خانواده فرانک فرید در مصاحبه با “روز” از محل نگهداری و اتهام انتسابی به این فعال حقوق زنان در تبریز ابراز بی اطلاعی کردند و خانواده احمد قابل به “روز” گفتند که این پژوهشگر دینی به دلیل وخامت وضعیت جسمی از بهداری زندان وکیل آباد مشهد به بیمارستان منتقل شده.
همزمان نزدیکان علیرضا روشن، روزنامه نگاری که روز یکشنبه بازداشت شده به “روز” گفتند:بازداشت کنندگان هیچ حکمی ارائه ندادند، لباس شخصی بودند. در اصل نمی دانیم علیرضا توسط کدام ارگان بازداشت شده است.
آنها افزودند: از لحظه بازداشت تاکنون کاملا بی خبریم و نمیدانیم علیرضا در کجا نگهداری می شود و اصلا اتهامی که به او نسبت داده اند چیست.
آقای روشن، روز یکشنبه در حالی بازداشت شد که همزمان 9 تن دیگر از اعضای سایت مجذوبان نور که متعلق به دراویش گنابادی است بازداشت شدند. علی آسترکی، مصطفی عبدی، رضا انتصاری، نصرت طبسی، علی معظمی، حمید مرادی سروستانی و مهدی حسینی، علی کرمی، مهران رهبری، علی استرکی و مهدی اسانلو دیگر بازداشت شدگان روز یکشنبه هستند که تاکنون هیچ خبری از محل نگهداری آنها در دست نیست.
بهاره هدایت، عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت نیز که از دهم مرداد ماه و برای جراحی و درمان پزشکی در مرخصی به سر می برد به زندان بازگشت.
این فعال دانشجویی به 9 سال و نیم حبس تعزیری محکوم شده است.
محل نگهداری فرانک فرید نامعلوم است
فرانک فرید، فعال حقوق زنان در تبریز روز شنبه در جریان اعتراض مردمی به خشک شدن دریاچه ارومیه بازداشت شد.
عادل یکیتا، همسر خانم فرید به “روز” می گوید: فرانک فعلا بازداشتگاه است البته نمیدانیم در کجا بازداشت است، حدس میزنیم در اداره اطلاعات تبریز باشد. تا به حال یکبار تماس تلفنی داشته که درباره محل نگهداری یا بازجویی ها و اتهامی که به او نسبت داده اند هیچ حرفی نزده. فعلا تنها میدانیم که او در بازداشت است و هیچ خبر دیگری از او نداریم.
به گفته آقای یکیتا، همسرش در این تماس تلفنی تنها به احوالپرسی پرداخته و از خانواده خواسته است که نگران او نباشند.
همسر خانم فرید می گوید: وکیل همسرم پی گیر است و امیدوارم هر چه سریع تر او را آزاد کنند. او را روز یکشنبه در سه راه امین تبریز بازداشت کرده اند که برای خرید رفته بود اما حتی اگر در اعتراضات همراه سایر مردم بوده باز باید بگویم که اعتراضات به خشک شدن دریاچه ارومیه و نبود تدبیر از سوی مسئولان بوده و مردم خواهان یافتن راهی برای جلوگیری از خشک شدن دریاچه هستند. هیچ مساله سیاسی نبوده و واقعا در تعجب ام که چرا چنین برخورد کردندو بازداشت کردند.
او می افزاید: مساله کاملا زیست محیطی است و همه میدانند که خشک شدن این دریاچه عوارض نامطلوبی نه تنها برای آذربایجان بلکه برای سایر استان ها نیز در پی دارد.
احمد قابل در بخش مغز و اعصاب بیمارستان
احمد قابل، پژوهشگر دینی که روز گذشته از بهداری زندان وکیل آباد مشهد به بیمارستان ولی عصر این شهر منتقل شده در بخش مغز و اعصاب بستری است.
مرضیه پاسدار، همسر آقای قابل در مصاحبه با “روز” با اشاره به وخامت حال وی از همه خواست برای سلامتی اودعا کنند.
او توضیح داد: حاج آقا به دلیل وخامت وضعیت جسمی به بهداری زندان منتقل شده بود؛ خودش با ما تماس گرفت و خبر داد که در بهداری است و ما نیز توسط وکیل ایشان شروع به پی گیری کردیم تا الان که به بیمارستان منتقل شده و من در کنار ایشان دارم با شما صحبت میکنم.
