طبیعی است که کفش و کلاه، یا چکمه و روسری کرده اید تا بروید خیابان و همان کاری را بکنید که سه شنبه ها به عنوان کار طبیعی مردم انجام می دهید. فقط یادتان باشد که دولت تصمیم دارد که دیگر به هیچ وجه کسی را نکشد، تعدادی از افراد، بدون توجه به اینکه سابقه دارند یا نه، بیشتر بر اساس علاقه مامور دستگیر شده و ده ساعت بعد آزاد می شوند. فردا بطور خاص روز زن است، پیشنهاد می کنم با همسر یا دوست یا مادر یا خواهرتان بروید که مواظب تان باشند. بالاخره بقول شاهین نجفی ما که کاری نمی توانیم بکنیم، تو بیا.
امروز خیلی فکر کردم درباره اینکه این انتخابات خرداد 88 به اندازه مبدا تاریخی یا هجوم قوم هون به اروپا، یا حمله مغولها نقش تاریخی دارد، سیزده چیز عجیب این انتخابات را با هم مرور می کنیم.
یک: نتیجه انتخابات با درصد دقیق آرای برنده انتخابات، از ده روز قبل توسط یک نماینده مجلس اعلام و شش ساعت قبل از اینکه مردم رای بدهند، توسط خبرگزاری فارس منتشر شد.
دو: حامیان کسی که به عنوان برنده اعلام شده بود، اعضای ستاد رقبایی را که گفته می شد شکست خورده اند، قبل از اعلام نتایج دستگیر و زتدانی کردند و برای اطمینان بیشتر تعدادی از حامیان دو نامزد انتخابات را کشتند.
سه: یک سال و نیم بعد کسی که برنده انتخابات اعلام شده بود، دو رقیب خودش را همراه با همسران شان دستگیر کرد و در محل نامعلومی زندانی کرد و وزیر خارجه اعلام کرد این افراد به میل خودشان ناپدید شده اند.
چهار: یک سال و نیم بعد از پیروزی قاطع احمدی نژاد، یک میلیون نفر روز 25 بهمن 89 برای اعتراض به نتیجه انتخابات تقلبی، به خیابان آمدند و دو نفر از آنها کشته شدند. دولت اجساد کشته شدگان را دزدید، برایشان کارت بسیج صادر کرد، اعلام کرد که آنها حامیان دولت بوده اند، برایشان تشییع جنازه گرفت و اعضای خانواده شان را دستگیر کرد.
پنج: در جریان برگزاری انتخابات، کسی که برنده انتخابات شده بود، بیش از هشتاد نفر از حامیان رقبای خودش را که نام و عکس شان معلوم بود کشت، ولی اعلام کرد فقط بیست نفر کشته شده اند، تازه 20 مامور انتظامی را هم کشت، البته این تعدادی است که اعلام کرد، وگرنه این ها نه نام داشتند، نه عکس، نه جسد.
شش: رهبر کشور، قبل از اینکه انتخابات تمام شود، به احمدی نژاد پیروزی اش را تبریک گفت، رئیس مجلس هم قبل از اینکه انتخابات تمام شود، پیروزی موسوی را به او تبریک گفت و یک سال بعد همان مجلس خواستار اعدام رقبای انتخاباتی شد.
هفت: در حالی که تمام کشورهای آزاد جهان، به تقلب در انتخابات اعتراض کرده بودند، روسای جمهور تونس، مصر، لیبی و یمن، اولین کسانی بودند که پیروزی دولت جدید را تبریک گفتند، رئیس جمهور تونس و مصر یک سال بعد از کشورشان فرار کردند، رئیس جمهور لیبی در حال فرار است و رئیس جمهور یمن نیز در حال بستن چمدانش است.
هشت: رهبر کشور برای اینکه شخص مورد نظرش رئیس جمهور شود، هفتاد درصد کل مدیران اصلی حکومتی را اخراج کرد.
نه: این انتخابات توسط وزیر کشوری برگزار شد که چون دوست رئیس جمهور بود، ده میلیارد تومان برای پیروزی او پول خرج کرده بود. رئیس سابق ستاد انتخابات کشور هم شد رئیس ستاد تبلیغات کسی که باید انتخاب می شد. رییس پیشین انتخابات هم همان روز دستگیر شد و به زندان افتاد و در دادگاه معلوم شد در ماجراهائی که بعد از دستگیریش در کشور رخ داده دست داشته است.
ده: برای اینکه یک نفر رئیس جمهور بشود، 300 هزار نفر مجبور شدند از کشور مهاجرت کنند.
