انتخابات مثل عملیات نظامی برگزار می شود

نویسنده

jalaeepourhamidreza.jpg

نادر ایرانی

‏”یکی از شرایط نظم، آزادی، رفاه وعدالت برای اکثریت اعضای یک جامعه، وجود دولتی قوی، کارآمد ‏وبادوام و مشروع است.“‏

حمید رضا جلایی پور از اعضای حزب مشارکت ایران که در دفتر جنبش مسلمانان مبارز ایران سخنرانی ‏می کرد ضمن طرح مطلب فوق،افزود: “جامعه ای را سراغ نداریم که به صورت خود به خودی اکثریت ‏مردمش دریک نظم و آرامش توام با آزادی زندگی کرده، حداقلی از رفاه اجتماعی داشته ودر بین آنان تبعیض ‏ازمیان رفته باشد”.‏

وی افزود: “تجربه دنیای مدرن نشان می دهد که هرکشوری که دارای مولفه های رفاه، نظم، آرامش و آزادی ‏بوده، یکی از ابزارهای نهادی مهم آن، دولت قوی، کارآ، بادوام و مشروع بوده است”.‏

وی در ادامه با اشاره به اینکه به نظر می رسد بعد ازانقلاب مشروطه یکی از خواسته های مردم استقرار ‏دولت قوی وسراسری، کارآ و مشروع درایران بوده است، گفت: “نکته مهم این است که هنوز این فرآیند ‏درایران به سرانجام تاریخی خودش نرسیده است تا جایی که هنوز از هیچ محققی نخوانده ایم که تاکید کند ‏فرآیند دولت سازی درایران طی شده است”. ‏

وی سپس با طرح این سوال که ازمنظر جامعه شناختی چگونه امکان دارد یک دولت کارآ و بادوام و مشروع ‏ساخت، به دو الگو در این باره اشاره کرد وگفت: “در جامعه ضعیف دولت قدرتمندو کارآمد و مشروع شکل ‏نمی گیرد، لذا طرفداران این الگو برای رسیدن به یک دولت کارآ، مشروع و قوی، به یک جامعه قوی و کارآ ‏وبه عبارتی یک خاک خوب نظر دارند”. وی با ذکر این الگو تاکید کرد “پنج فرایند باید وجود داشته باشد تا ‏جامعه ای قوی وکارآمد ایجاد شود و از دل آن دولتی کارآ بیرون بیاید”.‏

وی اولین فرآیندرا برای جامعه ای قوی، فرآیند اقتصادی غیرحکومتی ذکرکرد وگفت: “مهمترین فعالیت مردم ‏فعالیت معیشتی است و تا زمانی که بند ناف مهمترین فعالیت معیشتی مردم به دولت وابسته باشد، جامعه قوی ‏وجود نخواهد یافت”.‏

‏ وی در توضیح فرآیند دوم، “مهمترین ابزار جامعه قوی را تعمیق سازوکارهای دموکراسی” ذکرکرد و گفت: ‏‏”سازو کارهای دموکراسی مجموعه تمهیداتی است که قدرت را درجامعه تعمیق و تثبیت می کندتا جایی که ‏دراین شرایط دولت فضا برای سلطه برمردم نمی یابد. درجامعه ای که فرآیندهای دموکراسی ضعیف است ‏دولت قادر به کردنکشی بوده و مردم ناتوان از هرگونه اعتراض مدنی خواهند بود. با یک بررسی کلی می ‏توانیم دریابیم دولت هایی در سطح جهانی قوی هستند که می توانند برنامه های خود را اجراکنند در غیراین ‏صورت ضعیف تلقی می شوند، حتی اگر اتحاد جماهیر شوروی سابق باشد. اتحادجماهیرشوروی دررشد ‏علم، در رشد بهداشت و درمان درروستاها و… پیشرفت زیادی کرده بودند ولی آنها قادرنشدند دولت قوی ‏تشکیل بدهند ودرنتیجه باختند زیرا دو فرآیند اقتصاد غیرحکومتی و سازوکارهای دموکراتیک در این کشور ‏فوق العاده ضعیف بود”. ‏

