هفته با بازداشت 14 تن از اعضای شورای مرکزی و شورای تهران دفتر تحکیم وحدت شروع شد. بازداشتی که زیاد به طول نیانجامید وهمه بازداشت شدگان منهای این دو دانشجو آزاد شدند: احمد احمدیان و عزت تربتی.
در روزهای آغازین هفته، از خروجی ایرنا خبری منتشر شد که برای ساعاتی همه را خوشحال کرد: احتمال آزادی 20 تن از چهره های زندانی؛ افرادی نظیر عطریانفر، ابطحی، کیان تاجبخش، شهاب طباطبایی، سعید شریعتی و عبدالله مومنی. اما مقامات قضایی به وکلای زندانیان اعلام کردند دادستان دستور داده هیچ کدام از زندانیان نباید آزاد شوند.
احمد زیدآبادی هم که قرار بود با وثیقه 250 میلیونی از زندان آزاد شود، آزاد نشد و حتی ممنوع الملاقاتی وی ادامه یافت.
همسر محمد قوچانی هم از ممانعت مسئولین، برای آزادی همسرش، برغم تعیین وثیقه خبر داد.
با همه اینها، خبرهای بدتری درباره وضعیت زندانیان منتشر شد. خانواده دکتر محمد ملکی با انتشار نامه ای ضمن ابراز نگرانی شدید، اعلام کردند که مقامات قصد حذف فیزیکی دکتر ملکی را دارند. در بخشی از این نامه آمده: “نشانه ها حکایت از آن دارد که حال وی در زندان وخیم است و از این رو خانواده را در بیاطلاعی مطلق گذاشته اند”.
کمیته گزارشگران حقوق بشر هم از صدور حکم اعدام برای یکی از بازداشت شدگان پس از انتخابات خبر داد. محمد رضا علی زمانی، عضو انجمن پادشاهی ایران که “اعترافات” وی در دادگاه قرائت شده بود به گفته این کمیته، از سوی قاضی صلواتی به حکم اعدام محکوم شده است.
آنطرف تر، نیروهای امنیتی، 12 تن از اعضای کانون صنفی معلمان را در خانه دبیر کل این کانون دستگیر کردند،اما همه بازداشت شدگان پس از یک روز از زندان آزاد شدند.
آنسوتر،هیات نظارت بر مطبوعات، سه روزنامه را در این هفته توقیف کرد: “فرهنگ آشتی”، “آرمان” و “تحلیل روز”.
در همین حال، یک مورد اعدام هم گزارش شد. محمد مصطفایی از اعدام یکی از موکلینش در تبریزبه نام رحیم محمدی خبر داد و همزمان، سازمان حقوق بشر اهواز از صدور حکم اعدام برای هفت شهروند عرب به اتهام ترور یک روحانی خبر داد.
و بالاخره، در چنین هفته ای کمپین یک میلیون امضا برنده دو جایزه بین المللی شد: جایزه “صدای آزادی” موسسه دای کوادریج در آلمان و جایزه “شهامت” آنا پولیتکووسکایا در بریتانیا.