حسن اسدی زیدآبادی، عضو شورای مرکزی سازمان دانش آموختگان ایران [ادوار تحکیم وحدت] درمصاحبه با روزضمن تشریح وضعیت دانشگاه ها پس از احضارهای دانشجویان معترض و نیز اعلام فرمانده سپاه پاسداران مبنی بر برخورد بدون دستورازمقامات بالای بسیج دانشجویی دردانشگاه، از مصمم بودن دانشجویان در طرح مطالبات ودغدغه های خود سخن گفته است. او معتقد است درصد دانشجویانی که دغدغه جدی سیاسی دارند در دانشگاه ها بیشتر شده است.
این گفت وگو را می خوانید.
فضای دانشگاه ها با توجه به شایعاتی که درخصوص برخورد با کسانی که به نحوی اعتراضات خود را دربرابر سخنرانان دولتی ویا مسولین دانشگاه بیان می کنند چگونه است؟
مساله تهدید فعالان دانشجویی در دانشگاه ها همواره و در همه احوال طی سالهای اخیر وجود داشته است؛ در مقابل حتی زمانی که گفته می شد نوعی سیاست زدگی و یا سرخوردگی نسبت به جنبش اصلاحی در جامعه و خصوصا جنبش دانشجویی وجود دارد، این فعالیت‌ها با همان خصیصه آرمان گرایی و رادیکالی در جریان بوده و هیچگاه صدای اعتراض جنبش دانشجویی که در واقع ابراز خواست‌های اصیل ملت است خاموش نشده. با این حال نمی توان انتظار داشت پس از یک تابستان داغ سیاسی که طیف های گسترده‌ای از جامعه و خصوصا جوانان و دانشجویان سیاست را به عرصه خیابان کشانده و با تمام وجود در صحنه بوده اند و هزینه های زیادی نیز داده اند اکنون در محیط های دانشگاهی که طبعا سابقه فعالیت سیاسی و اعتراضی در آنها ریشه دار تر است در مقابل این دولت کودتایی ساکت بنشینند.
تاثیر این برخوردها چگونه خواهد بود؟
به هر حال تصور من این است که درصد دانشجویانی که دغدغه جدی سیاسی دارند در دانشگاه ها بسیار بیشتر شده است و از این رو احضارها و احکام انضباطی تاثیر چندانی نخواهد داشت؛ چون به هر حال نمی توان دو تا سه هزار تجمع کننده در هر دانشگاه را به کمیته انضباطی فراخواند.
از نظر روحیه دانشجویان چطورهستند؟ ایا برای ادامه واکنش ها مصمم اند؟
تا کنون که چنین بوده و به نظرم وسعت و عمق اعتراضات هم حکایت از تداوم آن خواهد داشت چرا که مساله مورد اعتراض هم هنوز حل نشده باقی مانده و یک جنبش اجتماعی عظیم در بیرون دانشگاه با این اعتراضات در پیوند است.
احضارهای اخیر بعد از اعتراضات چه تاثیری روی دانشجویان گذاشته است؟
به هر حال احضارهایبسیار گسترده بوده و حتی فراتر از کمیته های انضباطی، تعدادی از فعالان به مراجع قضایی هم “جهت ادای پاره‌ای از توضیحات” احضار شده اند. اما باید توجه داشت که این احضارها عموما متوجه فعالان دانشجویی است که در سالهای گذشته نیز سوابقی از آنها برای نهادهای امنیتی و دانشگاهی موجود بوده است. به هر حال شاید این تهدیدها در محدود کردن این فعالان تاثیراتی هم داشته باشد. امامساله اساسی که دولت از درک آن عاجز است این است که اعتراضات کنونی در دانشگاه ها حاصل خط دهی تعدادی تشکل دانشجویی یا چند فعال دانشجویی نیست بلکه بازتابی از یک خیزش ملی و جنبش اجتماعی و دارای همان ویژگی‌هایی است که خود جنبش سبز تاکنون از خود نشان داده است که یکی از آنها فراگیری و عدم نیاز به رهبری این جنبش در سطح ایجاد کنش های اعتراضی است . بر این اساس قطعا احضار و تهدید فعالان دانشجویی شناخته شده تاثیری در اصل ماجرا نداشته و همانطور که عرض کردم احضار گسترده دانشجویان در حدود دو سه هزار نفری هم به نظر می رسد امکان پذیر نباشد، بنابراین این ابزارها فاقد کارآیی لازم برای سرکوب است
اینکه فرمانده سپاه گفته بود بسیج دانشجویی می تواند هر لحظه که می خواهد بدون فرمان بالا وارد عمل شود چه تاثیری در فضای دانشگاه ها دارد؟ نگاه دانشجویان به بسیج دانشجویی وعملکرد‌آنها چگونه است؟
به نظر من اینکه فرماندهان سپاه در بالاترین سطح وارد موضوعات مربوط به اعتراضات دانشجویی می‌شوندعلاوه براینکه نشانه واهمه آنها از نهاد دانشگاه است، که در تاریخ معاصر همواره برای استبداد محل چالش بوده است، یک نکته دیگر را نیز آشکار می‌کند و آن اینکه به نظر می‌رسد فراگیری جنبش سبز و وضوح حقانیت آن و عملکرد خشونت آمیز و غیرانسانی حاکمیت در جریان حوادث پس از انتخابات بخش قابل توجه‌ای از نیروهای معتقد به حاکمیت در درون دانشگاه‌ها را، حتی اگر به اردوگاه معترضان نکشانده باشد لااقل تردیدهای جدی برای آنان بوجود آورده. دیگر اینگونه نیست که با یکسری جلسات توجیهی و ایراد اتهامات به فعالان دانشجویی بتوانند نیروهای خود در دانشگاه‌ها را مجاب کنند که علیه اعتراضات دانشجویی وارد عمل شوند بلکه لازم است تا بالاترین فرمانده سپاه اینگونه شفاف وارد میدان شود و برای سرکوب اعتراضات دانشجویی چراغ سبز نشان دهد. شاید همین که در جریان حمله به تجمع دانشجویان دانشگاه آزاد دیدیم که نیروهای سرکوبگررا مجبور شدند از خارج از دانشگاه وارد ماجرا بکنند به خوبی نشانگر همین مساله باشد.
آیا حضور سلبی بسیج دانشجویی به شکاف میان دانشجویان منجر خواهد شد وایجاد فضای قطبی؟
همانطور که گفتم این اعتراضات بازتابی از اعتراضات چند ماه گذشته است که یک شکاف اجتماعی را پدید آورده است و طبعا این شکاف در دانشگاه‌ها هم بروز می‌کند؛ ولی واقعیت این است که آن بخشی از دانشجویان بسیجی که برای سرکوب دانشجویان بر اساس دستورات سازمانی عمل می‌کنند به هیچ وجه وجهه دانشجویی ندارند که بتوان مقابله با آنها را یک شکاف دانست بلکه در واقع آنها با همین ماموریت در دانشگاه‌ها با برخورداری از سهمیه‌های آنچنانی حضور دارند.
