برخورد با جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان ‏

نویسنده

jameeatdefaazkodakankar.jpg

سارا مقدم ‏

صبح دیروز دفتر سازمان غیر دولتی جمعیت کودکان کار و خیابان، که عمده فعالیتش بر آموزش به کودکان مهاجر کارگر ‏متمرکز بود، از سوی پلیس امنیت پلمپ شد.‏

یک منبع آگاه در این سازمان با تایید این خبر به روز گفت: مجوز جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان سال 82 از وزارت ‏کشور گرفته و ثبت شد. اما در دولت جدید مجبور به گرفتن دوباره مجوز شدیم و چون پیش از آن کار را شروع کرده بودیم ‏و کودکان زیادی را تحت پوشش داشتیم، ضمن فعالیتی که با مجوز پیشین داشتیم، کار را تعطیل نکردیم و برای اخذ مجوز ‏جدید نیز اقدام کردیم. ‏

وی با اشاره به این که سه مرکز بهزیستی، اداره امور اتباع خارجی و پلیس امنیت، برای این منظور باید مجوز صادر کنند ‏گفت: به ما مجوز داده نشد و دلیل عدم اجازه فعالیت به ما این بود که باید حتما در چارچوب سیستم دولتی بهزیستی فعالیت ‏می کردیم و دلیل مهمتر این بود که می گفتند این بچه ها اقامتشان غیر قانونی است و بنابراین حق تحصیل ندارند. ‏

کودکان مشغول به تحصیل در جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان، بیشتر مهاجران افغانی هستند که به دلیل نداشتن ‏شناسنامه و برگه هویت، قادر به تحصیل در مدرسه های رسمی نیستند و اکثر آنها به دلیل فقر خانواده ها مجبور به کار ‏کردن هستند. یکی از آموزشگران این موسسه در این باره می گوید : حدود 160 بچه از 7 ساله تا 18 ساله، در این مرکز ‏تحصیل می کردند. بچه های شناسنامه دار را به مدرسه ها معرفی می کردیم. به دلیلی شرایط خاص این کودکان، کلاسها با ‏مدرسه های عادی یا سیستم عادی آموزش متفاوت بود. مثلا از نظر سنی ممکن بود که در یک کلاس، هم یک کودک 8 ‏ساله حضور داشته باشد، هم یک کودک 13 ساله. از نظر آموزشی هم در اینجا علاوه بر سوادآموزی کلاسهای ویژه ‏خلاقیت داشتیم. مثلا نتیجه کلاسهای داستان نویسی که توسط نویسنده نامی آقای صداقت خیاط تدریس می شد، چهار ‏مجموعه کتاب داستان اثر بچه های همین موسسه بود. یا از کلاسهای هنر – عکاسی، چهار نمایشگاه عکس برگزار شد. ‏

یکی دیگر از اعضای ان.جی.او. ی جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان هدف از ایجاد این موسسه را در دو عبارت ‏خلاصه می کند. او می گوید : وجود کودکانی که به جای تحصیل و آموزش، مجبور به کار کردن هستند، یک معضل ‏اجتماعی است که تا دو سال پیش دولت به کل منکر آن بود. بنابراین ما دو هدف را پیش رو داشتیم یکی توانمند سازی خود ‏ایم بچه ها با فراهم کردن محیط آموزشی مناسب و جذبشان به تحصیل بود و دیگری آشنا کردن و متوجه کردن جامعه به ‏مشکلات این بچه ها و مهم تر از آن حقوقشان. حقوقی که طبق کنوانسیون حقوق کودک و طبق اعلامیه جهانی حقوق بشر ‏جزء وظایف دولتهای امضا کننده است. ‏

یکی از فعالان این جمعیت حادثه دیروز را چنین شرح می دهد: زنگ تفریح بود که دو آقا و یک خانم از طرف پلیس ‏امنیت، به مرکز آمدند و خواستار تخلیه ساختمان و بیرون کردن بچه ها و کادر موسسه شدند. برایشان توضیح داده شد که ‏شرایط این بچه ها چیست و آنها حق تحصیل دارند و کار این موسسه نیز تنها آموزش به این کودکان است. ولی این حرفها ‏موثر واقع نشد. به مختلط بودن کلاسها ایراد گرفتند و به این که این بچه ها به خاطر نداشتن شناسنامه، حق تحصیل ندارند. ‏در حین این گفت و گوها بچه ها متوجه قضیه شدند و شروع کردند به التماس کردن و گریه کردن، که متاسفانه هیچ یک از ‏این خواهشها و توضیح ها موثر واقع نشد و در موسسه پلمپ شد. ‏

جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان در پی سیاستهای محدود کننده دولت نهم برای سازمانهای غیر دولتی – ان.جی.او. ها- ‏و در پی تصمیم وزارت کشور دولت نهم مبنی بر صدور مجور دوباره برای همه سازمانهای غیر دولتی که پیش از این ‏دولت، مجوز فعالیت دریافت کرده بودند، بسته و فعالیت آن متوقف شد. این در حالی است که در دولت پیشین نیز برای ‏صدور مجوز برای یک سازمان غیر دولتی، مراحل امنیتی و انتظامی را طی می کرد. یکی از فعالان جامعه مدنی به دنبال ‏متوقف شدن فعالیت این سازمان غیر دولتی به روز گفت : متاسفانه هیچ آمار دقیقی از سازمانهای غیر دولتی توقیف شده در ‏این سه سال گذشته موجود نیست و علت اصلی آن این است که فعالان مدنی، عمدتا افراد مسالمت جو و به دور از جنجال ‏هستند و با گمان این که خبری کردن و رسانه ای کردن توقیف سازمانشان، ممکن است عواقب سوئی برای افراد یا ‏سازمانشان داشته باشد، از بازگو کردن و خبری کردن آن پرهیز می کنند. ‏