سارا مقدم
صبح دیروز دفتر سازمان غیر دولتی جمعیت کودکان کار و خیابان، که عمده فعالیتش بر آموزش به کودکان مهاجر کارگر متمرکز بود، از سوی پلیس امنیت پلمپ شد.
یک منبع آگاه در این سازمان با تایید این خبر به روز گفت: مجوز جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان سال 82 از وزارت کشور گرفته و ثبت شد. اما در دولت جدید مجبور به گرفتن دوباره مجوز شدیم و چون پیش از آن کار را شروع کرده بودیم و کودکان زیادی را تحت پوشش داشتیم، ضمن فعالیتی که با مجوز پیشین داشتیم، کار را تعطیل نکردیم و برای اخذ مجوز جدید نیز اقدام کردیم.
وی با اشاره به این که سه مرکز بهزیستی، اداره امور اتباع خارجی و پلیس امنیت، برای این منظور باید مجوز صادر کنند گفت: به ما مجوز داده نشد و دلیل عدم اجازه فعالیت به ما این بود که باید حتما در چارچوب سیستم دولتی بهزیستی فعالیت می کردیم و دلیل مهمتر این بود که می گفتند این بچه ها اقامتشان غیر قانونی است و بنابراین حق تحصیل ندارند.
کودکان مشغول به تحصیل در جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان، بیشتر مهاجران افغانی هستند که به دلیل نداشتن شناسنامه و برگه هویت، قادر به تحصیل در مدرسه های رسمی نیستند و اکثر آنها به دلیل فقر خانواده ها مجبور به کار کردن هستند. یکی از آموزشگران این موسسه در این باره می گوید : حدود 160 بچه از 7 ساله تا 18 ساله، در این مرکز تحصیل می کردند. بچه های شناسنامه دار را به مدرسه ها معرفی می کردیم. به دلیلی شرایط خاص این کودکان، کلاسها با مدرسه های عادی یا سیستم عادی آموزش متفاوت بود. مثلا از نظر سنی ممکن بود که در یک کلاس، هم یک کودک 8 ساله حضور داشته باشد، هم یک کودک 13 ساله. از نظر آموزشی هم در اینجا علاوه بر سوادآموزی کلاسهای ویژه خلاقیت داشتیم. مثلا نتیجه کلاسهای داستان نویسی که توسط نویسنده نامی آقای صداقت خیاط تدریس می شد، چهار مجموعه کتاب داستان اثر بچه های همین موسسه بود. یا از کلاسهای هنر – عکاسی، چهار نمایشگاه عکس برگزار شد.
یکی دیگر از اعضای ان.جی.او. ی جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان هدف از ایجاد این موسسه را در دو عبارت خلاصه می کند. او می گوید : وجود کودکانی که به جای تحصیل و آموزش، مجبور به کار کردن هستند، یک معضل اجتماعی است که تا دو سال پیش دولت به کل منکر آن بود. بنابراین ما دو هدف را پیش رو داشتیم یکی توانمند سازی خود ایم بچه ها با فراهم کردن محیط آموزشی مناسب و جذبشان به تحصیل بود و دیگری آشنا کردن و متوجه کردن جامعه به مشکلات این بچه ها و مهم تر از آن حقوقشان. حقوقی که طبق کنوانسیون حقوق کودک و طبق اعلامیه جهانی حقوق بشر جزء وظایف دولتهای امضا کننده است.
یکی از فعالان این جمعیت حادثه دیروز را چنین شرح می دهد: زنگ تفریح بود که دو آقا و یک خانم از طرف پلیس امنیت، به مرکز آمدند و خواستار تخلیه ساختمان و بیرون کردن بچه ها و کادر موسسه شدند. برایشان توضیح داده شد که شرایط این بچه ها چیست و آنها حق تحصیل دارند و کار این موسسه نیز تنها آموزش به این کودکان است. ولی این حرفها موثر واقع نشد. به مختلط بودن کلاسها ایراد گرفتند و به این که این بچه ها به خاطر نداشتن شناسنامه، حق تحصیل ندارند. در حین این گفت و گوها بچه ها متوجه قضیه شدند و شروع کردند به التماس کردن و گریه کردن، که متاسفانه هیچ یک از این خواهشها و توضیح ها موثر واقع نشد و در موسسه پلمپ شد.
جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان در پی سیاستهای محدود کننده دولت نهم برای سازمانهای غیر دولتی – ان.جی.او. ها- و در پی تصمیم وزارت کشور دولت نهم مبنی بر صدور مجور دوباره برای همه سازمانهای غیر دولتی که پیش از این دولت، مجوز فعالیت دریافت کرده بودند، بسته و فعالیت آن متوقف شد. این در حالی است که در دولت پیشین نیز برای صدور مجوز برای یک سازمان غیر دولتی، مراحل امنیتی و انتظامی را طی می کرد. یکی از فعالان جامعه مدنی به دنبال متوقف شدن فعالیت این سازمان غیر دولتی به روز گفت : متاسفانه هیچ آمار دقیقی از سازمانهای غیر دولتی توقیف شده در این سه سال گذشته موجود نیست و علت اصلی آن این است که فعالان مدنی، عمدتا افراد مسالمت جو و به دور از جنجال هستند و با گمان این که خبری کردن و رسانه ای کردن توقیف سازمانشان، ممکن است عواقب سوئی برای افراد یا سازمانشان داشته باشد، از بازگو کردن و خبری کردن آن پرهیز می کنند.