همیشه در حال نقد خودم هستم
گفتگو با “ بهرام ابراهیمی”
بهرام ابراهیمی در مجموعه “ ما چند نفر” در نقش ، سیاوش شخصیتی را بازی می کند که در دوران جنگ شیمیایی شده و در کنار بیماری اش، همچنان به فکر خانواده است. گفتگوی حاضر به بازی او در مجموعه “ ما چند نفر” می پردازد.
ازمجموعه “ ما چند نفر” راضی هستید؟
البته هم به دلیل گرفتاری که دارم وهم به دلیل اینکه اصلا دوست ندارم کارهایی را که خودم درآن بازی می کنم ، ببینم تابه حال ما چند نفر را ندیده ام. اصولا وقتی مجموعه ای با بازی خودم رامی بینم ، نمی توانم با آن همذات پنداری کنم و لذت ببرم.
ولی یک بازیگر باید بازی خود را ببیند تا به اشکالات بازی اش واقف شود…
شکی نیست که داشتن این خصوصیات کاملا درست است، اما من تمام تلاشم راضی نگه داشتن کارگردان در یک مجموعه است. وقتی کارگردان مجموعه ای از من راضی باشد، طبیعتاً کار خوبی از آب درآمده، برای این که درنهایت امضای کارگردان پای این مجموعه خواهد خورد. خیلی از مجموعه های تلویزیونی دیگر را می بینم و اتفاقاً با لذت هم می بینم، چون خودم هیچ نقشی درآن ندارم؛ مانند تماشاگر عادی کار رامی بینم و از آن لذت می برم.
در کنار دیدن مجموعه های دیگر شاید از بازی بازیگران برجسته هم درس می گیرید؟
قطعا همین طور است. هر بازیگری از دیدن بازی دیگران درس می گیرد و می تواند ایرادات خود را اصلاح کند، ولی با اینح ال یکی دو بار تلاش کردم کارهای خودم را ببینم که اتفاق بدی برایم افتاد. مدام درحال نقد کردن خودم بودم. تا به حال کاری را بازی نکردم که بتوانم بدون نقد کردن آن را تماشا کنم. با توجه به این که آقای موسوی ، کارگردان این مجموعه از من خواستند بازی خودم را در این سریال ببینم، واقعاً بگویم همان چند قسمتی که بازی خودم را دیدم، دائم درحال نقد کردن خودم بودم ، در حالی که می خواستم از دیدن این سریال لذت ببرم.
از چگونگی همکاری با آقای موسوی تا رسیدن به شخصیت سیاوش بگویید؟
این اولین کار من با آقای موسوی نبود. قبلا هم دریک مجموعه مناسبتی تلویزیونی با ایشان همکاری داشتم. فکر و ذهن ایشان را از زمان دانشجویی می شناختم. در واقع کارکردن با او را دوست داشتم. وقتی به من پیشنهاد این کار شد، با میل و رغبت آن را پذیرفتم و اتفاقاً به سرعت به یک توافق کلی درمورد شخصیت
سیاوش رسیدیم.
به نظر می آید یک نوع پراکنده گویی در مسیر داستان این مجموعه به چشم می آید…
بله، با این گفته شما موافقم که داستان درباره مسائل مختلف صحبت می کند، اما آیا این مسائل و مشکلات مربوط به کشور ما هستند یا نه؟ داستان اصلی ما زندگی سهراب است که به تصویر کشیده شده و آدم های پیرامون سهراب که در این مسیر او به آنان برخورد می کند خانواده و دوستان محیط کار را شامل می شود.
برای رسیدن به شخصیت سیاوش که درجنگ شیمیایی شده، چه کردید؟
جانبازان شیمیایی بسیار آدم های صبوری هستند، چون مرگ در کنار آنان زندگی می کند و خودشان می دانند که عمر طولانی ندارند. تنها چیزی که می توانستم در وجود این شخص نشان دهم، آرامش و طمانینه بود. همچنین سرفه های گاه و بیگاه او یا این که بعضی وقت ها سیاوش باید تهوع شدید می داشت، ولی این چیزی نبود که بشود در تلویزیون نشان داد یا حالت های عجیب و غریب دیگر.
فکر می کنید گریم سیاوش متناسب با شخصیت او باشد؟
من گریمور نیستم که بتوانم درمورد آن نظر بدهم، ولی چند نفر از دوستان من از گریمورهای قابلی هستند، نقطه ضعف هایی را درمورد کل گریم به من گفتند. ای کاش فرصتی برایشان فراهم می شد که این نکات را به خود آقای صالحی که خیلی هم زحمت کشیدند می گفتند.
درحال حاضر مشغول چه کاری هستید؟
در مجموعه “ خواستگاران” به کارگردانی خانم گلاب آدینه بازی می کنم. همین طور در فیلم تلویزیونی “کوچه محجوب” به کارگردانی منوچهر هادی بازی داشته ام. د رفیلم آقای هادی نقش یک آدم میانسال بازاری را بازی کردم که دوستش بعد از سال ها از اسارت بازگشته است.
از فعالیت تان دررادیو بگوئید..
به دلیل مشغله تصویری که دارم، فعلاً در رادیو کار نمی کنم. ولی وقتی بیکار شدم ، حتما به رادیو می روم. بازی در رادیو را دوست دارم.