مرکز آمار در جدیدترین گزارش خود متوسط نرخ بیکاری کشور در پاییز امسال را ۱۰.۵ درصد اعلام کرده و وزیر کار در واکنش به آن گفته است، انباشت بیکاری به سالهای ۸۴ تا ۹۱ بازمی‌گردد؛ زمانی که اقتصاد ایران با رشد منفی ۵۶ درصدی روبرو بود.
نکته مهم دیگر آمار جدید بیکاری تقسیم بندی جغرافیایی آن است که نشان می دهد کرمانشاه در بالای فهرست بیکاری شهرها جا گرفته و استان کردستان هم بیش از یازده در صد جمعیتش بیکارند. امری که کارشناسان را به جست و جوی علت ها واداشته. رحیم فرهمند، فعال سیاسی و سخنگوی و دبیر جبهه متحد کرد، در مورد دلایل نرخ بالای بیکاری در کرمانشاه به روز گفت”مردم غرب کشور در جنگ آسیب‌های فراوانی دیده‌اند و این مناطق فاقد زیر ساخت‌های تولیدی و تجاری هستند و نرخ بیکاری نیز تحت تاثیر آن بالا می‌رود.”
در آمار بیکاری کشور، کرمانشاه با نرخ ۱۵.۳درصدی در صدر قرار گرفته و استانهای لرستان با ۱۴.۹ درصد، چهارمحال و بختیاری ۱۴.۱ و مازندران ۱۳.۸ در رتبه‌های بعدی بالاترین نرخ بیکاری کشور قرار گرفته‌اند.
همچنین کردستان با ۱۱.۱ درصد، سیستان و بلوچستان با ۱۱.۱ درصد، خراسان شمالی با ۱۳.۵ درصد، خوزستان با ۹.۶ درصد، گیلان و گلستان هر یک با ۱۲.۳ درصد، لرستان با ۱۴.۹ درصد و مازندران با ۱۳.۸درصد، رتبه‌های بعدی استانهای بیکار ایران در پاییز گذشته را به خود اختصاص داده‌اند.
بر اساس گزارش مرکز آمار ایران، که روز شنبه، ۱۲ دی ماه منتشر شده، جمعیت فعال کشور در پائیز امسال، ۲۳ میلیون و ۹۳۲ هزار نفر بوده که اگر جمعیت بیکاران را از آن کم کنیم بیشتر از ۲۱ میلیون و ۴۱۲ هزار نفر آنها شغل دارند و بقیه بیکار هستند.
شاغل در تعریف این مرکز به تمام افراد ۱۰ ساله و بیش تر گفته می‌شود که در طول هفته، طبق تعریف کار، حداقل یک ساعت کار کرده و یا به بنا به دلایلی به طور موقت کارشان را ترک کرده باشند. این موضوع باعث شده که بسیاری تعداد بیکاران واقعی بسیار بیشتر از این رقم بدانند.
رشد منفی ۵۶ درصدی اقتصادی در سالهای ۸۴ تا ۹۱
علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در واکنش به گزارش اخیر از وضعیت کار در ایران گفته است “نرخ بیکاری اعلام شده از سوی مرکز آمار ایران براساس تعاریف و استانداردهای بین‌المللی است”. همچنین اضافه کرده که “از سال ۸۵ ما با افزایش ظرفیت دانشگاه‌ها روبه‌رو بودیم که از امروز و تا آینده نزدیک این گروه پس از فارغ التحصیلی به گروه جویندگان کار اضافه خواهند شد.”
