قبادی در میزگرد لوکارنو عنوان کرد:
حاضر نیستم یک وجب از خاک ایران جدا شود
همزمان با برگزاری شصت و دومین جشنواره فیلم لوکارنو در سوییس، نشستی با موضوع تحولات اخیر در ایران و نقش سینماگران در رخداد های پیش و پس از انتخابات برگزار شد. در این نشست که از سوی سازمان عفو بین الملل و گزارشگران بدون مرز ترتیب داده شده بود، بهمن قبادی فیلمساز برجسته کرد ایرانی و مهدی عبدالله زاده منتقد فیلم و روزنامه نگار حضور داشتند. پاویون تلویزیون ملی سوییس در مقابل پرده بزرگ پیاتزا گرانده، محل برگزاری این نشست بود.
در ابتدای برنامه، بهمن قبادی درباره وضعیت فعلی ایران و محدودیت های اعمال شده بر جوانان ایرانی در سی سال پس از انقلاب سخن گفت و به شرح تجربیات شخصی خود در این سالها پرداخت. سپس مهدی عبدالله زاده نیز به هراس دولت کودتا از ادامه حمایت هنرمندان از جنبش سبز ایران اشاره کرد و به نقش موثر هنرمندان در ایجاد انگیزه و اتحاد برای پشتیبانی از میر حسین موسوی پرداخت. پس از آن، جلسه به شیوه پرسش و پاسخ با حاضران ادامه یافت. قبادی در پاسخ به سوال های مشابهی درباره سرنوشت و آینده این جنبش مطرح می شد، در قالبی استعاری توضیح داد: “ تصور کنید فردی با دستانی ظاهرا قدرتمند، سر کسی را که داخل یک استخر است را زیر آب برده و او را سی ثانیه زیر آب نگه داشته است. حالا پس از سی ثانیه، کسی که زیر آب است فرصتی یافته تا سرش را بیرون بیاورد و همزمان نفس تازه کند و فریاد بزند. شاید آن دست بتواند چند ثانیه دیگر سر او را به زیر آب فرو کند، اما قطعا دیگر قوت و نیروی گذشته را ندارد و این سر، از آب بیرون خواهد ماند و آن دست، خواهد شکست. این سی ثانیه، به مثابه سی سال دوران پس از انقلاب است.”
مهدی عبدالله زاده در پاسخ به سوالی که درباره سرنوشت هنرمندان ایرانی در این شرایط پر خطر طرح شده بود گفت:“برای احمدی نژاد و دولت کودتا، حتی یادآوری این موضوع که 800 هنرمند طراز اول ایران به انتقاد صریح از او و حمایت قاطع از میر حسین موسوی پرداختند یک کابوس بی پایان است. 800 هنرمند یعنی اکثریت قریب به اتفاق هنرمندان ایرانی. این یک نه بزرگ بود از سوی نخبگان و اهالی تفکر وفرهنگ به احمدی نژاد. و دولت کینه توز احمدی نژاد قطعا پس از ایجاد خفقان و سکوب، از تک تک آنها انتقام خواهد گرفت، کما این که این حرکت را با تخریب شخصیتی هنرمندانی چون داریوش مهرجویی، بهمن قبادی و عباس کیارستمی و دستگیری جعفر پناهی و چند مستند ساز و بازیگر تئاتر شروع کرده است.
عبدالله زاده در پاسخ به این سوال که پیش روی هنرمندان چه راهی باقی است گفت: آنها نه فقط برای ادامه حمایت از جنبش سبز، که بخاطر خودشان هم که شده باید به اتحاد و پشتیبانی از هم بپردازند و از ایزوله شدن و انزوا دوری جویند. حاشیه امنیت آنها، اگر با هم باشند، به دلیل محبوبیت شان، خیلی بیشتر خواهد شد و نباید اجازه دهند رژیم کودتا آنها را از جلو چشم مردم که حامیان واقعی شان هستند محو کند.
قبادی به سوالی در باره نقش کرد ها و سرنوشت کردستان در اوضاع پس از انتخابات پاسخ داد:” حقوق حقه ی کردهای ایرانی زمانی به دست می آید که دمکراسی بر کشور حاکم شود. دولت های غربی در هر شرایطی منافع ملی خود را ترجیح می دهند و از دیگران نباید انتظار داشت. باید همه ایرانی ها از جمله کرد ها یک صدا متحد شوند تا به یک دولت مردمی برسیم، و آنوقت است که کرد ها دیگر شهروند درجه دو نخواهند بود. او تاکید کرد “ به عنوان یک کرد ایرانی حاضر نیستم حتی یک وجب از خاک کشورم جدا شود.”
بیان این حرف ها موجب ایجاد ناآرامی توسط یک کرد افراطی در جلسه پرسش و پاسخ شد که با دخالت مسولان برگزار کننده و توضیحات تکمیلی قبادی، جلسه پرسش و پاسخ با آرامش ادامه یافت.