شیرین کریمی
جلسه سخنرانی احمد زید آبادی در اصفهان که به دعوت جبهه مشارکت این استان و در محل سالن اجتماعات دفتر این حزب برگزار شد، اگر چه با محوریت موضوع سیاست خارجی آمریکا بود اما در پایان عملا ً به محمل و محلی برای بحث در مورد انتخابات ریاست جمهوری آینده تبدیل شد. زید آبادی در این جلسه تاکید کرد: “شخصا معتقدم عبدالله نوری حائز شرایط و خصوصیاتی است که در وضع کنونی او را به بهترین گزینه ریاست جمهوری برای مجموعه ی نیروهای اصلاح طلب و تحولخواه تبدیل می کند.“
دبیر کل سازمان دانش آموختگان ایران(ادوار تحکیم وحدت) در این جلسه در برابر سئوالات فراوان مورد انتخابات پیش رو و وضعیت موازنه ی نیروهای سیاسی درون و بیرون حاکمیت از جمله گفت:
”انتخابات ریاست جمهوری می تواند به محملی برای تجمع همه نیروهای تحول خواه در حوزه های مختلف، اعم از فعالان سیاسی، فرهنگیان، کارگران، تشکل های دانشجویی و فعالان اجتماعی حول کاندیدای واحد و مورد قبول اصلاح طلبان تبدیل شود. در صورتی که کاندیدای اصلاح طلبان از طرف چنین نیروی عظیمی مورد حمایت قرار بگیرد چه در درون و چه در بیرون قدرت، اثرگذار خواهد بود. در صورتی که برخی نهادها احساس کنند اصلاح طلبان چنین نیرویی در اختیار دارند نوع تعامل خود با کاندیداهای آنها را نیز تغییر خواهند داد. این گونه نیست که آنها بگویند اگر کاندیدای اجماعی اصلاح طلبان باب میل شان نباشد آن را رد می کنند.“
زید آبادی در پاسخ به این پرسش که به نظر او دارد چه کسی می تواند کاندیدای مناسب اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری باشد، با تاکید بر این نکته که سازمان ادوار در این مورد هنوز به جمع بندی نرسیده است اظهار داشت: “شخصا معتقدم عبدالله نوری حائز شرایط و خصوصیاتی است که در وضع کنونی او را به بهترین گزینه برای مجموعه ی نیروهای اصلاح طلب و تحولخواه تبدیل می کند.“
پایان سخنرانی احمد زید آبادی اما پایان بحث در مورد انتخابات نبود. جوانان عضو حزب مشارکت در اصفهان تا ساعتی پس از اتمام سخنرانی دفتر این حزب در اصفهان را به صحنه ی بحث در این باره تبدیل کردند. آنها ًضمن ابراز علاقه به شخص عبدالله نوری ـ که او نیز اصفهانی است- نسبت به احتمال تایید صلاحیت او ابراز تردید می کردند. زید آبادی اما معتقد بود: “اجماع تمام گروهها هزینه ی رد صلاحیت نوری برای حاکمیت را بسیار سنگین می کند و حتی در صورت رد صلاحیت نوری به ایجاد یک محور سیاسی قابل اعتنا و مفید برای آینده منجر می شود.“
بهرام اسماعیل بیگی، حضو هیات داروی و مسئول شعبه اصفهان سازمان دانش آموختگان در حاشیه مراسم سخنرانی زید آبادی در اصفهان در مورد حضور عبدالله نوری در انتخابات ریاست جمهوری آینده به خبرنگار روز گفت: “عبدالله نوری این پتانسیل را دارد که یک ائتلاف گسترده از نیروهای اصلاح طلب و تحولخواه را با خود همراه کند. او همچنین در بین نیروهای سیاسی اصفهان، به عنوان دومین شهر سیاسی کشور از مقبولیت و محبوبیت زیادی برخوردار است؛ حتی در زمان محاکمه نوری، آیت الله طاهری که از ستونهای سیاسی شهر اصفهان است داوطلب وکالت نوری در دادگاه ویژه روحانیت شد.“
رشید اسماعیلی عضو شورای سیاستگذاری سازمان دانش آموختگان هم اظهار داشت: “نوری گزینه ایست که با او می توان هم تحول خواهان و هم افکار عمومی را قانع کرد.“
اسماعیلی در مورد موضع سازمان دانش آموختگان در این مورد به خبرنگار روز گفت: “سازمان هنوز در مورد شرکت یا عدم شرکت و یا معرفی کاندیدای خاصی در این انتخابات به جمع بندی نرسیده است. البته کمیته ای به همین منظور تشکیل شده و روی مباحث استراتژیک مربوط به انتخابات و همچنین کاندیداهای احتمالی بحث می کند؛ به هر حال یک گرایش قوی به سمت نامزدی آقای نوری در سازمان وجود دارد.”
وی با تاکید بر این نکته که مواضع رسمی سازمان در این مورد را دبیرکل و سخنگوی سازمان اعلام می کنند اضافه کرد: “شخصا فکر می کنم در مورد انتخابات آینده صرف نظر از مصداقها، دو نکته حائز اهمیت وجود دارد که اولی مکانیسم حرکت نیروهای تحولخواه و اصلاح طلب برای رسیدن به یک کاندیدای واحد است. یعنی اینکه دیگر دوره ای نیست که برخی احزاب یک کاندیدا را معرفی کنند و انتظار داشته باشند دیگران هم دنباله روی آنها باشند. به نظر می رسد پیشنهاد آقای نجفی که خواهان تشکیل کنگره ای با حضور همه ی احزاب و رای گیری برای تعیین کاندیدا شده بودند، به شرطی که همه گروهها به قواعد بازی پایبند باشند و در ضمن نخواهند اختلافات تاریخی یا بحث کهنه خودی و غیر خودی را پیش بکشند، پیشنهاد معقول و کارگشایی است. نکته دوم هم این است که در انتخابات آینده برای نیروهای خواهان دموکراسی و حقوق بشر آنچه اهمیت حیاتی دارد تلاش برای سازماندهی یک نیروی منسجم سیاسی است که بتواند اعتماد عمومی به عرصه سیاسی را احیا کند به نحوی که طبقه متوسط شهری و اکثریت خاموش و ناراضی احساس کنند آن نیرو سخنگوی آنهاست، به این ترتیب می توان به احیای دوباره جنبش تحول دموکراتیک نیز امید داشت.“