نوید احمدی
دانشجویان دانشگاههای مشهد روز پنج شنبه در اعتراض به تداوم بازداشت 8 دانشجوی دانشگاه امیر کبیر اقدام به اعتصاب غذا و روزه سیاسی کردند. در این روزه سیاسی فعالان دانشجویی همه دانشگاه های مشهد از جمله فردوسی، پیام نور، علوم پزشکی، غیر انتفاعی قیام، آزاد مشهد، غیر انتفاعی سجاد و… حضور داشتند.
این روزه سیاسی دو روز پس از آن رخ داد که فعالان دانشجویی در دانشگاههای مشهد با صدور بیانیه ای از مسوولان دانشگاهی خواستند به این بازداشت ها خاتمه داده شود.در این بیانیه تاکید شده بود: “ما دانشجویان دانشگاههای مشهد بدینوسیله ضمن ابراز نا امیدی از عدل حاکمان دست به دامان یگانه دادگر می شویم و روز پنجشنبه را بعنوان حداقل نشانه از همدردی با یاران دبستانی در بندمان و خانواده های ایشان، یاران مظلوممان در امیرکبیر اعلام روزه سیاسی می کنیم، باشد تا دادمان را دادگر برآرد”.
بدین ترتیب دانشجویان از صبح پنج شنبه تا زمان اذان مغرب در مسجد دانشگاه علوم پزشکی گرد هم جمع شدند و پس از نماز و افطار، در میز گردی شرکت کردند که برخی از متحصنین در آن سخن می گفتند و مردم عادی هم که برای نماز به مسجد می آمدند، مستمع آنان بودند.
در این میز گرد از جمله در مورد وضعیت حاکم بر کشور و شرایط فشار و دستگیری های دانشجویان صحبت شد و یکی از دانشجویان تاکید کرد: “دولت نهم در این زمینه و در ایجاد فشار و دستگیری دانشجویان تاکنون پیشقدم و جلو دار است؛ دانشگاه امیر کبیر هم شاهدی بر این مدعا است”.
دولت فضا را رادیکال می کند
یکی دیگر از دانشجویان با انتقاد از تند روی های دولت نهم گفت: “دولت نهم با این اقدامات نه تنها هیچ دستاورد مثبتی برای پایداری خود نخواهد داشت بلکه بر عکس با اقدامات خود فضای حاکم و مردابی فعلی را به سمت رادیکالیسم می برد که بیش از پیش برای خودش ضرر خواهد داشت”.
سخنرانان دیگر نیز ضمن محکوم کردن برخورد با فعالین دانشجویی و ابراز نگرانی از بسته شدن فضای کشور خواستار آزادی هرچه سریع تر دانشجویان دربند و برخورد با عوامل بازداشت غیرقانونی آنان شدند.
این مراسم که در غیاب مامورین حراست و انتظامات دانشگاه برگزار شد، با اعلام خواسته های دانشجویان به پایان رسید.
خواسته های دانشجویان که به صورت قطعنامه پایانی منتشر شد، عبارت بود از: “آزادی هر چه سریعتر دانشجویان دانشگاه امیر کبیر”، “شناسایی مسببین اصلی اقدام موهن در دانشگاه امیر کبیر”، “به رسمیت شناحتن انجمن های اسلامی و صدور مجوز برگزاری انتخابات انجمن ها”، “رفع توقیف از نشریات توقیف شده دانشجویی” و…
همچنین در بخشی از این قطعنامه آمده بود: “ما دانشجویان پیگیر راه دانشجویان امیر کبیر هستیم و با دستگیری و بازداشت چند نفر جنبش دانشجویی به پایان نرسیده و منکوب نخواهد شد”.
دانشجویان دانشگاههای مشهد قبل از این روزه سیاسی نیز بیانیه ای صادر کرده بودند که به علت ممانعت از انتشار آن در روزنامه ها و خبرگزاری های رسمی تقریبا انعکاس نیافت. در این بیانیه آمده: “چندی است شاهدیم جریانی متشکل از تنگ نظران و تمامیت خواهان به مبارزه عریان با منتقدان، دگراندیشان و دردانه گوهر آزادی برخاسته اند. کمر همت به حذف تفکری بسته اند که پرورده قرنی مبارزه در راه آزادی و ثمره ریزش خونهای زنان و مردانیست که به امید درختی ستبر جان خویش بر کف گرفته و به استقبال گلوله های سرخ شتافتند. در حالیکه زخمهای استبداد بر روح و جانشان هویدا بود جامعه ای آرمانی را تجسم می کردند که در آن انسان بواسطه انسان بودنش ونه بواسطه تعلقات دنیوی مورد احترام بود و هیچگاه سایه همایونی شاهانه ای بر گستره نان، شعور و آزادیش چنگ انداز نبود، و به این امید جان دادند و از خاکسترشان جوانی روئید که امروز در آستانه سومین دهه از روئیدنش به همان رویا در حال جان باختن است”.
