ایران و آمریکا: تسویه حساب

نویسنده

» سرمقاله گاردین

محمود احمدی نژاد شبیه به کسی نبود که آماده است تا درباره برنامه های اتمی اش صحبت کند. بازی کردن با تئوری حمله به مرکز تجارت جهانی و اینکه این یک جنایت خانگی بوده است، و گفتن این موضوع درست چند ساختمان آنطرف تر از جایی که این فاجعه رخ داده است، ممکن است نزد قبایلی در پاکستان کار بزرگی محسوب شود، اما در سازمان ملل با این گفتمان هیچ دوستی بدست نمی آید و تاثیری نمی گذارد.

سفر سالانه رئیس جمهور ایران به نیویورک با یک سری اقداماتی که  نشان می داد که دولت او خواستار بازگشت به پای میز مذاکره است، آغاز شد. او سارا شورد، کوهنورد آمریکایی را آزاد کرد و به کریستین امانپور گفت که ایران قصد دارد مذاکراتش را با روسیه و چین و آلمان و انگلستان و آمریکا و فرانسه از سر بگیرد. اگر او چنین قصدی داشت، معلوم نیست چرا برای هموار کردن این راه بر روی زخم باز شده یازده سپتامبر نمک پاشید. قاطعانه باید گفت تنها راه حل ادامه تحریم ها است. این تنها اتفاقی است که باید بیافتد.

دولت آمریکا آماده بزرگترین فروش اسلحه تاریخ به عربستان سعودی به قصد بازداشتن ایران است. این دیگر ادامه سیاست های جورج بوش نیست. این اقدام ممکن است تاثیر دراز مدت بگذارد و در دراز مدت ایران را به چین وابسته خواهد کرد که به سود آمریکا نیست. با سرازیر کردن اسلحه به خاور میانه هم نمی توان از ثبات آن مطمئن شد.

معامله اسلحه ممکن است به این دلیل صورت بگیرد که جلو اسرائیل را بگیرد که تمایل دارد به  بمباران کردن تاسیسات اتمی ایران، اما با وجود این که اسرائیل و عربستان هم جهت هستند، با مطرح شدن موضوع خرید هواپیما های جنگی از آمریکا در مورد طرح صلح  اعراب که ممکن است با بازگردانده شدن مرز های فلسطین به سال 1967 روابط دو کشور را عادی کند، موضع مخالف می گیرد. عربستان سعودی بیش از یک بار تهدید کرده است که مصر نباید بعنوان مذاکره کننده بین فتح و حماس نقش داشته باشد.  این ممکن  است فشار بیشتری بر آمریکا و اسرائیل وارد کند که تلاش می کنند تا جلوی کسانی را که در جنیش مردمی فلسطین ساز مخالف می زنند بگیرند. استفاده از اسلحه برای بازداشتن ایران می تواند عواقب پیش بینی نشده ای در منطقه داشته باشد.

گروه 5 +1 توجه جدی به معامله ترکیه و برزیل نکرد که در آن ایران موافقت کرده بود نیمی از اورانیوم نیمه غنی سازی شده اش را برای ادامه فرایند به خارج از کشور بفرستد. اما اگر قرار باشد گفتگو ها از سر گرفته شود، ممکن است اساس آن نگه داشتن اورانیوم غنی سازی شده در داخل ایران باشد. احمدی نژاد دست به یک سری کارهای غیرعاقلانه زده است که درک آن سخت است. آمریکا و ایران که در گذشته استاد شوخی آمیخته با فریب  با یکدیگر بودند، تنها امروز است که باید بصورت فوری تنش زدایی کنند. اگر احمدی نژاد می گوید که می خواهد گفتگو کند، اوباما باید این بلوف او را قبول کند.

 

گاردین، 25 سپتامبر