اگرچه در اولین روزهای اعتراضات علیه تقلب در انتخابات ۸۸ کوی دانشگاه تهران مورد حمله قرار گرفت و در سالگرد ۱۸ تیر نیز دانشجویان آماج خشونت بارترین برخوردها از سوی دولت کودتا قرار گرفته و بسیاری از آنان در کهریزک، زندان بدنام در جنوب تهران، مورد انواع شکنجه های جسمی، جنسی و روحی قرار گرفتند و عده ای از آنها نیز قربانی شدند، اما شاید اولین اعتراض مشخص دانشجویی به دولت کودتا را بتوان در ششم مهرماه مشاهده کرد.
صدها دانشجوی دانشگاه تهران در آغاز سال تحصیلی جدید دانشگاه ها، اعتراضات مدنی و صنفی خود را علیه تقلب و کودتا اعلام کردند.
دولت کودتا تلاش داشت تا با برگزاری جشن آغاز سال تحصیلی، شرایط را در دانشگاه عادی جلوه دهد و به همین دلیل قرار بود ساعت ۱۰ صبح در تالار علامه امینی کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران با حضور کامران دانشجو و مرضیه وحیددستجردی وزرای علوم و بهداشت دولت کودتا برگزار شود.
از ساعت ۸ صبح تمهیدات امنیتی و انتظامی در دانشگاه تهران آغاز شده بود و تنها دانشجویان دانشگاه تهران با ارایه کارت دانشجویی از در های مختلف دانشگاه اجازه ورود می یافتند و نگهبانان با وسواس زیادی کارت ها را وارسی می کردند. معدودی از خبرنگاران نیز با هماهنگی مسول مربوطه در حراست دانشگاه اجازه حضور می یافتند.
با اینحال چند اتوبوس مملو از افرادی که ظاهر آنها به دانشجویان دانشگاه تهران شبیه نبود، هماهنگ شده وارد محوطه دانشگاه شده و نگهبانان، وسواس خود را برای کنترل کارت های آنان کناری نهادند.
اطراف کتابخانه مرکزی و مقابل در ورودی نگهبانانی بدون یونیفورم همراه با بیسیم هایی به طور نامحسوس پرسه می زدند و اینجا و آنجا دورتر از کتابخانه مرکزی و در محوطه مسجد دانشگاه و اطراف آن دانشجویان در انتظار بودند.
قبل از ساعت ۱۰، افراد دعوت شده از خارج از دانشگاه که با اتوبوس به مراسم انتقال یافته بودند، اجازه یافتند تا وارد کتابخانه مرکزی شوند ولی هنوز مجوز ورود دانشجویان صادر نشده بود.
عده ای از دانشجویان نیز که بی توجه به این فضا در پی ورود به کتابخانه و سالن مطالعه و استفاده از فضای کتابخانه مرکزی بودند، متوقف شده و همین موضوع موجب اعتراض آنان می شد.
ساعت نزدیک ۱۰ بود و هنوز مراسم آغاز نشده بود. اولین غریوی که پر صلابت فضای امنیتی را در دانشگاه تهران فرو ریخت از حنجره هزاران دانشجو فریاد زده شد که ” دانشجو می میرد، ذلت نمی پذیرد”.
این شعار پر صلابت موجب پیوستن شتاب آلود صدها دانشجوی دیگر از دانشکده فنی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی و دانشکده ادبیات در نزدیکی و مجاورت کتابخانه مرکزی شد.
حالا تجمع بدون حرکت دانشجویان در مقابل کتابخانه مرکزی، آغاز به حرکت کرد و دانشجویان آزادی همکلاسی های زندانی خود در حوادث پس از انتخابات را فریاد می کردند.
تراکم مدعوانی که با اتوبوس به دانشگاه منتقل و به تالار علامه امینی فرستاده شده بودند، با شعارهای غرای دانشجویان در مقابل کتابخانه مرکزی افزایش یافت و متعاقب مشاهده آنان، دانشجویان شعار دادند : “ دولت کودتا، استعفا، استعفا”.
حالا کارکرد راکبان اتوبوس ها مشخص تر شده بود چرا که معدودی از آنان در نزدیکی در کتابخانه حدود 50 نفر از دانشجویان وابسته به نهادهای شبه نظامی دانشگاه نیز با سر دادن شعارهایی علیه دانشجویان معترض شعار دادند.
حالا بخش زیادی از دانشجویان، مقابل کتابخانه را رها کرده و به جمعی پیوستند که از سوی ضلع شرقی کتابخانه از جنوب به سمت شمال دانشگاه در حرکت بودند.
نمادهای اعتراضی دانشجویان حالا واضح تر شده بود و رنگ اعتراض دانشجویی کاملا سبز بود، دست بندهای سبز، نوشته هایی بر روی پلاکاردهای سبز و حتی بادکنک های سبز.
دانشجویان شعار می دادند : “مجتهد واقعی، منتظری، صانعی”، “ندائیم، سهرابیم، ما همه یکصدائیم”.
دانشجویان به دلیل حمایت تشکل های آنان از مهدی کروبی در جریان انتخابات، شعارهایی در حمایت از او هم سر دادند و اشاراتی نیز به جنایات کهریزک علیه دانشجویان در سالگرد ۱۸ تیر با شعار “شکنجه، تجاوز دیگر اثر ندارد”، کردند.
دانشجویان مکررا شعار “موسوی زنده باد، کروبی پاینده باد”، “یا حسین میر حسین” و سرود اعتراضی”یاردبستانی” را زمزمه کردند.
وقتی جمعیت دانشجویان مقابل سردر دانشگاه تهران رسید، با دهها اتوبوس پارک شده مقابل در دانشگاه مواجه شدند که مانع از ارتباط چشمی آنان با صدها تن از مردمی شده بودند که با شنیدن غریو دانشجویان، در خیابان انقلاب متوقف شده و برخوردهای نیروی انتظامی و فشار آنان برای به حرکت در آوردن مردم نیز باعث حرکت آنان نشد.
تیغ تیز شعارها در مقابل سر در دانشگاه حالا برنده تر شده بود، شعار “احمدی، احمدی این آخرین پیامه، جنبش سبز ایران آماده قیامه” و “دولت جنایت می کند، رهبر حمایت می کند” از جمله شعارهایی بود که مدتی سر داده شد.
اعتراض دانشجویان مقابل نرده های دانشگاه در جنوب و غرب، موجب ترافیک سنگینی در اطراف دانشگاه شده بود و شاید به همین دلیل مراسم رسمی آغاز بکار دانشگاه با دوساعت تاخیر آغاز و به همین دلیل مراسم رسمی با تاخیر 2 ساعته برگزار شد.
مراسم رسمی آغاز سال تحصیل ۸۸ تنها با حضور معدودی از دانشجویان خارج از دانشگاه تهران برگزار شد و در جریان آن از نفرات برتر آزمون سراسری سال ۸۸ توسط وزیر علوم، نماینذه رهبری در دانشگاه ها، وزیر بهداشت و مسولان دانشگاه تقدیر شد.
در پایان اعتراض دانشجویان و پس از خروج آنان از دانشگاه تهران، عده ای از آنان توسط نیروهای غیر رسمی بازداشت شدند.