آرش معتمد
انتخابات ریاست جمهوری فرانسه روز یکشنبه برگزار می شود. نامزدهای متعدد این انتخابات از دیدگاهای سیاسی گوناگون نقطه نظریات خود را در باره کلیه مسائل، از جمله رابطه با جمهوری اسلامی با مردم درمیان گذاشته اند.نکته جالب این است که همه آنان نیز به گونه ای خواستار تغییر نوع رابطه با ایران در ارتباط با پرونده هسته ای شده اند.
بر اساس آخرین نظر سنجی ها که معمولا در کشورهای غربی به واقعیت نزدیک است، سرکوزی از جناح راست، خانم سگولن رویال از حزب سوسیالست و فرانسوا بایرو که دارای مواضع میانه ای است بیشترین شانس برای رفتن به کاخ الیزه وجانشینی ژاک شیراک را دارند.
بر اساس آخرین تحلیل ها و گمانه ها، انتخابات به دور دوم خواهد رفت و روز 6 مه مردم فرانسه رئیس جمهور جدید خود را انتخاب خواهند کرد.
از ویژگهای انتخابات دور جدید ریاست جمهوری در فرانسه، علاوه بر رقابت بسیار فشرده ای که امکان دارد برای نخستین بار د رتاریخ فرانسه زنی راروانه کاخ ریاست جمهوری کند، اظهارنظر بیشترنامزدها در باره روابط آینده سیاسی این کشور با جمهوری اسلامی است.
دو نامزد اصلی انتخابات مواضع بسیار تندی علیه جمهوری اسلامی اتخاذکرده اند. به گزارش آژانس خبری ایران پرس نیوز “نیکلا سرکوزی، که تاکنون در نظر سنجی ها بیشترین شانس را دارد، در مصاحبه با تلویزیون 24فرانسه احمدی نژاد را با آدولف هیتلر مقایسه” کرد.
سرکوزی در این مصاحبه با اشاره به اظهارات یهودستیزانه رئیس دولت جمهوری اسلامی گفت: “اینکه ادعا می شود احمدی نژاد منتخب مردم است، مسئله مهمی نیست، چون آدولف هیتلر هم منتخب مردم بود.”
او در مورد مقابله با جمهوری اسلامی نیز گفت:” تحریمها علیه رژیم تهران در حال نتیجه دادن است و به انزوای بیش از پیش این رژیم منجر می شود.”
خانم سگولن رویال هم که آرای بسیار نزدیکی به رقیب خوددارد، در جریان مبارزات انتخاباتی چند بار در باره جمهوری اسلامی سخن گفت.
سخنان نامزد حزب سوسیالست که عصر دیروز روی خروجی اغلب سایت های فارسی زبان آمد، به شرح زیر است:
“ایران هم باید مانند کره شمالی در تصمیم خود تجدید نظر کند و دست از تعقیب برنامه هستهای خود به منظور دستیابی به سلاح هستهای دست بکشد. ایران باید بداند که اگر همچنان به شیوههای تحریکآمیز و مداوم خود با جامعه بینالمللی اصرار نماید و آنرا به کلی کنار نگـذارد، شیوههایی که به حرف آخر سردمدارانش تبدیل شده، در صورت انتخاب شدن من به ریاست جمهوری، نخواهد توانست جایگاهی را که به خاطر قدمت تمدن و فرهنگش در جامعه بینالمللی دارد، بدست آورد.
من از خیلی وقتها پیش در ارتباط با پرونده هستهای ایران، مواضع محکم و روشنی اتخاذ کردهام. در آن زمان من تقریبا تنها بودم و به نوعی در انزوا قرار گرفته بودم. حتی پارهای از اشخاص حرفهای مرا به تمسخر میگرفتند، ولی روند مسائل امروز، درستی مواضع مرا روشن ساخته است.
