سرکوب خونین دولت مهرورزی

نویسنده
مریم زمانی

» حمله گروههای فشار به دانشگاه امیرکبیر

اعتراض دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر به دفن اجساد پنج شهید گمنام در این دانشگاه، با حمله گروههای فشار به خشونت کشیده شد و به ضرب و شتم و بازداشت دهها دانشجو انجامید. دانشجویان طوماری با 3000 امضا علیه تصمیم مقامات دولتی برای دفن اجساد باقی‌مانده تهیه کرده بودند، اما بسیجیان و “دستجات عزاداری” که از بیرون دانشگاه آمده بودند، به گفته منابع دانشجویی با “ضربات چاقو، پنجه بوکس و مشت” به معترضان حمله کردند.

سایت خبرنامه امیرکبیر که توسط فعالان دانشجویی این دانشگاه اداره می‌شود، از زخمی شدن 60 دانشجو و بازداشت 70 نفر در جریان اعتراضات دانشجویی روز دوشنبه خبر داده که به بستری شدن 20 تن از دانشجویان در بیمارستان و منتقل شدن حدود 30 تن از ایشان به زندان اوین انجامیده است.

همچنین سایت ادوار نیوز که به سازمان دانش‌آموختگان (ادوار تحکیم وحدت) تعلق دارد، خبر داد که صبح روز سه شنبه چهار تن از فعالان دانشجویی دانشگاه امیرکبیر به نامهای احمد قصابان، نریمان مصطفوی، مهدی مشایخی و عباس حکیم زاده بازداشت و به محل نامعلومی منتقل شده‌اند.

این چهار تن در پی هجوم همزمان و جداگانه چهار تیم امنیتی به منازل شخصی شان بازداشت شده‌اند. چهار تن دیگر از فعالان دانشجویی دانشگاه امیرکبیر به نامهای حسین ترکاشوند، مجید توکلی، کوروش دانشیار و اسماعیل سلمانپور نیز از یک ماه پیش تاکنون در بازداشت به‌سر می‌برند.

حمله به دانشگاه امیرکبیر در شرایطی صورت گرفته که دانشگاه شیراز هم در وضعیت متشنجی به‌سر می‌برد. همچنین روز دوشنبه، همزمان با درگیری در دانشگاه امیرکبیر، دفتر انجمن اسلامی دانشگاه صنعتی اصفهان نیز پس از حمله گروههای فشار، پلمب شد تا زنجیره فشارها بر فعالان دانشجویی که با غیرقانونی خواندن دفتر تحکیم وحدت از سوی مقامات دولت نهم وارد مرحله جدیدی شده بود، همچنان تداوم یابد.

دفن شهدا با ضرب و شتم دانشجویان

روز دوشنبه جمع سازمان یافته‌ای متشکل از نیروهای بسیج دانشجویی و نیروهای ارزشی (آنطور که مرکز خبر دانشجو وابسته به بسیج خبر داده)، دستجات عزاداری (آنطور که واحد مرکزی خبر صداوسیما نوشته)، اقشار مختلف مردم (طبق خبر خبرگزاری فارس) و طلاب حوزه علمیه قم (آن‌گونه که یکی سایت‌های اصولگرا لو داده) در دانشگاه امیرکبیر حضور یافتند تا مراسم دفن پنج جنازه شهدای جنگ هشت ساله با عراق را “رونق” ببخشند.

چند هفته قبل خبر تصمیم مسئولان دولتی برای دفن پنج شهید گمنام در محوطه دانشگاه امیرکبیر اعلام شد؛ به دنبال اعلام این خبر و بلند شدن زمزمه‌های اعتراضات دانشجویی، چهار تن از اعضای انجمن اسلامی این دانشگاه بازداشت و بیش از 20 تن از فعالان دانشجویی این دانشگاه نیز ممنوع‌الورود شدند تا امکان بروز اعتراضات دانشجویی نظیر آنچه دو سال پیش در دانشگاه صنعتی شریف رخ داده بود، کمرنگ شود.

با این حال چنین نشد و این دانشگاه از ابتدای هفته جاری صحنه درگیری خاموش دو گروه موافق و مخالف دفن شهدا در دانشگاه بود: گروههای زیادی از دانشجویان که به این کار اعتراض داشتند و اعتراضشان را با حضور در یک تحصن 600 نفره و تهیه طومار 3000 امضایی نشان دادند؛ و گروهی دیگر که عمدتا عضو بسیج دانشجویی بودند و با توزیع شربت و چای نذری و برپا کردن بلندگوهایی که از آنها صدای مداحی و روضه‌خوانی پخش می‌شد، زمینه‌سازی برای مراسم دفن شهدا را عهده‌دار شده بودند.

اما پس از آنکه بیل‌بوردهای این مراسم دانشجویی از روز یکشنبه در سطح شهر نصب شد، مشخص شد که بناست نیروهایی از بیرون دانشگاه در این عرصه میدان‌دار باشند؛ بخصوص که اعلام شده بود تشییع جنازه شهدا از جلوی دانشگاه تهران صورت خواهد گرفت.