وی درزیرمجموعه دوفرآیند معیشت غیردولتی و سازوکارهای دموکراتیک، به سه فرآیند دیگر در زیر ‏مجموعه این دو فرآیند اشاره کرد و گفت: “جوامعی قوی هستند که نهادهای میانه در آن ها قوی بوده ووسط ‏هرم جامعه پوک نباشد. جامعه ای که مردمش عضو محل کار و یا خانواده است جامعه ای قوی محسوب نمی ‏شود”.‏

این استاد دانشگاه جامعه ای را قوی ذکر کرد که شهروندانش عضو چندین تشکل و گرایش و سازمان باشند ‏ودرادامه گفت: “درآلمان هریک نفر عضو 8 الی 10 تشکل بوده درحالی که هرشهروند ایرانی یا عضو محل ‏کار یا خانواده اش است. از این رو نهادهای میانی ضعیف و جامعه مدنی نیز ضعیف خواهد شد”. ‏

این عضو حزب مشارکت با ذکر اینکه دولت برای وجود واستمرار چنین جامعه ای دست افشانی می کند در ‏باره فرآیند چهارم گفت: “جامعه ای قوی خواهد بود که نهاد های علمی وتحقیقاتی اش مستقل ازدولت وامر ‏ونهی او شکل بگیرد”. ‏

وی منطق کارعلمی را منطق حقیقت جویی ذکر کرد و گفت: “منطق عمل دولت منطق اجرایی، قدرت وامر ‏ونهی است و نمی توانیم جامعه ای علمی که تولید کننده علم است، بیابیم که با دخالت دولت به مرحله تولید ‏اندیشه وعلم رسیده باشد”. ‏

وی کشورهای آنگلوساکسون را شاهد مثال سخن خود ذکر کرد ود ر باره فرآیند پنجم گفت: “استقلال نهادهای ‏دینی از دولت یکی از مهمترین فرآیندها بوده که بخشی از مهمترین فعالیت های هر فرد در طول روز و هفته ‏را تشکیل می دهد و اگر قرارباشد دولت در این حوزه نیز دخالت کند دیگر عرصه ای برای رفتار فردی باقی ‏نمی ماند”. ‏

وی رویکرد دوم را که دردولت نهم نیز مشاهده می شود دانست وگفت: “این دست از دولت ها، دولتی قوی با ‏جامعه ای ضعیف خواهانند و سیاست های حاضر از چنین خط مشی ای پیروی می کنند و معتقدند دولتی ‏مقتدر است که در دولت مذکور آن پنج فرآیند ضعیف باشد. براساس این گرایش اگر مردم جیب شان پرپول ‏باشد و برروی پای خود بایستند،چرخه دموکراسی هم به کارخواهد افتاد و آن گاه این سوال مطرح می شود که ‏معتقدان وپیروان دولت کنونی چه باید بکنند؟” ‏

جلایی پور با ذکر اینکه دولت سازندگی ودولت اصلاحات دولت هایی بودند که زیاد نمی خواستند از مردم ‏بترسند گفت: “این دودولت می خواستند مردم در حوزه معیشت و سیاست قوی باشند تا بتوانند در امور خود ‏مشارکت جدی داشته باشند”. ‏

‎ ‎ارزیابی از انتخابات‎ ‎

وی دربخش دوم صحبت های خود به ارزیابی انتخابات آینده پرداخت وگفت: “دولت نهم ـ که نباید زیاد آن را ‏جدی گرفت زیرا روی صحنه اند ـ و حامیان اصلی آن به سازوکار دموکراسی اعتقادی ندارند، از این رو ‏مجلس هشتم ادامه بدتر مجلس هفتم خواهد بود”. ‏