در ادامه ی این بیانیه یادآوری شده بود: “امروز در حالی با شمایان سخن می گوییم که بیش از یک ماه از دربند کردن یاران دبستانی مان می گذرد، همانانکه جرمشان آرزوی ایرانی آباد و آزاد در سر پرورانیدن بود و یک تنه در صف مقدم مبارزه با جهل و تنگ نظری و خودکامگی مشعل این راه برافراشتند. نتیجه آنکه عالیجنابان به تزویر با بهانه رسوای نشریات مجعول در راستای حذف صدای منتقدان، ایشان را به سیاهچاله ها افکندند و بدون جواز بر حقوق اولیه شهروندی و ملاقات با وکیل، تحت فشار شکنجه گذاردند تا اعترافات دلخواه را از زبان دانشجویان بشنوند، به این امید واهی که بدینسان این ندا را خاموشی در برگیرد و ایشان در قهقراء این سکوت به چپاول سرمایه و شعور و آزادی ملت ادامه دهند”.
در ادامه این بیانیه آمده: “اما سیاهکاران را رو سیاهی دور نیست. – و مکروا و مکر الله و الله خیرالماکرین – این داعیه داران دین و اخلاق درست در زمانیکه به بهانه خودساخته توهین به مقدسات به برخورد با تازه جوانان این بوم و بر می پرداختند، تاب نقاب بر چهره از کف دادند و بدون نگرانی از محرم و نامحرم و زیر پا نهادن حرمت دختر مسلمان، به سالن مطالعه دختران امیرکبیر یورش بردند و نیز رسوایی حراست دانشگاه کرمانشاه را رقم زدند تا نه تنها داغدار یارانمان و قداست محیط دانشگاه گردیم، بلکه دست مایه قرار گرفتن دین نیز بر دلمان سنگینی کند.کار به همینجا آرام نگرفت، در هفته گذشته این مظاهر دین داری بی شرمی را از حد گذرانده، خود را ورای الوهیت دیدند و با یورش به خانه سابقا امن الهی به دانشجویان متحصن امیرکبیر که از عدل حاکمان بر جور وارده نا امید گشته و دست بر دامان یگانه دادگر آویخته بودند حمله کرده و با ضرب و شتم از مسجد کشان کشان خارج نمودند که مبادا شخصی مگر برای سرکوب و دشنام و سوء استفاده از دین به راه و روش اینان، به دگر طریق برای دادخواهی به خداوندگار متوسل گردد”.
انزجار از منش دولتمردان
بیانیه دانشجویان در پایان تاکید می کرد: “آری! نفس در چنین ایامی بر می آوریم… غافل از اینکه بدین روشها با سوء استفاده از دین و احساسات مذهبی مردم – که دیگر روسیاهی ماجرا را دریافته اند – برای تحکیم پایه های قدرت و استبدادتان نه تنها ندای آزادیخواهی را غروب متصور نیست، بلکه خود به برافروختن آتش آگاهی دمیدن گرفته اید.همچنین از این منش دولتمردان ابراز انزجار کرده و هشدار می دهیم که اینگونه رفتارها شایسته تمدن ایرانی، مدل جمهوری و علی الخصوص حکومتی که خود را به اسلام منتسب می داند نیست. آقایان! با این روشها بر بدنامی خویش و ایران و اسلام نپردازیم که درنهایت هر چه بر نعش حقیقت و آزاد مردان بالاتر رویم سقوط سخت تری را برای خود رقم می زنیم”.
بیانیه فوق از سوی تشکل های دانشجویی “فراکسیون مدرن انجمن های اسلامی دانشگاه های فردوسی و علوم پزشکی مشهد”، “انجمن اسلامی دانشگاه آزاد مشهد”، “انجمن اسلامی دانشگاه پیام نور واحد مشهد”و”انجمن اسلامی دانشگاه سجاد مشهد”صادر شده بود که برگزار کننده روزه سیاسی پنج شنبه نیز بودند.