از صبح روز دوشنبه هم، آنطور که خبرنامه امیرکبیر گزارش داده، “نیروهای سپاهی و بسیجی” با حضور در محل این دانشگاه، رودرروی دانشجویان معترض قرار گرفتند تا انتقاد آنها نسبت به سوء استفاده از جنازه‌های شهیدان را (باز به گزارش خبرنامه امیرکبیر) با “چاقو، پنجه بوکس و مشت” پاسخ دهند.

بدین ترتیب نه تنها جنازه‌های شهدا برای ساعتی در کنار قبرها رها شد تا خشونت بین دو طرف درگیر داوری کند، بلکه پس از دفن آنها هم دانشجویان مطلع شدند معترضان شناسایی شده‌اند تا در بیرون از دانشگاه بازداشت شوند. هر چند رئیس دانشگاه با دستور به نگهبانان حراست برای بیرون راندن همه دانشجویان از محوطه دانشگاه در ساعت 7 شب، با نیروهای امنیتی همکاری کرد تا آنها بتوانند همه اهداف خود را شکار کنند.

تلفات عملیات دفن شهدا

بازداشت دهها دانشجو که یک مأمور کلانتری 107 میدان فلسطین تعداد آنها را “70 تن که 30 نفرشان دختر هستند” اعلام کرد، به همراه مجروح شدن بیش از 60 دانشجو که 20 تن از آنها به علت شدت جراحت بیمارستان منتقل شدند و خبرنامه امیرکبیر حال سه نفرشان را وخیم گزارش کرد، نتیجه همکاری نیروهای امنیتی، گروههای فشار و مسئولان دانشگاه دولتی امیرکبیر بود.

بر اساس این گزارش، تا صبح روز سه شنبه از جمع بازداشت شدگان بیش از 40 نفر پس از عکس‌برداری، انگشت‌نگاری و ضبط کارت دانشجویی آزاد و 20 تن هم به زندان اوین منتقل شده‌اند. همزمان چهار تن دیگر از فعالان دانشجویی دانشگاه امیرکبیر نیز در منزل خود بازداشت شدند و پیگیری خانواده‌های دانشجویان برای کسب اطلاع از وضعیت ایشان نیز بی‌سرانجام مانده است.

چند فیلم کوتاه و دهها عکس از درگیری‌های دانشجویان با مهاجمان در سایت یوتیوب و دیگر منابع اینترنتی منتشر شده که شدت درگیری‌ها و نیز تصویرچهره‌های تعدادی از مهاجمان در آن قابل مشاهده است.

دست‌کم چهل تن از دانشجویان دانشگاه امیرکبیر هم در روز دفن شهدا، اجازه ورود به دانشگاه را نیافتند و ممنوع‌الورود شدند. همچنین گزارش‌ها نشان می‌دهد که تا آخرین ساعات روز دوشنبه هم جو امنیتی در اطراف دانشگاه امیرکبیر حاکم بوده است.

مواضع دو طرف

نوشته‌های پلاکاردهای دانشجویان متحصن که موضع ایشان را نشان می‌دهد، شامل این شعارها بود: “اوین دانشگاه می شود، دانشگاه قبرستان”، “ما مخالف بودیم و هستیم”، “پس نظر قاطبه دانشجویان چه؟”، “پروژه دفن شهید در راستای اسلامی کردن دانشگاه ها”، “برای ورود شهیدان، دانشجویان را ممنوع الورود می کنند!“، “شهیدان آمدند: بازداشت ۴ پلی تکنیکی، ممنوع الورودی ۵ پلی تکنیکی”، “دولت نهم: خودسوزی شهید زنده یا تکریم شهید در دانشگاه”، “یادمان آری، قبر نه!“، “شهادت را دفن می کنند”، “خوارج باز آمدند”، “دیکتاتور زمانه، شهید شده بهانه”، “بسیجی بی حیا، اسم شهیدو نیار”، “بسیجی بی‌عرضه، قرآنه روی نیزه” و….

علیرضا پناهیان، سخنران جلسات انصار حزب‌الله هم در این مراسم گفت: “دفن کردن شهدا در قبرستان اشتباهی بود که باید با ساختن جایگاه ویژه‌ای برای خاکسپاری آن‌ها جبران شود. دانشگاه قبرستان نیست، نباید مزار شهدا را قبرستان نامید چرا که شهید مرده نیست و نباید او را با مردگان یکی دانست. چه بسا بسیاری از بزرگان علمی که بنا بر وصیتشان در دانشگاه‌ها به خاک سپرده شدند… چرا ما خودمان را از زیارت مزار شهدا محروم کنیم؟ چه خوب است دانشجویان که به پاکی روح، مجاهدت علمی، ایثارگری و کرامت نیاز دارند از مزار شهدا اثر بگیرند.”