فریبا صراف
در چهل و پنجمین روز زندانی شدن سهیل آصفی، سعید مرتضوی، دادستان تهران به مادر وی قول داد هر چه زودتر به پرونده این روزنامه نگار دربند رسیدگی کند.
خانم ناهید خیرابی، ضمن اعلام این مسئله و با اشاره به اینکه “رفتار آقای مرتضوی خوب بود” اظهار امیدواری کرد که این وعده هر چه زودتر عملی شود و سهیل آصفی به خانه باز گردد.
خانم خیرابی که در طول 45 روز گذشته، با فرزند خود دیداری نداشته و گاه از شنیدن صدای وی نیز محروم بوده است، با اشاره به قول سعید مرتضوی، ابراز امیدواری می کند که “حداقل قرار سهیل به وثیقه تبدیل شود”.
امروز قرار بازداشت سهیل آصفی که 45 روز گذشته را در انفرادی به سر برده به پایان می رسد و بر اساس روال معمول یا مدت بازداشت وی تمدید و یا قرار وی تبدیل می شود.
برای آزادی سهیل آصفی، کمیته ویژه ای تشکیل شده که د ر مورد وضعیت وی اطلاع رسانی می کند. در همین ارتباط هفته گذشته 720 تن از فعالان سیاسی، در نامه سرگشاده ای با عنوان “جوانان ایران زمین را آزاد کنید” ضمن ابراز نگرانی از “سرنوشت و آینده جامعه ایرانی” خواستار آزادی سهیل آصفی و سایر زندانیان سیاسی شدند.
در این نامه که خطاب به مردم ایران نوشته شده، آمده است: “چهل روز است که روزنامه‌نگار جوان و آزادیخواه، سهیل آصفی، در زندان انفرادی بسر می‌برد. اتهام او هیچ مصداق قانونی ندارد و رفتاری که با او می‌شود بنیادی‌ترین حقوق انسانی را زیر پا می‌گذارد. جرم او درج مقاله‌هایش، که در آنها هیچ مطلب اهانت آمیز، کذب یا تعرض آمیز وجود نداشته، در سایتهای اینترنتی است. در کجای قانون، حتا قانون مطبوعات سخت گیرانه جمهوری اسلامی، این کار جرم تلقی شده است؟ یا کجای کار او عدول از موازین اخلاقی یا اجتماعی بوده است؟ سهیل آصفی در ۱۳ امرداد ۱۳۸۶، همراه با فرشاد قربانپور و مسعود باستانی، صرفا به دلیل درج مقاله و مصاحبه‌هایی در یک سایت اینترنتی، که هیچ شائبه اخلاقی و قانونی به آنها وارد نبوده است، بازداشت شدند. دو تن از آنان با قرارهای وثیقه سنگین، موقتا آزاد شدند، اما سهیل، که از جوانترین آنها بود، در سلول انفرادی افکنده شد. گناه همه این فرزندان آگاه و برنای وطن، ترجیح دادن مشقات و خفقان زندگی در جمهوری اسلامی و درمیان هموطنان خود، بر گریز ازکشور و گزینش سرزمینهای آزاد برای ادامه تحصیل و زندگی است”.
در ادامه این بیانیه امضاء کنندگان با “هشدار به مسئولانی که این روزها بیشترین فشار را متوجه جوانان و دانشجویان جامعه کرده اند، و ضمن نگرانی از سرنوشت و آینده جامعه ایرانی” می خوانیم: “در نهایت دلواپسی از سرنوشت سهیل آصفی و دیگر روزنامه نگاران و دانشجویان زندانی، به ویژه احسان منصوری، احمد قصابان، مجید توکلی، کیوان انصاری، علی درخشنده و پویا بهاندار، می‌باشیم.ما از مردم ایران و همه آزادیخواهان جهان به ویژه اهل قلم و همه رسانه‌ها، مطبوعات و سایتهای اینترنتی، میخواهیم که بر درخواستهای خود برای آزادی فوری و بی قید و شرط همه جوانان نامبرده پافشاری کنند. سرکوب استعدادهای جوانان برومند در این سرزمین به منزله تاریک کردن آینده کشور و امید بشریت است.”