انجمن آلمانی- امریکایی شیلر، به عنوان یک مؤسسه پژوهشی در زمینه های اقتصادی و سیاسی، در سال 1984 طی کنفرانسی در شهر ویسبادن آلمان تأسیس شد. این انجمن از سال 1985، یعنی از زمان برگزاری کنفرانس دوم خود در واشنگتن، کنفرانس های بسیاری را در اقصی نقاط جهان در مورد بحران های جهان معاصر برگزار کرده است.
این انجمن طی کنفرانس اخیر خود در شهر کیدریش [در جنوب غربی ویسبادن]، به بحث پیرامون موضوعات مختلفی، از جمله تصویب مصوبه ای برای محکوم کردن هرگونه اقدام نظامی علیه ایران، پرداخته است.
کنفرانس انجمن شیلر
چند صد نفر به دعوت انجمن شیلر مبنی بر شرکت در کنفرانس کیدریش [15 و 16 سپتامبر] پاسخ مثبت دادند. این کنفرانس در زمانی برگزار شد که تنش های بین المللی به نهایت درجه خود رسیده و این درحالی است که سیستم مالی بین المللی در حال فروپاشی است و واقعیت خطر جنگ، به ویژه علیه ایران، بیش از هر زمان دیگری احساس می شود.
در این کنفرانس دو مصوبه به اتفاق آراء به تصویب رسید: یک مصوبه به مخالفت با هرگونه اقدام نظامی علیه ایران می پردازد و مصوبه دوم به لزوم ایجاد یک سیستم بین المللی جدید مالی اشاره می کند.
جنگ با ایران محکوم است
مصوبه “محکوم کردن هرگونه اقدام نظامی علیه ایران”به اتفاق آراء از سوی 350 شرکت کننده از 40 کشور جهان در کنفرانس کیدریش به تصویب رسید.
طی این کنفرانس، شرکت کنندگان هرگونه اقدام و مداخله نظامی علیه ایران را به شدت محکوم کردند. شرکت کنندگان معتقدند چنین حمله ای بی شک پیامدهای فاجعه بار و اسفناکی بر صلح جهانی خواهد داشت و مطمئناً بشریت را وارد فاز جدیدی از ظلمت و تاریکی خواهد کرد. چنین جنگی عواقب و پیامدهایی بسیار خطرناک تر و زیانبارتر از جنگ عراق که تاکنون به عنوان بدترین فاجعه استراتژیک در تاریخ ایالات متحده شناخته شده خواهد داشت:
“ما به اظهارات دکتر محمد البرادعی، مسؤول آژانس اتمی، اشاره می کنیم که گفت فعالیت های رسانه ای علیه ایران دقیقاً دروغ های قبل از جنگ عراق را برای او یادآوری می کند. دکتر البرادعی همچنین تأکید می کند که در مذاکرات اخیر، راهی باز شده است تا طی آن بتوان بسیاری از مسایل مهم و سؤال برانگیز را حل و فصل نمود.
وقوع جنگ در قرن بیست و یکم، بسیار منسوخ و مهجور به نظر می رسد و دیگر نمی توان آن را به عنوان عاملی برای حل و فصل مناقشاتی که می توانند با همکاری اقتصادی بر پایه ایده یک جامعه اصولی و منسجم حل شوند به حساب آورد. در این میان نباید “اصل اجتماع” مبنی بر “ارحجیت دیگران” را که در صلح وست فالن [استانی در غرب آلمان] به دست آمده فراموش کرد.”
2000 هدف ارزشمند در ایران؟
براساس اطلاعات به دست آمده از سوی منابع موثق، دیک چنی، معاون رییس جمهور امریکا، همچنان نسبت به انجام حمله نظامی علیه ایران و استفاده احتمالی از تسلیحات هسته ای در ابعاد کوچک علیه تأسیسات اتمی زیرزمینی ایران مصمم است. به نقل از منابع نظامی، حمله امریکا می تواند تا 2000 “هدف ارزشمند” در ایران را پوشش دهد و “آخرین فرصت” برای آغاز چنین حمله ای از هم اکنون تا ماه مارس 2008 خواهد بود. در حال حاضر، کارشناسان از تدارکات فشرده ولی پنهانی، به ویژه در خصوص استقرار هواپیماهای بمب افکن در قطر و ارسال تجهیزات امریکایی به اروپای مرکزی و خاوردور [پایگاه امریکایی “دیه گو گارسیا” در اقیانوس هند]، سخن می گویند.
جدا از گزینه جنگی دیک چنی، می توان جناحی را در لندن مشاهده کرد که به طور بی وقفه وانمود می کند ایران و سوریه با همکاری کره شمالی قصد دستیابی به سلاح های هسته ای مدرن را دارند.
در نزد محافل دولتی امریکا، قوی ترین مخالفت با مقوله جنگ از جانب فرماندهی نظامی آن مطرح شده که می گوید دیپلماسی می تواند مناقشات بین تهران و واشنگتن را حل و فصل کند و اینکه هرگونه مداخله نظامی بین ایالات متحده و ایران به معنی فاجعه ای برای کل منطقه خواهد بود.
به نقل از برخی منابع، گزارش جدیدی که اخیراً درخصوص برنامه هسته ای ایران به چاپ رسیده تمامی برآوردهای انجام شده در این زمینه را تأکید کرده است: ایران امکان تولید سلاح هسته ای را تا چند سال آینده نخواهد داشت.
منبع: انجمن شیلر، 27 سپتامبر 2007