با اعلام اسامی برنده جایزه صلح نوبل و اختصاص آن به گروه چهارنفره صلح در تونس، محافل سیاسی تهران بیش از همه شگفت زده شدند. جناح تندرو که به گفته یک مقام نزدیک به وزیر خارجه خود را آماده کرده بود تیتر بزند ظریف از دشمن جایزه گرفت یا بنویسد برندگان برجام به ظریف جایزه دادند…، در سکوت تعجب خود را پنهان داشتند اما رسانه های میانه رو که تا روز قبل خود را آماده انعکاس خبر انتخاب ظریف و کری به عنوان مردان صلح سال ۲۰۱۵ کرده بودند این پرسش را مطرح ساختند که چرا نشد .
روز پیش از اعلام نامه برندگان جایزه صلح نوبل امسال سایت نامه نیوز نوشته بود معمولا روند بررسی و انتخاب این جایزه به صورت کاملا محرمانه برگزار می شود و کسی از این ساز و کار اطلاعی ندارد. روزنامه گاردین اما در گزارشی جواد ظریف و جان کری، پاپ فرانسیس و همچنین آنگلا مرکل را به عنوان ۴ نامزد احتمالی این جایزه معرفی کرده است.
جواد ظریف و جان کری برای دستیابی به توافق هسته ای ایران و جلوگیری از یک درگیری نظامی دیگر در جهان، پاپ فرانسیس برای تلاش هایش جهت بهبود چهره واتیکان و ایده های مترقیانه اش و آنگلا مرکل برای یاری رساندن به پناهجویان خاورمیانه ای نامزدهای محتمل کسب جایزه صلح نوبل از دید گاردین هستند.
امید کاجیان در گزارش اصلی افتاب یزد فردای اعلام اسامی برندگان پرسیده چرا در میان هیاهوی اسامی و البته رخداد با ارزشی چون مذاکرههای دوساله ظریف و کری و توافق تاریخی ایران و ۵+۱، نام وزیر خارجه و همتای آمریکایی اش برای گرفتن سکه زرین منقش به چهره نوبل،خوانده نشد؟ و یا چرا مرکل که او را این روزها به نام ناجی پناهندگان سوری میشناسند شایسته تقدیر، به عنوان منادی صلحطلبی در شرایط بحرانی خاورمیانه لقب نگرفت؟ و یا چرا “پاپ” که ید طولایی در موعظه و سخنرانیهای صلح جویانه و دادن بشارت به جهانی آرام و فارغ از کینه و جنگ دارد.
گزارشگر سپس نظر صادق زیبا کلام را درباره انتخاب برنده صلح نوبل امسال پرسیده و از زبان وی نوشته ما ایرانیان به جز تندروهایی که ضد توافق هستهای بودند، خیلی دوست داشتیم که ظریف، جایزه صلح نوبل را میبرد، چرا که در طول ۲۰ ماه مذاکره، او نقش بسزایی در این توافق داشت و این توافق بعد از 36 سال، سبب تنشزدایی میان ایران و غرب شد. اما در حالی که ظریف و جان کری لیاقت این جایزه را داشتند اما اقدام 4 کمیته تونس به این اهداف نزدیکتر بوده است.”
فریدون مجلسی کارشناس مسائل بینالملل هم دراین باره به آفتاب یزد گفته: باید بپذیریم، در مذاکرات۲ساله اخیر مشکل بزرگ ما لغو تحریمها بود، درحالی که جهان بهدنبال لغو برخی تهدیدها است. ن جایزه به تونس داده شد به خاطر این که این کشور تنها کشوری است که بحران عربی را کنار گذاشت و با مسالمت، توانست رعایت عدالت و برابری را با مخالفان خود داشته باشد. از سوی دیگر تونس سعی کرد در قالب حکومتهای دیکتاتوری اکثریتی عمل نکند، این کشور با کمک این چهار کمیته بود که توانست سد تروریسم را به ملایمت کنار بزند.”