یازده: نداآقاسلطان، یکی از افرادی که در اعتراضات خیابانی بغل خیابان ایستاده بود، ابتدا خودش خودش را کشت، بعد بلند شد و توسط مجاهدین خلق ترور شد، بعد چون مجاهد خلق دم دست نبود، توسط بی بی سی ترور شد و بارها نمایش خیابانی کشته شدن او اجرا شد، یک فیلم سینمایی در موردش توسط قاتلینش ساخته شد، نامزد سابقش تحت تعقیب قرار گرفت، پزشکی که بنا به سوگندنامه پزشکیش برای نجات جان او وارد صحنه شده بود از کشور تبعید شد، چون مترجم آثار پائولو کوئیلو بود، آثار کوئیلو هم ممنوع شد و چون مترجم آثار بارگاس یوسا نه پزشک است و نه به تظاهرات می رود و نه اگر برود قسم خورده که کسی را از مرگ نجات دهد، قرار شد آثار او به جای پائولو کوئیلو منتشر شود.
دوازده: برای برگزاری این انتخابات، نصف بودجه کشور مصرف برای خرید وسایل زیر مصرف شد: گاز اشک آور صد هزار عدد، تفنگ وینچستر چند هزار قبضه، کلت ده هزار عدد، موتورسیکلت سه هزار دستگاه، ماشین ضد شورش سه هزار- صد روز، تفنگ پینت بال هزار دستگاه، باتوم پانصد هزار عدد، چماق دویست هزار عدد، شوکر ده هزار عدد، تلویزیون شش شبکه، رادیو صد شبکه، سلول انفرادی سی هزار روز، دوربین مداربسته 30 هزار دستگاه، هلیکوپتر صد عدد، موشک زمین به زمین صد عدد، اورانیوم 20 کیلو، پول نقد 70 میلیون دلار، ساندیس پانزده میلیون عدد، اتوبوس سه هزار دستگاه، اوباش حرفه ای ده هزار نفر، اوباش در حال آموزش بیست هزار نفر، صندوق رای چهل هزار عدد، برگه رای پنجاه میلیون( نوشته و خوانده نشد.)
سیزده: همه این کارها برای این انجام شد که رئیس جمهوری سرکار بیاید که با پشت تریبون با همه دنیا به خصوص آمریکا و اسرائیل و انگلیس دشمن باشد اما در عمل برای همه پیام های یواشکی قربان صدقه بفرستد و تقاضای ملاقات کند. برای کسی که در حرف با همه ثروتمندان مخالف است اما در مدت کوتاهی تمام فک و فامیل و بچه محل های خود را میلیارد کرده، در حرف سخن از افتخارات اتمی می کند اما در عمل در همان دختربچه ای که انرژی هسته ای اختراع کرد [کذا] مانده و گامی جلو نمی رود، در سخن قدرت ایران را در سطح جهان افزایش داده اما در عمل فقط به کشورهای فقیر آفریقائی و البته نیویورک سفر می کند. قول داده دولتی قوی تشکیل دهد و از اسلام دفاع کند. در نتیجه رئیس جمهوری که سر کار آمد، شش بار به آمریکا سفر کرد، ده بار برای آشتی با آمریکا نامه نوشت، باعث شد تمام بحران های اسرائیل در سی سال گذشته حل شود، یک وزیرش را به ملاقات با یک وزیر اسرائیلی فرستاد، ایران هسته ای نشد، بلکه نیروگاه بوشهر هم نشت کرد، اورانیوم ایران هم رفت لای دست پلوتونیوم اش، ایران تمام قدرتش را در جهان از دست داد، دوستانش یکی یکی سقوط کردند، و اروپایی ها و آمریکایی ها دشمنش شدند، دولت بارها به دلیل فساد و بی عرضگی استیضاح شد، رکورددار استیضاح شد، برای دفاع از اسلام هم، اکثر مراجع تقلید از خانه ممنوع الخروج شدند.
انتخابات آینده چه خواهد شد؟
با این وضع پیش بینی می شود در انتخابات ریاست جمهوری بعدی چنین اتفاقاتی رخ بدهد.
یک، نتیجه انتخابات از شش ماه قبل اعلام می شود تا در مصرف پوستر و سخنرانی و گاز اشک آور صرفه جویی شود.
دو، انتخابات دستی نخواهد بود و کامپیوتری است. ارتش سایبری کلیه کسانی که به رئیس جمهور مورد نظر رهبر رای ندهند، دستگیر می کند.
سه، ثبت نام در وزارت کشور انجام می شود و کلیه داوطلبان، غیر از دو نفر دستگیر می شوند.
چهار، انتخابات برگزار می شود و کلیه کسانی که در آن شرکت نکنند، دستگیر و زندانی می شوند.
پنج، شخص بازنده انتخابات 24 ساعت فرصت دارد تا پیروزی نامزد رهبردوست را تبریک بگوید، در غیر این صورت دوئل میان رئیس جمهور با رقیب برگزار می شود، رقیب رئیس جمهور حق حمل سلاح ندارد.
نتیجه گیری اخلاقی: همه اتفاقاتی که می افتد طبیعی است، فقط اسمش فرق می کند، مثلا اسمش انتخابات نیست و کودتاست، اسم حضور نیروهای انتظامی هم بمباران شیمیایی است.
نتیجه گیری تاریخی: گاهی اوقات مرور گذشته به ما نشان می دهد که حجم خریت چرا تا این حد قابل افزایش است.