جلوه جواهری جامعه شناس و فعال کمپین یک میلیون امضا، در بیست و چهارمین روز بازداشت خود، در دادنامه ای به ریاست قوه قضائیه، بازداشت خود را غیر قانونی خوانده و نسبت به آن اعتراض کرده است.
جواهری در دادنامه ای که قرار است مادرش به دفتر ریاست قوه قضائیه ببرد، نسبت به تفهیم اتهام نشدن و ادامه بازداشت خود اعتراض کرده است. جلوه سحرگاه روز دوازدهم اردیبهشت؛ یک روز پس از روزجهانی کارگر که در آن عده ای از فعالان جنبش کارگری در پارک لاله تهران دستگیر شدند، در منزل خود بازداشت شد. او در نامه ای که خطاب به آیت الgه شاهرودی نوشته است، شرایط دستگیری خود را چنین شرح می دهد:
نیمه شب 11 اردیبهشت زمانی که به خانه مراجعه کردم متوجه حضور ماموران امنیتی شدم که به همراه همسرم کاوه مظفری، که بعد از ظهرهمان روز در پارک لاله دستگیر شده بود، وارد خانه شده بودند. همسرم اعتراض کرد که ماموران حاضر در خانه بدون حکم بازرسی به تفتیش خانه پرداخته اند و متذکر شد که این کار بر خلاف قانون است. من نیز زمانی که علت حضور ماموران را پرسیدم به من گفتند که این مساله به من مربوط نیست. ماموران حین بازرسی خانه وسایل شخصی من را، همراه با وسایل همسرم بردند. زمانی که اعتراض کردم که اگر همسرم را دستگیر کرده اند و در این محدوده حق خود می دانند که وسایل شخصی او را بدون هیچ حکمی ببرند بر چه اساسی وسایل من را ضبط می کنند؟ پاسخ دادند که حق اعتراض ندارم و آنها هستند که تعیین می کنند در چه محدوده ای می توانند عمل کنند.
جلوه جواهری سپس در مورد نداشتن حکم بازداشت و چگونگی دستگیر شدنش می نویسد: پس از تفتیش خانه، ماموران از من خواستند برای پاره ای توضیحات و پاسخ به پرسشها به همراه آنها بروم. متذکر شدم طبق قانون برای پاسخگویی به آنها باید احضاریه کتبی از سوی دادگاه برای من ارسال شود، آنها در عوض، در واکنش به اعتراض من مبنی بر الزام به رعایت قوانین کشور با خشونت و برخورد تند، مرا ازخانه بیرون کشیدند و به بازداشتگاه وزرا بردند. حدود ساعت 3 بامداد 12 اردیبهشت بازداشتگاه وزرا من را تحویل گرفت درحالیکه هیچ گونه حکمی مبنی بر بازداشت من وجود نداشت.
جلوه جواهری که اینک بیست و پنجمین روز بازداشت خود را می گذراند از تفهیم اتهام نشدنش و بی اطلاعی بازجویان نسبت به دلیل بازداشت وی می گوید: عصر همان روز به همراه 16 بازداشت شده زن دیگر به زندان اوین فرستاده شدم. 16 روز در انفرادی اندرزگاه بند 305 اوین به همراه 16 نفر دیگردر بازداشت بودم و پس از آن در تاریخ 27 اردیبهشت به بند 2 عمومی نسوان منتقل شدم. در تمام این مدت تفهیم اتهام نشدم. در طول مدت بازجویی به نحوه بازداشت غیر قانونی خود اعتراض داشتم و بارها متذکر شدم که بدون تفهیم اتهام بازجویی و ادامه بازداشت من غیر قانونی است. بازجویان اطلاعاتی نیز نسبت به دلیل بازداشت من اظهار بی اطلاعی کردند و وعده دادند که پیگیری خواهند کرد، اما هیچگونه رسیدگی در طول این مدت صورت نگرفته و همچنان وضعیت من نامشخص است.
به گفته جواهری آخرین بازجویی وی در تاریخ 24 اردیبهشت انجام شده و در آن تاریخ به او اعلام شد که بازجویی اش به اتمام رسیده و پرونده به دادسرا فرستاده می شود. در حالی که وی همچنان در زندان عمومی زنان به سر می برد و وضعیتش نامعلوم است.
جلوه در بخش پایانی نامه سرگشاده خود به حقوق پایمال شده اش اشاره کرده و می نویسد : طبق حقوق شهروندی و حقوق متهمان، اتهام باید سریعتر به متهم تفهیم شود. پس از تفهیم اتهام از متهم تامین گرفته می شود این تامین بر مبنای نوع جرم، دلایل اثبات آن، آثار به جا مانده از جرم، شخصیت متهم و… دارای شدت و ضعف است که شدیدترین آن بازداشت موقت و خفیفترین آن التزام به حضور نزد مقام قضایی با قول شرف است. حال چگونه است بدون تهفیم اتهام به من، شدیدترین تامین که قرار بازداشت است از من گرفته شده است؟
جلوه جواهری از رئیس قوه قضائیه خواسته است که به بازداشت غیر قانونی اش خاتمه داده و وضعیتش را روشن کنند.
در اقدام مشابهی کاوه مظفری همسر جلوه نیز نامه ای به دفتر آیت اله شاهرودی ارسال کرده و به وضعیت نامشخص خود اعتراض کرده است.