او همچنین گفته است “با توجه به اقدامات دولت تدبیر و امید در خارج کردن اقتصاد از رکود و وجود آمارهای مختلفی چون افزایش بیش از ۳۰۰ هزار نفری بیمه‌شدگان اجباری تأمین اجتماعی و کاهش ۲۰ درصدی مقرری بگیران بیمه بیکاری، دیگر شاخص ها نشان می‌دهد که امید به یافتن شغل در کشور افزایش یافته و از این رو کسانی که در گذشته از یافتن شغل ناامید شده بودند امروز با مشاهده این علائم به یافتن شغل امیدوار شده‌اند”
به گفته آقای ربیعی “علت انباشت بیکاری نیز به سالهای ۸۴ تا ۹۱ بازمی گردد که اقتصاد ایران در این سالها با رشد منفی ۵۶ درصدی روبرو بود که خوشبختانه با اقدامات این دولت، کشور به رشد مناسب در سال گذشته دست یافته و اعدادی که در بالا ذکر کردم تمامی نشان می دهد بازار کار با تحرک روبروست اما براین اساس وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی برای حل بخشی از مشکل فارغ التحصیلان بیکار طرح کارورزی آنها را آماده کرده است.”
“درآِمدهای کشور در خدمت منافع ملی نبوده”
رحیم فرهمند می‌گوید: “ما از انقلاب ۵۷ اهداف و آرزوهایی داشتیم که یکی از آنها تامین کار، زندگی و درآمد کافی و مناسب و شایسته برای احاد ملت ایران بود و متاسفانه تا کنون متحقق نشده است.”
به گفته دبیر جبهه متحد کرد “در طول ۳۵ سال گذشته کمتر توانسته‌ایم در رابطه با رفع نابرابری ها و تامین حقوق اساسی آسایش و رفاه برای مردم موفق باشیم، متاسفانه بخش زیادی از درآِمدهای کشور ثروتمند ایران صرف مسائلی شده که در خدمت منافع ملی نبوده یا به تاراج رفته و یا در جاهایی سرمایه‌گذاری شده که اصلا به سود پیشرفت و ترقی ایران نبوده است.”
او می گوید “مرزی قلمداد کردن نواحی زیادی از ایران به فاصله۵۰ کیلومتر از مرکز و بی‌توجهی به آنها تحت عنوان نواحی نا امن، زیان بزرگی به ایران رسانده و باعث شده نرخ بیکاری در این مناطق افزایش یابد.”
این فعال سیاسی با بیان اینکه مردم این مناطق در جنگ آسیب‌های فراوانی دیده‌اند می‌گوید “”ی‌بایستی این مناطق مورد توجه ویژه قرار گرفته و حتی بودجه‌های جهشی و جبرانی به توسعه آنها اختصاص داده می‌شد در حالیکه متاسفانه این اقدام صورت نگرفته است.”
در ایران سالانه نزدیک به هشتصد هزار نفر وارد بازار کار می‌شوند که جمهوری اسلامی در جذب و استخدام آنها ناتوان است. این وضعیت در سال های گذشته به علت تحریم‌های بین‌المللی و هدفمند‌سازی یارانه‌ها تشدید شده است.
بیکاری به عنوان یکی از پیامدهای این وضعیت همواره یکی از اصلی‌ترین مشکلات اقتصادی مردم بوده که با وجود وعده‌های اقتصادی دولت در دوران فعلی نیز وضعیت بهتری نسبت به پیدا نکرده است.
به گفته آقای فرهمند “بالا بودن نرخ بیکاری علاوه بر اینکه به رشد مملکت و کشور آسیب می‌رساند و ایران را در معرض خطر عقب افتادگی عمومی قرار می‌دهد، علاوه بر اینکه مانع پیشرفت اقتصادی و علمی کشور می‌شود، تنش‌های قومیتی و مذهبی هم ایجاد می‌کند”، چراکه به گفته او “مردم ما احساس می‌کنند به خاطر مذهب و قومیت و ملیت خاص خود با بی‌توجهی مواجه شده‌اند. این موضو تنش‌های سیاسی احتمالی به دنبال دارد که متاسفانه غیر قابل جبران خواهد بود”.
سخنگوی جبهه متحد کرد می‌گوید: “تمام تلاش‌های ما در سالهای گذشته این بوده که این نگرانی‌ها را به دولت‌ها انتقال دهیم و از آنها بخواهیم برای جلوگیری از اشاعه و گسترش این نوع تنش‌ها اقدام اساسی انجام بدهند.”