وی با ذکر اینکه‎ ‎‏”درمجلس هفتم آقای خاتمی و کروبی در اطلاعیه ای به ایجاد یک دولت مهره چینی شده ‏درآینده اشاره کردند وباید بگویم که همان روند به شکل خیلی بدتری دارد ایجاد می شود”، تحصن مجلس ششم ‏را طبیعی ترین عکس العمل نسبت به این جریان ذکر کرد وگفت: “علامت های این روند معیوب و بد آن است ‏که از دوسال پیش به این طرف برگزارکنندگان انتخابات، افراد خاصی را برای رفتن به مجلس مشخص کرده ‏بودند، و چندی پیش که با برخی از این فرماندهان براساس برنامه های کاری، جلساتی برگزار کردیم، ‏دریافتیم که آخر موضوع آن است که عده ای دموکراسی را حیله غربی می دانند که جمهوری اسلامی گرفتار ‏آن شده است”. ‏

وی با ذکر اینکه “اگر مجری انتخابات، دموکراسی را حیله غرب بداند به طور طبیعی وظیفه شرعی خود می ‏داند که با این دموکراسی مقابله کرده وآن را از محتوا تهی کند” گفت: “ببینید، د رانتخابات های قبلی هیات ‏های اجرایی هیچگاه با قاطعیت تمام به حذف نیروهای اصلی انتخابات اقدام نمی کردند، اما در این دوره هیات ‏های اجرایی به این کار اقدام کردند و از این کار خود نیز هیچ شرمندگی هم ندارند زیرا اگر شرمنده بودند می ‏گفتند تعدادی را نیز شورای نگهبان رد صلاحیت کند. به عبارت دیگر شمشیر را از رو بسته اند”. ‏

جلایی پور با اشاره به اینکه عنوان می کنند “رد صلاحیت ها به دلیل ابهامات و مشکلات قانونی انجام شده و ‏کسانی که این رویه را در پیش گرفته اند، حکومت به وسیله قانون می کننند ولی قانونی حکومت نمی کنند، ‏چون در این صورت تمامی اقداماتی که انجام می دهند غیرقانونی است” گفت: “این دست ازاقدامات حقوق ‏اصلی مردم را نادیده می گیرد، لذا به نظر من این گروه در ادامه مجلس هفتم، به دنبال مهندسی بی ‏رودربایستی هستند حتی نه مثل مجلس هفتم. آنان می خواستند مجلس هفتم، یک مجلس تو دست با اکثریت رام ‏باشد، ولی این باردوچیز می خواهند: 1- اصلاح طلبان وهرکسی که روی پای خود می ایستد باید از صحنه ‏حذف شوند به همین دلیل برخی از اصول گراها نیز رد شدند 2- آن چیزی که مهمتر است اینکه می گویند ما ‏اصلاح طلبان را حذف می کنیم،، اما نمی گذارند اصلاح طلبان نیز کنار بروند، بلکه اصلاح طلبان باید در ‏انتخابات نیز شرکت کنند تا مردم رای بدهند و اصلاح طلبان ببینندکه از صندوق بیرون نمی آیند”. ‏

وی درادامه با بیان اینکه “دراینجا دو حذف یکی حذف درسطح سیاسی و دیگری حذف در سطح افکارعمومی ‏انجام می دهند” گفت: “زمانی که آقای خاتمی رییس جمهوربود انتخاباتی برگزارشد که آقای هاشمی شکایت از ‏تخلف انتخاباتی را به خدا برد حالا که دیگر مجری وناظر و… همه یکی هستند به نحوی که گروه مهندسی ‏امر صادرمی کند ودیگران اجرا می کنند”.‏

‏ وی افزود: “در شرایط حاضر گروه اصول گرایان باهم نیستند و اگر باهم بودند به این معنا بود که با یکدیگر ‏می کوشیدند یک انتخابات را برگزار کنند و ممکن بود در جایی باهم اختلاف داشته باشند، ولی درحال حاضر ‏انتخابات به مثابه یک عملیات نظامی درنظر گرفته شده که همه چیز باید برسرجایش باشد”.‏

‏ ‏

‏ جلایی پور دربخش دیگری از سخنان خود با اشاره به اینکه مثلا “بخشنامه شده که این عده نباید در انتخابات ‏حضور داشته باشند” گفت: “این حرکات به قول معروف تقوا دررفته دارد اجرا می شود”.‏

