تا چند روز دیگر درهای کاخ سفید بر روی خانواده ای سیاه گشوده خواهد شد. اگر کمتر از پنجاه سال پیش سیاهان مدارس، رستوران ها و اماکنی جدا گانه داشتند. امروز بر خود می بالند که باراک اوباما سناتور جوان ساهپوست در سن 47 سالگی از پله های این کاخ بالا خواهد رفت.
جوان آمریکایی، آفر یقایی تباری که پله های ترقی را در هزار توی سیاست پیمود و با تکیه بر پتانسیل های جامعه مدنی توانست اولین سیاه پوست و چهل و چهارمین رییس جمهور آمریکا باشد.
رییس جمهور سرزمینی که مارتین لوتر گینگ قبل از ترور به دست نژادپرستان متعصب وعده داده بود که روزی سرزمین موعود سیاهان خواهد شد. وعده ای که در چهره هیجان زده خواهرش بعد از ماهها فعالیت در کمپین اوباما و شنیدن خبر پیروزی وی به چشم می خورد.
همان پیام تغییری که اوباما و کمپینش روشن و ساده به افکار عمومی ارائه دادند و میلیون ها سیاه و سفید، چشم بادامی، آسیایی و افریقایی تبار با پذیرفتن آن اثبات کردند که آمریکایی را میخواهند که در آن فردی با تبار کنیایی که نام حسین بر خود دارد بتواند به ریاست جمهوری کشوری چون آمریکا دست یابد.
آنچه در این روزها بیش از پیش به چشم می خورد، جشن رنگین پیروزی است. متکثر به اندازه تمامی نژاد ها و عقاید، مذاهب، زبانها و رنگ ها که در کنار هم زندگی می کنند. مردمی که دیگر نمی خواهند جنسیت و عقیده و یا هر عنوان دیگری ریشه تبعیض و نا برابری باشد و می خواهند که با مکانیزم دموکراسی به مطالبات خود دست یابند. مشکلات را حل کرده و در کنار نقد و پرسشگری دائم از حکومت را قوام بخشند.
تا چند روز دیگر، میشل با رنگی سیاه بانوی اول آمریکا خواهد شد در حالی که هزاران زن سیاه مدفون شده در تاریخ به او و همسرش و میلیونها سیاه و سفید پوستی که به باراک رای دادند، افتخار می کنند. هزاران زنی که انواع و اقسام ستم های ناشی از تبعیض نژادی را حس کردند.
ما هم به عنوان ایرانی امیدواریم زمام داران کشورمان به جای آنکه در پیام تبریک خود به اوباما توصیه به رفع تبعیض نژادی و اجرای عدالت در آمریکا نمایند، خود در اولین گام اجازه دهند که زنان یا اعضای اقلیت ها نیز حق رسیدن به پست هایی چون ریاست جمهوری را داشته باشند، از حقوق مساوی با دیگر اقشار جامعه بهره مند شوند و آزادانه در باره عقایدشان و مذاهبشان بنویسند، روزنامه داشته باشند و حداقل برای تحقیق دانش گاهی و یا جمع کردن امضاء به زندان نروند و برای شرکت در یک کنفرانس ممنوع الخروج نشوند.
به امید آن روز…