “هیچگونه اقدام عملی قانونی و واقعی در این زمینه از سوی وزارتخانه مسوول به عمل نیامده و مشکل این انجمن همچنان باقی است”.
آنگونه که اعضای هیات مدیره انجمن صنفی نوشتهاند: “وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزارت اطلاعات نظر مساعد و مثبت خود برای بازگشایی دفتر انجمن را مکررا ابراز داشتند، اما در کمال تعجب و تاسف، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، که مطابق با قانون کار و مقررات وابسته مسوولیت قانونی اصلی را در این موضوع دارد، از هرگونه اقدام برای احقاق حقوق قانونی انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران استنکاف داشته و حتی همه مکاتبات ما را هم بیپاسخ گذاشته است”.
این مسالهای است که مورد اشاره یکی از افراد نزدیک به هیات مدیره انجمن هم قرار گرفته. وی گفت: “از ناحیه وزارت اطلاعات و وزارت ارشاد همکاری و مساعدت بوده، ولی این دو وزارتخانه مسوولیت مستقیمی در این مورد ندارند. مسوولیت اصلی با وزارت کار است که آنهم بیاعتنایی کامل میکند. تاحال وزارت کار هیچ پاسخی به مکاتبات یا پرسشهای ما نداده است و اصلا در این مورد کمترین موضعی نداشته یا بهتر بگویم اعلام نکرده است. به نظر می رسد وزارت کار اصلا نمیخواهد خودش را درگیر کند… وزارت کار مایل به فعالیت مجدد انجمن نیست”.
به گفته این فرد: “آقای ربیعی از یک سو مایل به تحمل آثار سیاسی همراهی با انجمن در برابر جریانات راست نیست. از سوی دیگر هم نمیخواهد با مخالفت آشکار خودش را در اصلاحطلبها و روزنامهنگاران بدنام کند. به نظرم همین دلیل این روش را پیش گرفته است. البته در جمع وزارت کار دوره ایشان میانه خوبی با نهادهای صنفی ندارد”.
این منبع آگاه همچنین درباره دلایل انتشار این نامه به شکل علنی، گفت: “در کنار رایزنیهای مختلف این نامه به این دلیل منتشر شد که در حال روزنامهنگاران از جریان مطلع باشند و در هر حال افکارعمومی هم به شکلی متعادل و قانونی بتواند احتمالا اثری بررفتار آقایان بگذارد. ناامید نیستیم ولی این نامه مختصر محترمانه قابلیت انتشار عمومی داشت. ضمن اینکه رفتار آقای ربیعی در نهان را نمیدانیم و شاید این نامه به شفاف شدن موضوع کمک کند”.
پیش از این کامبیز نوروزی، دبیر کمیته حقوقی انجمن صنفی روزنامهنگاران، گفته بود که وزارت کار در دورهی علی ربیعی “درباره مسایل مربوط به روزنامهنگاران و تشکل صنفی از جهاتی حتی از وزارت کار دوره آقای جهرمی و دوره آقای شیخالاسلامی نیز ضعیفتر عمل کرده است” و این وزارتخانه “ماهها است که مسوولیت قانونی خود نسبت به انجمن روزنامهنگاران ایران را به طاق نسیان سپرده و حتی سادهترین اخلاق اداری را هم رعایت نمیکند”.
اردیبهشت گذشته نیز بدرالسادات مفیدی، دبیر انجمن صنفی روزنامهنگاران، با اشاره به “پس گرفته شدن شکایت وزارت اطلاعات از این انجمن” و “موافقت وزیر ارشاد با برگزاری مجمع عمومی” این نهاد گفته بود: “کلید بازگشایی انجمن صنفی روزنامهنگاران در حال حاضر در دستان وزیر کار دولت آقای روحانی است”.
علی ربیعی اما در دیدار نوروزی خود با روزنامهنگاران از “فعالان عرصه خبر و رسانه” خواسته بود تا “تشکلی برای صنف قلم” راهاندازی کنند.
حسن روحانی در نخستین کنفرانس خبری خود بعد از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری اسلامی در سال گذشته، وعده بازگشایی انجمن صنفی روزنامهنگاران در آیندهای نزدیک را داده بود.
دفتر انجمن صنفی روزنامهنگاران مردادماه ۱۳۸۸ و در جریان اعتراضها به نتایج انتخابات ریاستجمهوری، با حکم سعید مرتضوی، دادستان وقت تهران، پلمپ، و فعالیتش متوقف گردید.
این مساله مورد تاکید و اشاره هیات مدیره انجمن صنفی هم قرار گرفته و آنها گفتهاند که در این زمینه انتظاری از دولت روحانی ندارند: “ فَکّ پلمپ خارج از حدود اختیارات قوه مجریه بوده، و ارتباطی به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و تکالیف آن نمی یابد. در این خصوص نیز انجمن امیدوار است مسئولان محترم قوه قضائیه نیز با بذل مساعدت نسبت به رفع مشکلات موجود و فَکّ پلمپ دفتر انجمن اهتمام ورزند”.