“کاهش امنیت زنان بدحجاب در جامعه” پیشنهادی است که از سوی یک وبلاگ‌نویس اصولگرا مطرح شده و بازتاب‌های زیادی در فضای مجازی داشته است. ایده او به طور خلاصه از این قرار است که چون بدحجابی گسترش پیدا کرده، مجازات تعرض به زنان بدحجاب کمتر از تعرض به زنان محجبه باشد و یا اینکه زن بدحجابی که مورد تعرض قرار می‌گیرد، شریک جرم محسوب شود تا زنان خودشان برای مصون ماندن از تعرض، حجاب را رعایت کنند! البته این نوع نگاه منحصر به این وبلاگ‌نویس نیست و پیش از این چهره‌ها و مقامات بسیاری، دلیل آزار و اذیت‌های خیابانی و حتی تعرض و تجاوز به زنان را، بدحجابی خود آنان دانسته‌اند.
پیشنهاد “عشق امام”
محمد علیزاده، وبلاگ‌نویسی است که نام وبلاگ و نام فرزندش را “به عشق امام” روح‌الله گذاشته و عنوان کرده که فارغ‌التحصیل دانشگاه امیرکبیر است. او روز شنبه پستی منتشر کرد و در راستای “طراحی ساز و کارهای خودکنترلی برای حفظ حجاب در جامعه” پیشنهاد داد امنیت زنان بدحجاب کاهش پیدا کند. او معتقد است که “به دلیل اعمال جرایم سنگین برای مزاحمت های خیابانی، برای زنان بدحجاب نیز امنیت نسبی ایجاد شده و این فرصت فراهم شده است که زنانی بدحجاب با تبرج و آرایش در جامعه بگردند و کسی هم جرئت مزاحمت به آنها را نداشته باشد”. در حالی که “این امر باید توسط جامعه فهمیده شود که زنی که خود از حرمت خود محافظت نمی کند نباید مورد حمایت قرار گیرد و حمایت از وی در واقع گسترش همین امر بی حجابی است”.
این وبلاگ‌نویس به طور مشخص پیشنهاد داده که باید “جرم تعرض و مزاحمت به زنان بدحجاب را از مزاحمت به زنان محجبه جدا کرد و در واقع برای مزاحمت برای زنان محجبه، جرم‌های بسیار سنگین‌تری چید و برای زنان بدحجاب و بی حجاب بدلیل مشارکت آن زن در ایجاد این جرم، تخفیف و عفو فراهم نمود و یا برای اینکه این قانون مجوزی برای مزاحمت‌ها نباشد زن بدحجاب که برای وی مزاحمت ایجاد شده نیز مجرم شناخته شود و مجازاتی برای وی نیز تعیین گردد.”
به اعتقاد او “با چنین ساز و کاری از این به بعد زنان خودشان کنترل کننده نحوه ی پوشش خود در جامعه خواهند بود” و همچنین چون “زنان بی حجاب لزوما ناپاک و بدون عفت نیستند و برخلاف ظاهر اکثر آنها قائل به حفظ حرمت و عفت برای خود می‌باشند به همین دلیل به شدت از مزاحمت و تعرض به خودشان گریزان هستند و زمانی که حرمت خود را در گرو حفظ حجاب ببینند قطعا حجاب خود را کنترل خواهند کرد”.
این وبلاگ‌نویس به آیه ۵۹ سوره احزاب هم استناد کرده است. در این آیه قرآن آمده است: “ای پیامبر! به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو: جلبابها [ روسری های بلند ] خود را بر خویش فروافکنند. این کار برای اینکه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند بهتر است.”
در پایان مطلب هم آمده است: “افرادی که اعتقاد دارند حجاب امری فردی است و اثری در امنیت اجتماعی زنان در جامعه ندارد نیز نباید مخالفتی با این طرح داشته باشند چرا که در صورت اجرای چنین ساز و کارهایی بنا بر ادعای آنان نبایستی امنیت زنان بدحجاب به خطر بیفتد و تفاوتی در رفتار جامعه نسبت به آنان صورت پذیرد.”
این مطلب در فضای مجازی با واکنش‌هایی عموما حاکی از مخالفت و ابراز تاسف مواجه شد که چگونه فرد یا نگرشی به خود اجازه می‌دهد تسهیل تعرض و آزار رساندن به زنان را پیشنهاد بدهد و از آن دفاع کند.
اما نویسنده وبلاگ روح‌الله تنها نیست. پیش از این افراد دیگری مشابه او و یا حتی مقامات مختلف اظهاراتی داشته‌اند که نشان می‌دهد آنها هم بر این باورند که اگر تجاوز و تعرضی رخ می‌دهد، مقصر خود فرد مورد تعرض قرار گرفته است.
توجیه تجاوز گروهی با بدحجابی
خرداد ماه ۱۳۹۰، وقوع یک تجاوز گروهی در استان اصفهان رسانه‌ای شد و بر سر زبان‌ها افتاد. ۶ مرد و ۸ زن برای برپایی یک مهمانی خانوادگی به باغی در خمینی‌شهر رفتند. شب‌هنگام جمعی با در دست داشتن سلاح سرد به این مهمانی حمله و پس از جدا کردن مردان، زنان را به محلی در همان نزدکی بردند و به طور گروهی به آنها تجاوز کردند.
