میرحسین موسوی در دیدار با اعضای خانواده خود گفته است: من همچنان سبز هستم و پشت سبزها ایستاده ام.
این را میرحسن حبیبی موسوی، همسر خواهر میرحسین موسوی به روز می گوید. پدر شهید موسوی که در این دیدار حضور داشته می افزاید: در خانه خودشان ملاقات کردیم. از دو در آهنین و مانع گذشتیم و رسیدیم به خانه. حالشان خوب بود. مهندس موسوی گفت که در مواضع خودم عقب نشینی نکرده ام و نمی کنم و بر مواضع خودم هستم؛ همچنان سبز هستم و پشت سبزها ایستاده ام.
چهارشنبه هفته گذشته وب سایت کلمه از دیدار پدر، مادر و خواهران زهرا رهنورد و همچنین خانواده شهید علی موسوی (خواهرزاده میرحسین موسوی) با آنها خبر داد؛ دیداری که به گفته خواهر میرحسین موسوی در منزل شخصی آنها در کوچه اختر انجام شد.
خدیجه موسوی خامنه، خواهر میرحسین موسوی هم به “روز” میگوید: از ساعت ۱۱ صبح رفتیم. حدود سه ساعت دیدار داشتیم. پدر و مادر و خواهران خانم رهنورد و خانواده ما بودیم. مهندس و خانم رهنورد کاملا در حصر هستند یعنی در خانه خودشان در زندان هستند و همان جا آنها را ملاقات کردیم.
درباره وضعیت سلامتی میرحسین موسوی می پرسم و با توجه به عارضه قلبی او که پیش از این به بیمارستان هم کشیده بود. خانم موسوی می گوید: حالشان خوب بود. زیر نظر پزشک و تیم پزشکی هستند. در کل وضعیت رضایت بخشی داشتند و وضعیت روحی ایشان و خانم رهنورد هم خیلی خوب بود.
براساس گزارش وب سایت کلمه میرحسین موسوی در این دیدار از وضعیت معیشتی مردم ابراز نگرانی کرده بود.
از خواهر مهندس موسوی در این زمینه می پرسم و اینکه چقدر در جریان اخبار کشور و مسائل هستند؟ می گوید: به هیچ عنوان روزنامه به ایشان نمیدهند. اخبار هم آنطور که فکر کنید به ایشان نمی رسد. تلویزیون را می بینند و براساس اخبار تلویزیون و تحلیل هایی که خود می کنند در جریان قرار می گیرند و واقعا نگران وضعیت معیشتی مردم هستند. از این جهت خیلی ناراحت هستند و می گویند که به مردم خیلی دارد فشار می آید.
او می افزاید: ایشان همانطور که قبل از حصر بوده، هست و بر حقوق مردم ایستادگی میکند و در این زمینه هیچ تغییری نکرده اند.
می پرسم ۲۰ ماه از حصر می گذرد آیا مهندس موسوی چشم اندازی داشتند که این وضعیت چه زمانی به پایان خواهد رسید؟ می گوید: در این مورد صحبتی نکردند. نظری نداشت ما هم نمیدانیم تا چه زمانی اینطور ادامه خواهد یافت. ما راضی به رضای خدا هستیم.البته ناراحتی هست، فشار هست، بالاخره آدم اذیت می شود اما دیگر توکل کرده ایم به خدا و صبوری میکنیم.
می پرسم آقای موسوی آیا خواسته ای از مردم داشتند؟ حرفی زدند؟ می گوید: هیچ خواسته ای نداشت گفت سلام به مردم برسانید اما خواسته ای نداشت.
میرحسین موسوی و زهرا رهنورد از ۲۵ بهمن سال ۸۹ در حالی در بازداشت خانگی به سر می برند که علیرغم همه اتهاماتی که حامیان محمود احمدی نژاد و رهبر جمهوری اسلامی، متوجه آنها کرده اند هیچ دادگاهی برای رسیدگی به این ادعاها برگزار نشده است. تاکنون هیچ یک از مقامات جمهوری اسلامی نیز مسئولیت حصر میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و همچنین مهدی کروبی را برعهده نگرفته اند.
پیشتر وب سایت کلمه از فشارهای امنیتی بر خانواده میرحسین موسوی و تهدید دختران او به بازداشت خبر داده و اعلام کرده بود که ماموران امنیتی پیش از این دختران آقای موسوی را “تهدیدهای کاری و جانی” کرده بودند و این بار، در تماس با آنان، گفته اند که “آنها را بازداشت و به زندان یا مکانی منتقل خواهند کرد که هیچکس از آن خبردار نشود.”
میرحسن حبیبی موسوی هم در مصاحبه با “روز” گفته بود که این جریانات تبعاتی برای همه ما دارد و همه جا تحت نظر هستیم، تلفن هایمان کنترل است و آزادی نداریم. در حقیقت آزادی ما سلب شده اما جز صبر چاره ای نیست.
از خانم موسوی درباره سرنوشت پرونده علی موسوی هم می پرسم. می گوید: پرونده ای نیست کاملا قضیه را مسکوت گذاشته اند و هیچ توضیح و پاسخی هم ندادند. ما هم شکایت نکردیم. آخر به کجا شکایت میکردیم؟
زلیخا موسوی خامنه، خواهر میرحسین موسوی، یکی از فرزندانش در جنگ ایران و عراق و دیگر فرزندش، روز عاشورای ۸۸ و در جریان اعتراضات مردمی جان باخته اند.
سید علی موسوی ظهر عاشورا در خیابان شادمان توسط سرنشینان یک پاترول مشکی هدف گلوله قرار گرفت و در بیمارستان سینا جان باخت.
خانم موسوی پیشتر در مصاحبه با “روز” گفته بود: دست آدم های معمولی که اسلحه نبود. خودشان میدانند چه کسی بوده، چه نیتی از قبل داشته و حساب شده علی را انتخاب کرده و به شهادت رسانده است.همه میدانند که این قتل، یک ترور بوده، به خاطر آقای موسوی بوده و میخواستند به او فشار بیاورند. اما آیا اسلام گفته که ظلم را ببینید و سکوت کنید؟ چنین نیست؛ در اسلام نگفته اند که ظلم پذیر باشید. آقای موسوی هم نمی توانستند ظلم را تحمل کنند. کاری هم نکرده اند مثل بقیه مردم، اعتراض داشتند. ما هم اعتراض داریم و قبول نداریم که در مقابل ظلم ساکت بمانیم. وقتی مسلمان هستیم نباید ظلم پذیر باشیم؛ما اعتراض داشتیم به دروغ ها و کاری که شده بود.
