width=“50” height=“58” />
سیدمحمدعلی ابطحی
چند روزی است که خبر انتشار سئوالهای موهنی نسبت به پیامبر اکرم (ص) از سوی آموزش و پرورش در جامعه سیاسی و دینی مطرح شده است. شبیه این اتفاق در سال 1379هم اتفاق افتاد. در آن موقع در یک نشریه دانشجوئی کسی جملاتی نوشته بود که توهین به حضرت صاحب (عج) از آن برداشت میشد.
سرو صدای فراوانی شد بعضی درسهای حوزه تعطیل گشت و بزودی با کمک صدا و سیمای آن وقت تبدیل به یک پروژه ضد دولتی شد و حرفهای آن مجله کوچک دانشجوئی در سطح جهانی انتشار یافت. ما در آن موقع میگفتیم که جسارت واهانت به امام زمان ار سوی هر کس که باشد، محکوم است و از سوی دیگر نباید به قول قرآن “تشییع فاحشه” کرد و گلایه میکردیم از اهل دین که چرا با اینکه میدانند در این پروژه دولت وخاتمی مقصر نیست، ضمن انتشار بیشتر اهانت به امام زمان، دولت ورئیس جمهور را مقصر معرفی میکنند واز اصول و مقدسات دینی که مورد قبول همه ی جناحهاست، برای زدن رقیب استفاده مینمایند.
این حرف آن روزهای ما بر اساس مصلحت قدرت خواهاته نبود. به آن باور داشتیم ورقبای بی اخلاق را سرزنش میکردیم. در این ماجرا نیزاصلاح طلبان باید نشان دهند که به مبانی آن روزهامان باور دارند. در اینکه این سئوالات شرم آور است ونسبت به محضر پیامبرجسارت آمیز است شک نباید کرد. به همین دلیل آنهایی که در توزیع و تکرار آن اقدام میکنند، مثل نویسنده آن مقصرند. غیرت دینی اقتضا میکند که توهین و وهن را نشر ندهیم. دیگر آنکه هر چقدر با دولت و وزرا مخالف باشیم که هستیم و در جای خود انتقادهای جدی خود رامطرح میکنیم، اما درست مثل همان روزهای ماجرای مجله موج من اصلا اعتقاد ندارم که با موضوع اهانت به پیامبر از دولت کنونی و وزیر مربوطه مچ گیری کنیم. و یا رئیس جمهور و وزیر و دست اندرکاران را مقصر بدانیم وجوری بنویسیم وبگوئیم که انگاری آنان با اهانت به پیامبر موافق بوده اند.
این همان روش غیر اخلاقی است که دیروز مورد انتقاد شدید ما بود. امروز هم باید به آن پایبند باشیم. مقدسات دینی و اعتقادی جامعه از سوی هیچ جناحی نباید وجه المصالحه ی حوزه سیاست گردد.
منبع: وبنوشت