‎ ‎واکنش ها به انتخابات‎ ‎

جلایی پور در بیان استراتژی ها و تاکتیک هایی که نسبت به انتخابات وجود داردگفت: “یک راهکار این است ‏که برخی همه این سخنان را می پذیرند ولی در نهایت معتقدند(مانند طیف آقای کروبی) که چاره ای جز ‏حضور درانتخابات نداریم. این عده می گویند هرچند ممکن است حتی یک کرسی مجلس را نیز به دست نیاوریم ‏ولی محیط بعد از انتخابات علیه ما نا امن نمی شود، به قول معروف می گویند مانند نهضتی ها می شویم”. ‏

جلایی پور استدلال مذکور را که اصول گرا ها مطرح می کنند “بی ربط” دانست وگفت: “این ها گمان می ‏کنند امام خمینی با پشتوانه 20 میلیونی هستند، درحالی که خبرندارند یک سوم مردم را به زور علیه دوسوم ‏مردم به گروگان گرفته اند ولذا از این شوخی ها کرده وخودشان را با آن موقع مقایسه می کنند”. ‏

وی طیف دوم را ائتلاف اصلاح طلبان ذکر کرد وبا اشاره به اینکه این عده معتقد به مشارکت محدود ‏واعتراضی هستند گفت: “این عده نیز اغلب تحلیل ها را قبول دارند ولی می گویند برای 50 تا60 صندوق ‏می توانیم درانتخابات شرکت کنیم ولی نه به آن معنا که بگوییم این انتخابات درهمه جا مشروع است.بلکه با ‏بیان خلاف ها و با اعتراض در انتخابات شرکت می کنیم.لذا یکی از علامت های این حرکت این است که ‏درهمه جا لیست نمی دهند. این دسته به تریبون مجلس زیاد اهمیت نمی دهند زیرا می گویند اگر درداخل ‏مجلس تریبون باشد حتما در بیرون آن نیز یافت می شود. این گروه با توسل به رسانه دیجیتالی، بر این نظرند ‏که بالاخره حرف ها گفته می شود و امکان اینکه خفقان ایجاد شود دیگر وجود ندارد”.‏

‏ وی افزود: “درضمن این گروه معتقد است که فردموثر لازم نیست در مجلس باشد بلکه در هرکجا باشد با او ‏برخورد خواهند کرد”. ‏

جلایی پور با اشاره به دلیل دیگری که آن را مهم می داند واصلاح طلبان برآن تکیه می کنند گفت: “این بار ‏معلوم نیست از صندوق ها چی بیرون بیاید، در زمان خاتمی نیروهای مخالف و موافق یکدیگر را کنترل می ‏کردند، ولی آلان همه درخدمت یکدیگر هستند و از این رومعلوم نیست اگر کسی رای چشمگیری بیاورد، ‏همان اعلام شود”. ‏

وی یکی دیگر از مهمترین دلایل اصلاح طلبان را، برخلاف انتخابات های قبلی، ائتلاف گسترده ای ذکر کرد ‏که از یک سال پیش به این طرف آغاز شده و تاکید کرد: “در این حرکت ائتلافی بیشترین رای برمشارکت ‏محدود اعتراضی قرار گرفته و باید به این رای احترام گذاشت زیرا تا دلتان بخواهد در این کشور ما دارای ‏تکنواز سیاسی هستیم، و عمل جمعی نیز به آن معنا است که هرفرد از رای خود فاصله گرفته و به رای جمع ‏عمل کند”. ‏

وی رویکرد دسته سوم را عدم مشارکت درانتخابات دانست و گفت: “نکته ای که باعث می شود تا اندازه ای ‏طرح های طرف مقابل هم نقش برآب شود این است که کسانی که با طرح های مختلف ورویکردهای مختلف ‏به انتخابات می نگرند، مهمترین هنرشان این خواهد بود که یکدیگر را تخطئه نکنند. در غیر این صورت جناح ‏اقتدارگرا به هدف خود خواهد رسید”. ‏

 

‏ ‏