هنوز هم کسی نمی‌تواند باور کند که کیتارو، آهنگساز و نوازنده‌ی برجسته‌ی موسیقی جهان، در تهران کنسرت داده است. او خود هم این اتفاق را به سختی باور کرده بود و در میانه‌ی اجرای برنامه‌اش با شور و هیجان گفت: “من جاده‌ی ابریشم را سی و پنج سال پیش ساختم و از همان روز دلم می‌خواست به ایران سفر کنم و در ایران آن را اجرا کنم، اکنون این آرزو محقق شد!”
این ناباوری وقتی قوت گرفت که باخبر شدیم از ادامه یافتن کنسرت کیتارو در شب‌های بعدی جلوگیری شده است و سایت تهران تیکت - سامانه‌ی فروش بلیت این کنسرت – طی خبری نوشته است: “با عرض پوزش به علت آماده‌نشدن برخی مجوزهای لازم جهت برگزاری کنسرت مورخ ۲۷ مهرماه، این کنسرت برگزار نخواهد شد و متعاقبا طی هفته‌ی جاری مبالغ پرداختی همه‌ی عزیزانی که بلیط برای این تاریخ خریداری نموده‌اند عودت داده خواهد شد.”
با این حال کنسرت کیتارو در روز شنبه ۲۶ مهرماه با ۳۰ دقیقه تاخیر در ساعت ۲۱ و ۳۰ دقیقه در تالار بزرگ وزارت کشور واقع در میدان فاطمی در میان استقبال کم‌نظیر مردم برگزار شد. کیتارو در میان تشویق بی‌امان حاضران در سالن به روی صحنه آمد و به ابراز احساسات آنان به سبک ژاپنی پاسخ گفت. کیتارو با سولوی فلوت و رقص ملایم و آیینی معروف‌اش آغاز کرد و در ادامه با به صدا درآوردن زنگی قدیمی، اعضای گروه خود را به صحنه فراخواند. او پس از آن به همراه گروه‌اش “کویر” را اجرا کرد و پس از آن آهنگ محبوب “جاده‌ی ابریشم”. پخش تصاویر گزیده‌ای از مستند جاده‌ی ابریشم نیز فضا را بیش از پیش نوستالژیک و خاطره‌انگیز کرد. ایرانیان به واسطه‌ی مستند جاده‌ی ابریشم، موسیقی متن این فیلم را بسیار دوست دارند و همیشه کلام شرقی نهفته در آن را به موسیقی و فرهنگ خود نزدیک دیده‌اند. تشویق پرشور مردم پس از اجرای این قطعات نشان‌دهنده‌ی همین امر بود.
قطعات بعدی از بخش نخست کنسرت کیتارو باز هم از آلبوم “راه ابریشم” و Aqua انتخاب شده بود که تعدادی از آن‌ها به دلیل آشناتر بودن به گوش مخاطبان ایرانی، با تشویق‌های بیش‌تری رو به رو می‌شد. از آن میان می‌توان به آهنگ Hajmiri اشاره کرد که کیتارو آن رادر سال ۱۹۹۰ و در قالب آلبوم Kojiki ساخته است. نوازنده‌ی ویولن گروه را که خانمی غربی بود می‌توان ستاره‌ی گروه نوازندگان کیتارو دانست که در همراهی با این آهنگساز بزرگ دنیای موسیقی که خود به نواختن ساز تخصصی‌اش یعنی “سینتی سایزر” مشغول بود، کیفیت اجرای دیشب را ارتقا بخشیده بود. پس از نواخته‌شدن پنج قطعه‌ی مفصل و پرانرژی، گروه نوازندگان صحنه را ترک کرده و کیتارو خطاب به حضار و به زبان فارسی سلام گفت. او در ادامه به زبان انگلیسی شب به خیر گفت و تاکید کرد از حضور در ایران بسیار خوشحال است و یکی از آرزوهای دیرینه‌اش که سفر به ایران زمین بوده است، محقق شده است. در همین فاصله که کیتارو سخنان کوتاهی داشت، گروه ارکستر در صحنه حاضر شده و در جای خود نشستند و این بار ترکیبی از نوازندگان گروه خارجی کیتارو و ارکستر ایرانی شکل گرفت که در بین آن‌ها بردیا کیارس رهبر ایرانی ارکستر هم دیده می‌شد که این بار در مقام نوازنده‌ی ویولن دیده می‌شد و رهبری ارکستر بر عهده‌ی یکی از اعضای خارجی گروه کیتارو بود. اعضای گروه کیتارو که نام‌شان در هیاهوی تشویق تماشاگران گم شد متشکل بود از دو زن و سه مرد. دو نوازنده‌ی کیبورد، یک نوازنده‌ی گیتار برقی که او را به اجبار روی صندلی نشانده بودند، یک نوازنده‌ی ویولن و یک نوازنده‌ی درام.
کیتارو اشاره کرد که در بخش دوم کنسرت، قطعاتی از آلبوم Kojiki و قطعات معروف Heaven & Earth بهشت و زمین و Thinking of you به تو می‌اندیشم را که برای آن جایزه‌ی گرمی گرفته است، تقدیم می‌کند. این نوازنده آرزو کرد که حاضران در سالن از این بخش اجرا لذت ببرند.
در بخش دوم و پایانی کنسرت هشت قطعه اجرا شد که نسبت به قطعات بخش نخست کنسرت فضایی ارکسترال داشتند و مهم‌تر این‌که اعضای ایرانی گروه به خوبی و در سطح بین‌المللی اجرا داشتند؛ آن هم در شرایطی که با تعطیلی ارکسترهای ایرانی، برای نوازندگان نه امکان گرد هم آمدن هست و نه تمرین‌های پیاپی. انتخاب قطعاتی که حس و حال موسیقی ژاپنی را ایجاد می‌کرد از ویژگی‌های این بخش اجرا بود. قطعات Shifter و Dont cry نیز از نقاط قوت این اجرا بود. نقش رهبر ارکستر در این بخش از اجرا پررنگ‌تر بود.
پس از پایان اجرای هشت قطعه، کیتارو بار دیگر از حضور و استقبال تماشاگران ایرانی تشکر کرد و گفت: “من از همکاری با ارکستری به این بزرگی و متخصص و حرفه‌ای خوشحالم. من هم‌چنین از این‌که ما را به ایران دعوت کردید و فرصتی پیش آمد تا من و گروه به ایران بیاییم و برای شما اجرای زنده داشته باشیم، خیلی تشکر می‌کنم. ما چند شب آینده نیز در ایران اجرا داریم که امیدوارم همه‌ی آن‌ها خوب و مورد پسند باشد.”
کیتارو سپس این نوید را داد که یک قطعه که قبلا آن را در قالب سی دی منتشر نکرده است در ادامه و به عنوان قطعه‌ی پایانی به اجرا برساند که این وعده با اجرای قطعه‌ی Kokoro محقق شد.
