عمادالدین باقی، فعال حقوق بشر، که تا به حال 55 بار به دادگاه احضار شده است، بعد از یک سال حبس به خاطر جرایم مطبوعاتی، از زندان آزاد شد.
باقی در مردادماه 86 در جریان رسیدگی به پرونده انجمن دفاع از حقوق زندانیان که ریاست آن را بر عهده داشت، به خاطر مقالات خود در سال های 78 و 79 به یک سال زندان محکوم شد که دوره محکومیت وی، 17 مهرماه به پایان رسید. باقی پیشتر نیز به‌خاطر مقالات خود در مطبوعات اصلاح‌طلب سه سال زندانی شده بود.
وی از سال 1362 تاکنون، 27 کتاب و صدها مقاله را در روزنامه هایی چون کیهان و اطلاعات (در دهه 60)، سلام و همشهری (در دهه 70) و توس، جامعه، خرداد، فتح، صبح امروز و جمهوریت (در دوران هشت ساله اصلاحات) به چاپ رسانیده است. او در بخش اعظم روزنامه هایی که در آنها فعالیت داشته، عضو شورای سردبیری (بعضا: سردبیر) بوده و در سال های 77 تا 79، مقالات افشاگرانه ای را در مورد پرونده های حساسی چون قتل های زنجیره ای منتشر کرده است.
روزنامه کارگزاران در متن خبر آزادی این روزنامه نگار یادآوری کرده: “وی [در زندان] به نگهداری‌اش در ایزوله کامل اعتراض کرد و به دلیل دو حمله پی‌درپی در سلول به بیمارستان و از آنجا به بند عمومی منتقل شد. در یک مرخصی استعلاجی پنج‌بار برای پرونده‌های مختلف به دادگاه رفت و دوباره به زندان بازگشت. انتشار نامه همسر او خطاب به رئیس قوه قضائیه که در آن به 24 مورد محدودیت‌های ایجاد شده علیه باقی در سال‌های اخیر اشاره کرده بود انعکاس وسیعی یافت. یکی از موارد 24گانه مورد اشاره 55 بار رفتن باقی به دادگاه بود که در صورت افزودن تعداد محاکمات و احضارهای خانواده او و بازجویی‌های داخل زندان به 77 مورد می‌رسد.“
این روزنامه افزوده: “ در دور جدید انتقال به 209 به دلیل اینکه قانون حقوق شهروندی زدن چشم‌بند را ممنوع کرده است و در نتیجه امتناع باقی از زدن چشم‌بند، به مدت چهار روز امکان خروج از سلول برای استفاده از دستشویی به او داده نشد و دچار مشکلاتی از ناحیه کلیه و مثانه گردید. در مدت 20روز نگهداری در آنجا و در شرایطی که به دلیل محدودیت‌های ناشی از نزدن چشم‌بند ناچار از امساک در غذا خوردن بود و دوبار دچار حمله شد مجددا به بند عمومی انتقال یافت. این‌بار به دلیل حاد شدن مشکل دیسک کمر درد عصب سیاتیک در بند عمومی تحت فیزیوتراپی قرار گرفت و در حالی که سه هفته تا پایان حبس او باقیمانده بود به مرخصی 10 روزه اعزام شد ولی با پیگیری‌های انجام شده، این مرخصی تا 17 مهر که طبق تقویم زندان زمان پایان حبس او بود تمدید گردید.”
همچنین، به نوشته سایت ادورا نیوز: “باقی دو دادگاه دیگر در پیش دارد که یکی از آنها مربوط به پرونده سه سال زندان برای او و همسر و دخترش است که دادگاه تجدید نظر آنها را تبرئه کرد و سخنگوی قوه قضاییه این رأی را قطعی اعلام کرده بود اما با اعمال ماده 18 توسط برخی دیگر از مقامات قضایی ، این پرونده به شعبه همعرض برای محاکمه مجدد فرستاده شده است. پرونده دیگر مربوط به فعالیت های انجمن دفاع از حقوق زندانیان است که نخستین جلسه محاکمه آن در خرداد ماه سال جاری در ایام مرخصی درمانی او برگزار گردید و جلسه بعدی در اواخر آبان ماه خواهد بود.”
دویچه وله در ذیل خبر آزادی باقی خاطرنشان می سازد: “در دوران زندان عمادالدین باقی، بارها سازمان ها و نهادهای حقوق بشری جهانی به حمایت از او دست زدند و از مسئولان جمهوری اسلامی ایران خواستار آزادی و مداوای او شدند. از جمله ی این اقدامات باید از اعتراض اتحادیه اروپا یاد کرد که حدود یک ماه پیش در بیانیه ای نسبت به وضعیت عمادالدین باقی، ، در زندان ابراز نگرانی کرد. این اتحادیه، احکام صادره علیه آقای باقی را به شدت محکوم کرد و اعلام کرد که اتحادیه اروپا سال ها آزار و اذیت قضایی آقای باقی به خاطر فعالیت‌های وی برای بهبود حقوق بشر و دفاع از آزادی بیان را به شدت محکوم می‌کند.“
عمادالدین باقی در سال 1383 جایزه حقوق بشر کشور فرانسه را به دلیل تلاش‌هایش در مخالفت با حکم اعدام دریافت کرده است. در اوایل سال 87 هم جایزه مطبوعات بریتانیا، خاطر تلاش‌های باقی در عرصه روزنامه‌نگاری به وی اعطا شده است.