حجت‌الاسلام سالمی، امام جمعه خمینی‌شهر در پی این اتفاق هولناک عنوان کرد: “آنها که مورد تجاوز قرار گرفته‌اند، آدم‌های علیه‌السلامی نبوده‌اند و با شراب‌خواری و رقاصی یک عده دیگر را تحریک کرده‌اند که باید در جای خودش به این جرایم هم رسیدگی شود.”
حتی دادستان این شهر هم با وجود قبول اینکه مرتکبان “لهو و لعب” هم در “پشت دیوارهای بلند خانه‌هایشان” نیازمند امنیت هستند، گفته بود: “شک ندارم که برخی رفتارها در تحریک بزهکاران موثر و موجب بروز مخاطراتی خصوصا برای بانوان می‌شود.”
سایر مسئولان و مقامات محلی هم در ریشه‌یابی بروز این واقعه به مخرج مشترک “بدحجابی” و “تحریک” رسیده بودند. مثلا سرهنگ حسین‌زاده، رییس پلیس آگاهی استان اصفهان هم با بیان اینکه “متاسفانه زنانی که در این باغ حضور داشتند از پوشش مناسبی برخوردار نبوده و حاضران در این میهمانی اقدام به شرب خمر کرده بودند” به صراحت گفته بود: “پلیس اعتقاد دارد بسیاری از بزه‌دیدگان خود موجب بروز پدید مجرمانه می‌شوند به طوری که اگر در این حادثه خانم‌ها حداقل حجاب را در این باغ رعایت کرده بودند، شاید مورد آزار و اذیت قرار نمی‌گرفتند.”
محمدجواد ابطحی، نماینده خمینی‌شهر در مجلس هم معتقد بود: “امنیت مردم در بسیاری موارد در دست خود مردم است و آنها باید موازین شرعی و قانونی را رعایت کنند.”
تجاوز دختران بدحجاب به مردان!
وحید یامین‌پور، مجری سابق صدا و سیما و نویسنده رسانه‌های اصولگرای تندرو مانند رجانیوز و ۹ دی که در فضالی مجازی هم فعال است، پیش از این نظرات مشابهی ابراز کرده است. او در دی ماه ۱۳۹۱ وقتی که دنیا تحت تاثیر تجاوز گروهی وحشیانه به یک دختر هندی قرار داشت، مطلبی با عنوان “برسد به دست دختر‌ها” نوشت.
این دختر دانشجوی ۲۳ ساله با همراهی مرد جوانی سوار یک اتوبوس شده بود که از سوی ۶ نفر مورد تجاوز قرار گرفت و به شدت مضروب شد. در نهایت او و همراهش را برهنه از اتوبوس به بیرون پرتاب کرده بودند. یامین‌پور معتقد بود که پیشگیری از این حادثه و حوادث مشابه تنها یک راه دارد و آن هم حجاب است. این فعال رسانه‌ای تاکید داشت که “بدپوششی، تجاوز دختران به آرامش روانی مردان است. نتیجه ی طبیعی این اقدام، تهدید شدن خود دختران است. نمی توان فضا را پر از تحریک و تنش کرد و آنوقت انتظار داشت هیچکس خطا نکند.”
او همچنین نوشته بود: “چرا دختران باید این اجازه را داشته باشند که به لحاظ روانی به مردان جوان فشار بیاورند و تمرکز، آرامش و خانواده آنها را تهدید کنند؟ بدپوششی دختران جوان و رفتارهای تحریک آمیزشان ارتکاب جرایم شدید علیه آنان را تشدید می‌کند.”
حجاب، از ترویج تا تهدید
حجاب و تلاش برای تحمیل پوشش اسلامی سابقه‌ای به قدمت جمهوری اسلامی دارد. به تازگی گزارشی از سوی سازمان عدالت برای ایران منتشر شده که نشان می‌دهد بیش از ۳۰ هزار زن در ۱۰ سال گذشته به دلیل بدحجابی بازداشت شده‌اند. همچنین دست‌کم ۴۶۰ هزار و ۴۳۲ زن ایرانی به خاطر نوع پوشش‌شان مورد توبیخ قرار گرفته‌اند که در اغلب موارد این توبیخ‌ها با رفتارهای توهین‌آمیز و آزار و اذیت همراه بوده است. براساس آمارهای به دست آمده در این تحقیق، در این مدت بیش از هفت‌هزار زن مجبور به دادن تعهد برای رعایت حجاب اسلامی شده‌اند و پرونده دست‌کم چهار هزار و ۳۵۸ زن به دادسراهای قضایی ارجاع شده است.
با این همه اما حجاب کامل اسلامی به عنوان پوشش غالب مردم ایران پذیرفته نشده و یکی از دغدغه‌های اصلی حاکمیت در سال‌های اخیر، افزایش بی‌حجابی و “بدحجابی” بوده است. به موازات همین نگرانی و بی‌ثمر بودن بگیر و ببندهای نهادهای انتظامی و نظامی است که ایده تهدید بدحجابان هم شکل گرفته است تا اعلام کنند اگر حجاب ندارید، توقع امنیت هم نداشته باشید.
این ایده اگرچه جدید به نظر می‌رسد اما در بیانی دیگر سابقه‌ای طولانی دارد. سال‌هاست که از تریبون‌های رسمی حجاب مصونیت و ایمنی معرفی می‌شود و حالا احتمالا در پی بی‌ثمر بودن این تبلیغات، شاهد تبلیغ و درخواست ناامنی برای بدحجابان هستیم.
عکس: یکی از پوسترهای استفاده شده توسط حامیان حجاب اسلامی