مسعود سلیمی در سرمقاله جهان صنعت نوشته: جایزه صلح نوبل امسال که در گمانهزنیها قرار بود به شخصیتهای معروفی چون پاپ فرانسیس، کری و ظریف یا مرکل داده شود، سر از تونس برآورد تا مشخص شود آکادمی صلح نروژ- اهداکننده صلح نوبل- برخلاف چند سال پیش که در آغاز ریاستجمهوری اوباما به عملکرد انجامنشده او توجه کرده بود این بار با گذشت چهار سال از بهار عربی که در تونس رقم خورد، به تلاشهای زنان و مردان این کشور در راستای هموار کردن جاده ناهموار تعامل مدنی و سیاسی ارج میگذارد.امسال جایزه ادبیات و صلح نوبل به کسانی داده شد که هرکدام به سهم خود با نگاه و فکرشان واقعیتهای جهان امروز را هر قدر هم که تلخ و گزنده و ویرانکننده باشد، نمایندگی میکنند.
در نهایت سرمقاله جهان صنعت اظهار نظر کرده که:اهدای جایزه ادبیات و صلح نوبل امسال فرصتی است تا به صاحبان اندیشههایی که نگران از میان رفتن هویت انسانی هستند، ارج نهاده شود.
در حالی که رسانه های میانه رو درباره علت انتخاب نشدن ظریف و کری نوشته اند روزنامه سپاه پاسداران از انتخاب شدن یک نویسنده بلاروس به عنوان برنده جایزه نوبل ادبیات تعجب کرده و اشاره کرده که او به سیاست الوده است و از اول کارش از عملکرد دولت های کرملین انتقاد می کرده
ایزد مهرآفرین در روزنامه جوان روس و بلاروس را یکی فرض کرده و نوشته :سوتلانا الکسوویچ یک روسی منتقد است! بله، یک نویسنده روس کاملاً منتقد که در ابتدای دهه ۴۰ در استانیسلاو اوکراین که در آن زمان از جماهیر کشور شوراها بود از پدری بلاروسی و مادری اوکراینی متولد شد. خبرنگار بود او از همان سالهای ابتدایی خبرنگاری تاکنون در دل روسیه رشد کرده و بالا آمده اما شهرت جهانی خود را کاملاً متأثر از نگاه منفی بافانهای که نسبت به سیاستهای دولتمردان روسی در تمام اعصار داشته به دست آورده است.
گزارش جوان با علامت تعجب سخن برنده جایزه نوبل را نقل کرده که گفته بود من دنیای روسی خوب و انساندوستانه را دوست دارم، اما دنیای روسیهای استالین و دیگر سیاستمداران خودکامه روس را نه.
گزارشگر روزنامه سپاه پاسداران از این هم جلوتر رفته و نوشته: البته که این آلوده کردن ادبیات با سیاست فقط یک نتیجه خواهد داشت و آن هم بدبین کردن مخاطبان واقعی ادبیات است نسبت به این جایزه. و منقدان این را احساسات شخصی زنی دانستهاند که بدجوری دوست دارد به نقد حاکمانش بپردازد.
طنزنویسان رسانه های میانه رو هم از سوژه انتخاب کمیته جایزه صلح نوبل نگذشته اند چنان که آیدین سیارسریع در صفحه طنز روزنامه قانون نوشته از آنجایی که تصمیمات کمیته صلح نوبل هر سال عجیب و غریبتر می شود بعید نیست سال بعد نوبل صلح به شخصیتهای زیر تعلق بگیرد:
محمود احمدی نژاد به خاطر جهدی که در رفتن به مراسم ختم دارد و تلاشی که برای تسلای خاطر بازماندگان انجام میدهد.
مهدی کوچک زاده به دلیل خودداری از برخورد فیزیکی با عاملان برجام و خائنین به کشور و بسنده کردن به توهین و ابزارهای دموکراتیک.
حسین شریعتمداری به خاطر این که فقط روزنامه منتشر میکند و کار دیگری نمیکند. .
ارتش روسیه به خاطر این که به منتقدان ثابت شود جایزه صلح نوبل جایزهای سیاسی نیست، میتواند نظامی هم باشد.
کیم جونگ اون چون این توانایی را دارد که موشکهایش را شلیک کند ولی چون نمیداند به کجا شلیک کند هنوز این کار را
نکرده است.