دسترسی شبکه جهانی به مدارک

نویسنده

‏‏ جابی واریم ‏

یک شبکه قاچاق بین المللی که قطعات مربوط به بمب هسته ای را به ایران، لیبی و کره شمالی فروخته بود، ‏توانسته است نسخه های مربوط به تسلیحات هسته ای پیشرفته را نیز بدست آورد. بر اساس گزارشی که از ‏سوی بازرس سابق تسلیحاتی سازمان ملل منتشر شده، این طرح ها ممکن است تا کنون در اختیار تعداد ‏زیادی از کشورها یا گروه های خرابکار قرار گرفته باشد.‏

بر اساس این گزارش، این نسخه ها که در سال 2006 از کامپیوتر یک تاجر سوئیسی بدست آمد شامل ‏جزئیات ساخت مقدماتی ابزار پیچیده هسته ای است که می تواند در نوعی از موشک های قاره پیما، مشابه ‏آنچه ایران و نیز ده ها کشور در حال توسعه دیگرتولید می کنند، تعبیه شود. ‏

این کامپیوتر که بیش از 1000 گیگابایت اطلاعات را در خود جای داده بود، اخیراً تحت نظارات نهاد ناظر ‏هسته ای سازمان ملل و توسط مقامات سوئیس ازبین برده شد. آژانس اکنون مشغول تحقیق درباره این حلقه ‏قاچاق است که قبلاً تحت سرپرستی عبدالقادر خان- دانشمند پاکستانی- اداره می شد. ‏

با این حال دیوید آلبرایت، یک تحلیلگر برجسته تسلیحات هسته ای که چهار سال وقت صرف دست یافتن به ‏این شبکه کرده است، در این گزارش می گوید مقامات سازمان ملل نمی توانند احتمال قرار گرفتن نسخه های ‏یاد شده را در اختیار دیگر کشورها قبل از کشف این کامپیوتر، رد کنند. ‏

آلبرایت در این نوشته راجع به کشف نسخه ها می گوید: “ممکن است طرح های تسلیحات هسته ای پیشرفته ‏مدت ها قبل به بعضی از غیرقابل اعتمادترین رژیم های دنیا فروخته شده باشند.” انتظار می رود نسخه ای از ‏این گزارش که به واشنگتن پست داده شده، اواخر هفته جاری به چاپ برسد.‏

قبلاً مشخص شده بود که شبکه قاچاق قادرخان، اطلاعات بمب هسته ای را به لیبی تحویل داده است. اما ‏آلبرایت نسخه های بدست آمده در سال 2006 را بسیار دردسر آفرین تر می داند. ‏

بر اساس این گزارش، درحالیکه طرح های ارائه شده به لیبی قدیمی تر و مربوط به سلاح های نسبتاً ساده تر ‏با امکان حمل ابتدایی بودند، نسخه هایی که به تازگی کشف شده اند از دستورالعمل ساخت یک ابزار پیچیده ‏حکایت می کند. چنین بمبی هر چند قدرت مرگبارکمتری دارد ولی اندازه کوچک آن، امکان حمل با موشک ‏قاره پیما را فراهم می آورد. ‏

آلبرایت در یک مصاحبه گفت: “برای خیلی از این کشورها، مسأله اصلی اندازه و وزن است. آنها می باید ‏بتوانند ابزار را برموشک هایی که در اختیاردارند سوار کنند.“‏

دولت سوئیس پیش تر در هفته جاری اطلاع داد مدارک هسته ای- شامل جزئیات طراحی تسلیحات- را برای ‏جلوگیری از دسترسی تروریست ها به آن، تحت نظارت آژانس بین المللی انرژی هسته ای نابود کرده است.‏

آلبرایت که اکنون ریاست موسسه علوم و امنیت بین المللی واشنگتن را بر عهده دارد، می نویسد: “این برای ‏دو کشور مهم مشتری قادرخان، ایران و کره شمالی، ایده آل بوده است.“‏

