تشویق منتقدان در دنیای احمدی نژادی

نویسنده

ابراهیم داور پناه

دو ماه قبل زمانی که احمدی نژاد وعده داد که دولت به منتقدان خود جایزه می دهد و آنها را تشویق می کند، فعالان سیاسی و رسانه های ‏منتقد این سخن را مانور تبلیغاتی‎ ‎تکراری و ناشیانه ای ارزیابی کردند که نباید آنرا چندان جدی گرفت. احمدی نژاد در دو سال گذشته از این ‏گونه سخنان بسیار گفته است: اینکه ایران آزادترین کشور دنیاست، دولت نهم مظلوم ترین دولت هاست، هیچ دولتی به اندازه این دولت ‏مخالفان خودرا تحمل نکرده است و….‏

با این همه این اعلام دولت باعث شد که در طول این مدت چند رسانه مستقل ومنتقدی که باقی مانده اند به گونه های مختلف اعلام کنند که ‏تشویق دولت را نمی خواهند و تنها از دولت می خواهند که آنها را به تعطیل نکشانند، مانع از اطلاع رسانی شان نشود و با ابزارهای مختلف ‏منابع مالی روزنامه ها را تهدید و تحدید نکنند. ‏

این اشارات احیتاط آمیز روزنامه ها نشان داد که اگر چه آنها موضوع تشویق را جدی نگرفته اند اما خود را مخاطب سخنان احمدی نژاد می ‏دانند، در حالی که چون زمان گذشت آشکار شد که حتی به آن اندازه که خوش بینان تصور می کردند تحمل و مدارا نیست.‏

به گفته یک روزنامه نگار با سابقه در روزگاری که ضرغامی رییس صدا وسیمای ایران و احمد توکلی رییس مرکز پژوهشهای مجلس در ‏نگاه همسر سخنگوی دولت و نویسنده کتاب “احمدی نژاد، معجزه هزاره سوم” دشمن دولت و معجزاتش شمرده می شوند و از نظر احمدی ‏نژاد رفتار مجلس هفتم هم با دولت خصمانه است، مطبوعات مستقل در میان منتقدان طبقه بندی نمی شوند.‏

هفته گذشته احمدی نژاد رییس جمهور در سفر استانی به خراسان جنوبی منتقدان سیاست هایش را دارای فهمی کمتر از بزغاله نامید و ‏وزارت ارشاد با برگزاری کاریکاتور گونه نمایشگاه مطبوعات، آخرین امید ها هم فرو ریخت و نوبت اجرای آخرین پرده از نمایشی شد که ‏کسی آخرش را حدس نزده بود. در پایان نمایشگاه مطبوعات و اهدای جوایز به برگزیدگان، جوایز ویژه ای هم به منتقدان دولت داده شد که ‏سرسلسله این مثلا منتقدین حسین شریعتمداری مدیر مسوول کیهان و کاظم انبارلویی سردبیر روزنامه رسالت بودند. طنز پردازی گفت کاری ‏مانده بود از قدیم، احمدی نژاد جایزه به منتقدان دولت خاتمی داد.‏

این جدیدترین ابتکار دولتی است که تمام زیرمجموعه اش تا کم اهمیت ترین پستها را متعلق به دایره محدود خودی ها می داند و رئیسش با ‏افتخار اعلام می کند که به تنهایی سیاست خارجی کشور را اداره می کند، ابتکاری که نشان می دهد حتی منتقدین دولت هم باید از آن خودی ‏ها باشد و لابد بقیه را باید همراه دورترین دشمنان از صحنه تاریخ و جغرافیا حذف کرد. رییسی که برای موزه ملی ایران انتخاب کرده با ‏افتخار می گوید که تاکنون سه بار “آن هم به تکلیف دیگران” به موزه پا نهاده است.‏

باز طنز پردازی گفت خب شد برای گزارش مخفی نیامده بودند جناب رییس.‏

دو ماه قبل احمدی نژاد گفته بود: “دنیا دارد بسرعت احمدی نژادی می شود”.‏

‏ راست می گفت. او از دنیایی سخن می گفت که احمدی نژاد پیامبر و معجزه آن است، حسین شریعتمداری منتقد مردمی اش، هوگو چاوز ‏همه سیاست خارجی اش، عزت الله ضرغامی دشمنش و بقیه بزغاله هایی که فقط جا اشغال کرده اند. ‏