میبینید که بیتجربگی در مسائل بینالمللی که مرا آن موقع بدان متهم میساختند، چگونه تبدیل به باتجربه بودن و وارد بودن در مسائل بینالمللی شد. من گفتم این روح و مضمون پیمان عدم گسترش سلاح هستهایست که از طرف حاکمیت تهران زیر پا گـذاشته میشود و اضافه کردم که باید به سردمداران حکومت ایران به شیوه و لحن خودشان جواب داد، باید به آنها گفت: از آنجا که روشن است شما به بهانه دستیابی به انرژی هستهای غیرنظامی در صدد دستیابی به سلاح هستهای هستید، ما هم مجبوریم که دستیابی شمار به انرژی هستهای غیرنظامی را بگیریم تا راه را برای دستیابی شما به سلاح هستهای ببندیم.
این موضع به نظر من موضع درستی است. من بر این باورم که تنها این موضع با روح و مضمون پیمان عدم گسترش سلاح هستهای مطابقت دارد. لذا، اگر من به ریاست جمهوری انتخاب شوم، تغییر موضع نخواهم داد و تسلیم هیچ تهدید و شانتاژی نیز نخواهم شد. و این همه به این خاطر است که صلح جهان در خطر است و به مخاطره انداختن صلح جهان، در واقع آینده فرزندان ما و نسل های آتی را به خطر میاندازد. وانگهی این سیاست جدی و محکم، این سیاست عدم قبول شانتاژ هستهای و ارعاب از طرف من، در واقع همان چیزی است که مردم ایران، اعم از زن و مرد، از ما انتظار آنرا دارند: آری دانشجویان ایران که قهرمانانه به مقاومت در برابر دیکتاتوری میپردازند، زنان ایران که به پا خاستهاند و حاضر به تمکین نیستند، انسانهای لائیک ایرانی، روشنفکران ایرانی که حاضر نیستند فرهنگ بزرگ ایران به دست فرقهای به گروگان گرفته شود، طبقات میانی ایرانی که دیگر تاب تحمل مصادره ثروتهای کشور و پول کلان حاصله از فروش نفت از جانب یک الیگارشی خرد و کوچک را ندارند. همه و همه انتظار دارند که صدایی رسا در راستای تشویق آنها بلند شود و به پشتیبانی از آن بپردازد و من دلم میخواهد و میخواهم که این صدا یک بار دیگر از آن فرانسه باشد.
بطور کلی به نظر من، فرانسه این مسئولیت ویژه را بعهده دارد که در تمام نقاط جهان حافظ و ناظر رعایت حقوق بشر باشد، فرانسه که مشهور به کشور حقوق بشر است، باید همچنان در این زمینه روشناییبخش باشد و به وظیفه خود در این زمینه جدا عمل نماید.”
نامزدهای دیگر ریاست جمهوری فرانسه هم در باره روابط سیاسی باجمهوری اسلامی سخن گفته اند. در این میان سخنان ژان ماری لوپن، نماینده فاشیست های فرانسه انعکاس وسیعی داشته است . اوکه با سفارت جمهوری اسلامی در پاریس روابط بسیار نزدیکی دارد و از میهمانان اصلی برنامه های رسمی سفارت به ویژه در جشن های سالگرد انقلاب است، از سیاست هسته ای ایران پشتبانی کرده است.
به گزارش سایت آفتاب “ژان ماری لوپن، رهبر جبهه ملی و نامزد انتخابات ریاست جمهوری فرانسه با تاکید بر قانونی بودن حق ایران برای پیشبرد برنامههای هستهای صلحآمیز خود گفت: نمیدانم بنا بر چه اصلی از حقوق و قوانین بین الملل میخواهند ایران را از دستیابی به انرژی هستهای محروم کنند. آنهم در زمانی که سایر کشورهای منطقه میتوانند به این انرژی دست پیدا کنند”.
لوپن که تا کنون 5 بار در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه شرکت کرده، در گفتوگویی با روزنامه فیگارو با اشاره به اینکه “ایران تاکنون هرگز تمایلی به ساخت بمب هستهای ابراز نکرده است” میافزاید: “حتی اگر ایران خواهان چنین تسلیحاتی هم باشد باز هم نمیتوان فهمید چرا وقتی چنین سلاحی در دست دیگران است از آن به عنوان سلاحی بازدارنده تعبیر میشود اما در مورد ایران رفتاری دیگر را شاهدیم.”