از همسر آقای قابل درباره علت وخامت حال این پزوهشگر دینی می پرسم و میگوید: در بیمارستان از ایشان سی تی اسکن کرده اند و بعد تشخیص دادند که باید ام آر آی صورت گیرد اما چون ترکش در بدن حاج آقا است امکان ام آر آی نیست و لذا این بار از ایشان سی تی اسکن تزریقی به عمل آوردند و فعلا منتظریم که پزشک متخصص نظر قطعی بدهدکه مساله چیست.
خانم پاسدار می افزاید: حاج آقا وقتی زندان رفت مشکلی نداشت تابستان 89 که از زندان آزاد شد دچار سرگیجه و نوسان فشار خون شده بود تا جایی که یکباره زمین میخورد که باز دوباره او را بازداشت کردند و در مجموع شرایط زندان باعث وخامت حال او شد. دیروز هم که او را تحت الحفظ و با پابند به بیمارستان اورده بودند رفتم به دادسرا و خواهش کردم پابند را بردارند معاونت قضایی دستور داد برداشتند و اجازه داد پیش حاج آقا بمانم. بعد قرار شد امروز سند ببریم تا این سربازانی که از زندان همراه حاج اقا به بیمارستان آمده اند بروند. حالا هم از همه دوستان میخواهم برای سلامتی حاج اقا دعا کنند.
احمد قابل 29 آذر ماه 88 و در حالیکه برای شرکت در مراسم تشییع آیت الله منتظری از مشهد عازم قم بود بازداشت شد. او 6 ماه بعد یعنی در 21 خرداد 89 با وثیقه 500 میلیون تومانی آزاد شد و مجددا 23 شهریور 89 پس از افشای اعدام های پنهانی در زندان وکیل آباد مشهد بازداشت و دی ماه آزاد شد.
این پژوهشگر دینی از نهم مرداد امسال برای سپری کردن محکومیت خود در زندان به سر می برد.
زندانیان؛ خواهان پایان حصر رهبران جنبش
در دیگر سو وی سایت کلمه بیانیه 33 زندانی سیاسی را منتشر کرده که بر مبنای این بیانیه، این زندانیان سیاسی خواهان رفع حصر از رهبران جنبش سبز شده اند.
امضاکنندگان این بیانیه حبس رهبران جنبش سبز را ظالمانه و غیرقانونی توصیف کرده و نوشتهاند: ما زندانیان سیاسی امضاکننده این بیانیه ضمن محکوم کردن بازداشت غیرقانونی رهبران جنبش سبز که بیش از هرچیز به عملیات آدمربایی و گروگانگیری شباهت دارد، اعلام میداریم راهی که میتواند به خروج کشور از بحران فزاینده فعلی کمک کند و مانع از تحمیل هزینههای بیشتر به منافع ملی شود، پایان بخشیدن به حبس ظالمانهی آقایان موسوی و کروبی است.
آنها نوشته اند: برای ملت ما به خوبی روشن است که موسوی و کروبی که هردو از بلندپایهترین چهرههای مدیران این نظام بودهاند، جرمشان تنها و تنها دفاع از رای مردم و اعتراض به کودتای انتخاباتی بوده که رسوایی آن امروز پیش از گذشته آشکار شده است. گناه آنها این بوده و هست که به شعارهای محوری انقلاب «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» و تاکید بر انتخابات آزاد وفادار ماندند و خواهان عملی شدن آن بودند.
بهمن احمدی امویی، حسن اسدی زیدآبادی، مسعود باستانی، عماد بهاور، علیرضا بهشتی شیرازی، مصطفی تاجزاده، علی جمالی، محمدحسین خوربکبابک داشاب، محمد داوری، مجید دری، امیرخسرو دلیرثانی، علیرضا رجایی، عبدالله رمضانزاده، عیسی داود سلیمانی، عیسی سحرخیز، محمد سیف زاده، قاسم شعلهسعدی، کیوان صمیمی، اسماعیل صحابه، محمدفرید طاهری قزوینی، فیض الله عرب سرخی، مهدی فروزندهپور، سیامک قادری، ابوالفضل قدیانی، محسن محقق نیا، حمدرضا معتمدنیا، محمدرضا مقیسه، محسن میردامادی، عبدالله مومنی، بهزاد نبوی، ضیا نبوی وحسن یونسی امضا کنندگان این بیانیه هستند.