برنامه نظارت بر حمایت مدافعان حقوق بشر، به عنوان برنامه ای مشترک از “سازمان جهانی مبارزه با شکنجه” [OMCT] و ”فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر” از شما درخواست می کند که سریعا درخصوص وضعیت پیش آمده ذیل در جمهوری اسلامی ایران اقدام نمایید.
شرح مختصری از وضعیت پیش آمده:
برنامه نظارت از سوی منابع قابل اطمینان اطلاع یافته که خانم رضوان مقدم و خانم پروین اردلان، دو تن از فعالان جنبش زنان و از اعضای “کمپین یک میلیون امضاء” که هدف آن، اعمال فشار بر دولتمردان جمهوری اسلامی به منظور تغییر قوانین تبعیض آمیز در قبال حقوق زنان است، مورد محکومیت قرار گرفته اند.
با توجه به اطلاعات به دست آمده، خانم رضوان مقدم و خانم پروین اردلان روز 28 آوریل 2008 مطلع شدند که به دنبال محاکمه ای که در تاریخ 4 فوریه 2008 در شعبه سیزدهم دادگاه انقلاب تهران انجام شده، خانم مقدم به شش ماه حبس تعلیقی و ده ضربه شلاق و خانم اردلان به دو سال زندان محکوم شده اند. دلیل محکومیت آنان شرکت در یک تجمع مسالمت آمیز در روز 4 مارس 2007 در برابر دادگاه انقلاب تهران به مناسبت روز جهانی زن بوده است. در این گردهمایی تعداد 33 تن از فعالان جنبش زنان دستگیر و بازداشت شدند. دلیل دیگر گردهمایی آنان اعتراض به محاکمه شش مدافع حقوق بشر بوده که در ژوئن 2006 در یک گردهمایی مسالمت آمیز و همچنین در کمپین “یک میلیون امضاء” مشارکت کرده بودند. خانم مقدم اظهار داشته که نسبت به محکومیت خود درخواست تجدیدنظر خواهد کرد.
برنامه نظارت مراتب نگرانی عمیق خود را نسبت به صدور محکومیت های سخت به جانب خانم اردلان و خانم مقدم و همچنین نسبت به ادامه اذیت و آزارهایی که از سوی دولتمردان جمهوری اسلامی در قبال مدافعان حقوق بشر، به ویژه فعالان جنبش زنان در کمپین یک میلیون امضاء، روا می شود اعلام می دارد. برنامه نظارت در این رابطه خاطرنشان می سازد که تاکنون بیش از صد تن از فعالان حقوق زنان دستگیر شده، مورد بازجویی قرار گرفته یا طی دو سال گذشته محکوم شده اند و اینکه دولت با مقرر کردن وثیقه های هنگفت برای آزادی آنان بیش از یک میلیون یورو دریافت کرده است.
برنامه نظارت مصرانه بر روی این حقیقت تأکید می کند که ایران با ارائه نامزدی خود در انتخابات شورای حقوق بشر سال 2006 متعهد شده “بالاترین سطح استانداردها را در ارتقاء و حمایت از مقوله حقوق بشر رعایت و حفظ کند”. قابل ذکر است که ایران مصرانه روی این نکته تأکید نمود که “تلاش هایی را به طور مستمر در زمینه حفظ شئونات انسانی و ارتقاء و حمایت از مقوله حقوق بشر و آزادی های اصلی انجام خواهد داد”. برنامه نظارت به منظور اطمینان بخشیدن به واقعیت ادامه این تلاش ها، از جمهوری اسلامی ایران می خواهد تا براساس عهدنامه های بین المللی حقوق بشر عمل کند.
اطلاعات اولیه
روز 24 آوریل 2007، خانم پروین اردلان به سه سال زندان محکوم گردید که دو سال و نیم آن به صورت تعلیقی بوده است. او بلافاصله تقاضای تجدید نظر کرد.
به علاوه، خانم پروین اردلان در تاریخ 25 فوریه 2008 به دادگاه انقلاب تهران احضار شد و او را در تاریخ 3 مارس 2008 به زور از هواپیمایی که عازم استکهلم [پایتخت سوئد] بود، پیاده کردند. دلیل سفر او به استهکلم، دریافت جایزه اولاف پالمه بود که به افتخار فعالیت های وی در زمینه برقراری حقوق مساوی برای زنان به او اهدا شده است. طی این رویداد، گذرنامه او توقیف گردید و خانم اردلان طی یک حکم دادستانی مطلع شد که پرونده اش به شعبه امنیتی اداره گذرنامه سپرده شده و او باید ظرف 72 ساعت به این شعبه مراجعه کند.
اقدامات مورد درخواست:
از شما خواهشمندیم که هر چه سریعتر دولتمردان جمهوری اسلامی را از درخواست های زیر باخبر سازید:
1. تحت هر شرایطی، سلامت روحی و جسمانی خانم رضوان مقدم، خانم پروین اردلان و تمامی اعضای کمپین “یک میلیون امضاء” را تضمین کنند.
2. اطمینان دهند که دادگاه تجدیدنظر خانم مقدم و خانم اردلان کاملاً بی طرف و عادلانه برگزار خواهد شد تا بدین ترتیب از آنان رفع اتهام گردد. کاملاً مشخص است که این اتهامات خودسرانه به دلیل فعالیت های آنها در زمینه حقوق زنان است.
3. اطمینان دهند که هرگونه اتهام خودسرانه در قبال تمامی مدافعان حقوق زنان که در کمپین “یک میلیون امضاء” نیز فعالیت دارند رفع خواهد شد.
4. هر چه سریعتر به هرگونه اقدام تهدیدآمیز و آزاردهنده، حتی در سطوح قضایی، در قبال تمامی مدافعان حقوق بشر در ایران پایان دهند.
5. به مواد اعلامیه مدافعان حقوق بشر، تصویب شده توسط مجمع عمومی سازمان ملل در 9 دسامبر 1998، احترام گذاشته و آن را رعایت کنند. به ویژه ماده اول آن که می گوید: “هر شخصی به صورت فردی یا گروهی این حق را دارد که در سطوح ملی و یا بین المللی اقدام به حمایت از حقوق بشر کند و آزادی های اصلی را تحقق بخشد” و همچنین ماده 6 قسمت دوم که می گوید: “هر شخصی این حق را دارد […] تا به شکلی آزادانه به افشا، اشاعه یا نشر نظرات دیگران و اطلاعات مربوط به حقوق بشر و آزادی های اصلی اقدام کند”. و همچنین ماده 12.2 که می گوید: “دولت باید کلیه تدابیر لازم را انجام دهد تا حمایت فردی و گروهی همه کس نسبت به خشونت، تهدید، اقدامات تلافی جویانه، فشار، تبعیض های منفی شخصی و یا قانونی و هرگونه اقدام مستبدانه دیگری، توسط مراجع ذیصلاح تضمین گردد”.
6. به طور کلی، تحت هر شرایطی اطمینان دهند که مفاد حقوق بشر و آزادی های اصلی در ایران مطابق با اعلامیه جهانی حقوق بشر و دیگر عهدنامه های بین المللی و منطقه ای که ایران نیز آنها را به رسمیت شناخته رعایت خواهند شد.
منبع: فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر، 2 مه
مترجم: علی جواهری