بزودی قطعنامه جدیدی درمورد تحریم های شدیدتر ایران در شورای امنیت سازمان ملل مطرح خواهد شد. بسیاری گمان می کنند که تحریم های شدیدتر برای اینکه ایران درباره بهای ستیزه جویی اش در مسائل اتمی، تجدیدنظر کند، لازم است.
اما اجرای آن کار سختی است. چین و روسیه بطور خاص تمایلی به تشدید تحریم ها ندارند و دستکم در مورد روسیه این شبهه وجود دارد که دچار تردید شده باشد.
روز اول مارس در مقر آژانس بین المللی انرژی هسته ای، رئیس جدید آژانس، یوکیا آمانو، گفت که ایران در مورد برنامه های اتمی اش با بازرسان آژانس، همکاری لازم را نکرده است. آقای آمانو اظهار داشت که آژانس نمی تواند این نکته را نایید کند که همه فعالیت های هسته ای ایران صلح آمیز است و این اظهارات به نوعی حمایت از تحریم های بیشتر علیه ایران تلقی می شود.
در گذشته، ما در این مورد بحث کردیم که الآن زمان تحریم های شدیدتر علیه حکومت ایران است. توافق بر سر چنین تحریم هایی کاری دشوار است اما ما معتقدیم که بهای عدم اقدام علیه این برنامه ها سنگین تر است.
آیا تحریم ها تاثیری بر ایران دارد؟ اکثر خوانندگان ما به نظر مردد می رسند. یکی از آنان معتقد است که تحریم ها تاثیری ندارد. او نوشته است: “دیر شده است. خیلی دیر شده است. محال است که ایران در این مقطع که به هدفش بسیار نزدیک شده است، عقب بکشد. همه تجربه ها نشان داده است که تحریم باعث تقویت موقعیت حکومت و تضعیف کشور می شود. ایران تضعیف شده با یک حکومت قوی، انگیزه بیشتری برای دستیابی به بمب اتمی دارد”.
یکی دیگر از خوانندگان معتقد است که تحریم باعث متوقف شدن برنامه های اتمی ایران نخواهد شد و می نویسد: “این حق مسلم ایران است که در چارچوب پیمان منع تولید سلاح هسته ای، فعالیت کند”.
خواننده دیگری که نسبت به قدرت تحریم ها تردید دارد می نویسد: “ایران برنامه های اتمی اش را سال ها پیش از جنگ در عراق آغاز کرده بود. آنها قصد ندارند دست از سلاح اتمی بردارند و مهم نیست که آمریکا چه اقدامی بکند. بعید نیست که ایران به سلاح اتمی دست پیدا کند و آن را علیه اسرائیل بکار ببرد و باعث جنگی سهمگین در خاورمیانه بشود. روسیه و چین علاقه ای به متوقف کردن این روند ندارند زیرا این روند باعث عدم ثبات منافع آمریکا در منطقه شده است”.
منبع: اکونومیست 1 مارس