‏”هر دوی آنها برای ساخت کلاهک هسته ای که برای سوار شدن بر موشک های قاره پیما به اندازه کافی ‏کوچک باشند، با مشکل روبرو بوده اند؛ چنین طرح هایی مربوط به کلاهک هایی است که قابلیت سوارشدن ‏بر موشک های آن ها را دارد.“‏

آلبرایت گفت معلوم نیست این طرح ها به این کشورها یا کشورهای دیگر تحویل شده است یا خیر. ‏

دولت پاکستان یافته های این گزارش را رد نکرده اما می گوید با بازرسان سازمان ملل نهایت همکاری را ‏کرده است. ندیم کیانی سخنگوی سفارت پاکستان در واشنگتن گفت: “دولت پاکستان در تحقیقات مربوط به ‏اتهام تکثیر توسط عبدالقادر خان به اندازه کافی با آژانس همکاری کرده و اطلاعات خود را در اختیار گذاشته ‏است.“‏

یک مقام سیا که از جزئیات اصلی گزارش آلبرایت مطلع است، گفت سیا به خاطر حساسیت فوق العاده ‏دیپلماتیک و امنیتی ماجرا از ابراز نظر خودداری خواهد نمود. جورج تنت رئیس سابق سیا در مقاله ای در ‏سال 2007 از نقش گسترده این نهاد در ردیابی شبکه قادرخان به مدت بیش از یک دهه خبر داده بود. ‏

آلبرایت که درگذشته بازرس آژانس بین المللی انرژی هسته ای در عراق بود، جزئیات تحلیلی از برنامه هسته ‏ای تعداد زیادی از کشورها- ازجمله ایران و کره شمالی- را منتشر ساخته است. موسسه او اولین مرکزی بود ‏که به طور علنی به محلی اشاره کرد که مشکوک به استقرار رآکتور هسته ای سوریه بوده و در سپتامبر ‏گذشته توسط حملات هواپیماهای اسرائیلی نابود شد. ‏

تحلیلگران تسلیحاتی مدتها به بحث در مورد این موضوع پرداخته اند که آیا تهران درگذشته طرح های ‏تسلیحاتی شبکه قادرخان را بدست آورده است یا خیر. این شبکه قبلاً مدارک بیشمار دیگری - شامل طرح های ‏غنی سازی اورانیوم- را به ایران فروخته است.‏

کامپیوتر حاوی مدارک به سه عضو یک خانواده سوئیسی- برادران مارکو و ارز تاینر و پدرشان- تعلق دارد ‏که از سوی ایالات متحده و آژانس بین المللی انرژی هسته ای به عنوان شرکای کلیدی بازار سیاه هسته ای ‏قادرخان شناسایی شده بودند. این شبکه قاچاق در فاصله اواسط دهه 1980 تا سال 2003 به فعالیت مشغول ‏بودند. در این سال، اقدامات آنها پس از سال ها تحقیقات سرویس های امنیتی ایالات متحده و انگلستان برملاء ‏شده بود. ‏

عبدالقدیر خان در جریان یک سخنرانی رسمی ‏‎ ‎که در سال 2004 از رسانه های پاکستان پخش شد، به خاطر ‏نقش خود در شبکه قاچاق عذرخواهی کرد. او رسماً از سوی پرویز مشرف رئیس جمهور پاکستان مورد عفو ‏قرار گرفت و هیج اتهام جنائی متوجه او نشد.‏

برادران تاینر در زندان سوئیس به سر می برند و منتظر آغاز به کار دادگاه برای بررسی اتهامات مربوط به ‏دخالتشان در شبکه هستند. این دوبرادر و پدرشان پس از کشف نسخه های رمزدار موجود در کامپیوترشان، ‏در کانون تحقیقات ادامه دار مقامات سوئیسی قرار گرفته اند.‏

منبع: بوستون گلوب- 15 ژانویه ‏