رافائل بارداخی
کاندولیزا رایس، وزیر امور خارجه امریکا، هفته گذشته اعلام کرد که دولتمردان ایرانی در مذاکرات خود درخصوص پرونده هسته ای جدی نیستند و همچنان به تاکتیک سنتی خود در اتلاف وقت متوسل می شوند. در حقیقت، نماینده دولت امریکا در نشست ژنو می بایست اظهار می داشت که مذاکرات ما هیچ گاه جدی تلقی نشده اند و اکنون پنجمین سال پیاپی است که به یک شیوه تکراری خود را فریب می دهیم.
ابتدا در مورد نیت واقعی دولتمردان ایرانی باید اذعان داشت در حالی که آیت الله ها دست به خرید عناصر و تجهیزاتی زده اند که صرفاً در تهیه بمب کابرد دارد، ارجحیت مذاکره کنندگان غربی در این است که باور کنند برنامه هسته ای ایران با اینکه می تواند انحراف نظامی داشته باشد، ولی تنها هدف صلح آمیز بدون دستیابی به زرادخانه اتمی را دنبال می کند. ولی به واقع این همان چیزی است که مقامات و مسؤولان ایرانی به دنبالش هستند. دوم در مورد تحریم هایی که تاکنون به ایران اعمال شده اند باید گفت که نه تنها بسیار محدود بوده اند، بلکه هیچ نتیجه ای دایر بر تغییر مسیر و روند برنامه هسته ای ایران را درپی نداشته اند.
اگر به راستی قصد داریم ایران به بمب دست نیابد، باید به سرعت اقدام و عرصه را، به ویژه در حوزه های نفتی، بر آیت الله ها تنگ کنیم. تنها یک تحریم جامع و کامل در زمینه نفت و بنزین می تواند مسؤولان حکومت اصولگرای تهران را از خواست شان رویگردان کند. مطمئناً اعمال چنین تحریمی بیهوده و بی نتیجه نخواهد بود، چرا که جمهوری اسلامی به شدت به واردات بنزین که 40 درصد از مصرف داخلی را تأمین می کند وابسته است.
مطمئناً درصورت اعمال این تحریم، منابع استراتژیکی تهران و امکان سهمیه بندی بنزین به این دولت اجازه خواهد داد چندین هفته به صورت عادی به فعالیت های خود ادامه دهد، ولی بی شک در کمتر از دو ماه، پمپ های بنزین دیگر جوابگو نخواهند بود و در ظرف چند ماه، نیروهای مسلح و سپاه پاسداران تحلیل خواهند رفت.
اگر جامعه بین الملل هرچه سریعتر به راهکاری در این زمینه دست نیابد، دولت ایران زمان لازم برای دراختیار گرفتن بمب را خواهد یافت.
و پس از آن، تنها خدا می داند که چه خواهد شد. و تمام اینها به خاطر عدم جدیت در مذاکرات و اقدامات…
منبع: آ ب ث، 25 ژوئیه
مترجم: علی جواهری