آلمان با خشم از نقش روسیه در درگیری اوکراین، سرمایه‌گذاری در این کشور را کاهش می‌دهد و به طور همزمان روابط تجاری خود را با کشور دیگری که درگیر تحریم‌هاست گرم‌تر می‌کند: ایران.
مقامات صنعتی می‌گویند، شرکت‌های آلمانی که زمانی روابط بسیار محکمی با ایران داشتند بدون سروصدا مشغول از سرگیری این روابط هستند. کشورهای دیگر اروپایی نیز این رویه را پس از کاهش تحریم‌های ایران، پس از توافق اولیه هسته‌ای، در پیش گرفته‌اند. گفتگوها ادامه دارد و امیدهایی برای بازگشت به بازار ۷۷ میلیونی ایران ایجاد شده است.
در حالیکه شرکت‌های آلمانی فرصت‌هایی را در ایران می‌بینند، اما تعداد کمی می‌خواهند بصورت علنی درباره آن حرف بزنند. بسیاری بیم آن دارند که به روابطشان با آمریکا ضربه وارد شود. سال گذشته آمریکا دومین شریک تجاری آلمان بوده و ایران در رتبه ۵۵ قرار گرفته است.
روابط با روسیه وضعیت حساسی را برای مشاغل آلمان که یکی از بزرگترین صادرکنندگان جهان است ایجاد کرده است. در دهه‌های اخیر، روابط تجاری بین دو کشور بسیار گسترش یافت و سال گذشته به ۱۰۰ میلیارد دلار رسید. به گفته اتاق بازرگانی و صنعت آلمان، حدود ۳۰۰ هزار شغل در آلمان مستقیما وابسته به صادرات به روسیه است.
وقتی دولت‌های غربی روسیه را به خاطر دخالت در کریمه مورد انتقاد قرار دادند، شرکت‌های آلمانی با تحریم مخالفت کردند. واکنش آن‌ها با انتقاد کشورهای دیگر غربی مواجه شد اما آلمانی‌ها از ادامه روابط تجاری حمایت کردند.
پس از سقوط هواپیمای مسافربری مالزی در اوکراین که موجب کشته شدن ۲۹۸ نفر شد، شرکت‌های آلمانی شروع به فاصله گرفتن از روسیه کردند. هفته گذشته، مقامات صنعتی آلمان از دور جدید تحریم‌های اروپا و آمریکا حمایت کردند.
برخی از شرکت‌های آلمانی به دلیل تحریم‌های درهم‌پیچیده خاورمیانه، نسبت به رابطه با ایران محتاط هستند. در سال ۲۰۰۷، ارتباط ده‌ها شرکت آلمانی که با رشوه در عراق در دهه ۱۹۹۰ تحت تحریم نفت در برابر غذای سازمان ملل کار می کردند، مشخص شد.
شرکت‌هایی که خواستار بازگشت به ایران هستند با موانع بزرگی در مبادلات مالی روبرو هستند. ارتباط این کشور به میزان گسترده‌ای با شبکه بانکی بین‌المللی قطع شده است. اما ایران هنوز گزینه مهمی است. این کشور در سال ۲۰۰۵ نزدیک به ۶ میلیارد دلار کالای آلمانی وارد کرد.
ولکر تریر، رئیس تجارت بین‌المللی اتاق بازرگانی آلمان گفت: “ایران برای ما بازار بالقوه بزرگی است که فقط با ترکیه قابل قیاس است. مطمئن هستیم که در آن‌جا اتفاقاتی رخ خواهد داد.”
اگر به شرکت‌های غربی اجازه ورود به ایران داده شود، شرکت‌های آلمانی وضعیت خوبی دارند. پیش از تحریم‌های سازمان ملل در سال ۲۰۰۶، غول‌های آلمانی از جمله شرکت خودروسازی دایملر و شرکت داروسازی بییر، نقش‌آفرینان عمده بودند. شرکت زیمنس در حالیکه خط مخابراتی بین لندن و هند را می‌ساخت در سال ۱۸۶۸ وارد ایران شد.
بنا به گفته اتاق صنعت و بازرگانی ایران-آلمان، حدود ۱۰۰ شرکت آلمانی در ایران شعبه دارند و بیش از ۱۰۰۰ شرکت از طریق عاملان فروش در این کشور کار می‌کنند. بسیاری خواستار اطلاعات در مورد ایران پس از انزوا هستند.
کنفرانس دو روزه ایران در ماه ژوئیه در فرانکفورت برگزار شد و عناوین آن شامل گزینه‌های ورود به بازار، قوانین سرمایه‌گذاری، تحریم‌ها و سیاست های بازرگانی ایران بود. جولیان امامی، مدیر پروژه سازمان برگزارکننده این کنفرانس می‌گوید: “شرکت‌ها پیشاپیش سعی دارند با شرکای تجاری ایرانی قراردادهایی را امضاء کنند تا جای خود را در بازار این کشور باز کنند.”
دانیل برنبک، رئیس اتاق بازرگانی آلمان-ایران در تهران می‌گوید، تقاضا از طرف شرکت‌های آلمانی برای اطلاعات و ارتباط با ایرانیان دو برابر شده و به روزانه حدود ۲۰ تقاضا رسیده است. وی گفت: “علاقه آلمان به این بازار بزرگ و مشهور به خوبی روشن است.”
منبع: وال استریت ژورنال - 3 اوت
