ایزابل لاسر
بسیاری از ناظران براین امیدند که سرنگونی حکومت سوریه و در نتیجه تضعیف جمهوری اسلامی به حل و فصل بحران هسته ای ایران کمک کند.
آنچه که برای ایران بد است، برای اسراییل خوب است، و برعکس. هسته ای شدن ایران یکی از اصلی ترین مشکلات استراتژیک اسراییل محسوب می شود و اکثر تحولات ژئوپلتیکی در منطقه ازطریق این دورنما قابل تحلیل می باشد.
حکومت تهران نیروهای خود را از افغانستان تا عراق و با گذر از لبنان، بحرین، نوار غزه و کویت در تمامی درگیری های منطقه وارد می کند. ولی امروز تمامی نگاه ها به سوی سوریه معطوف شده. اسراییل از مدت ها قبل با بدگمانی به شورش های ضد بشاراسد نگاه می کند. مرز سوریه یکی از آرام ترین مرزها بشمار می رفته. یک دیپلمات اسراییلی می گوید: “اسد آن طور که ما او را می شناختیم، افکاری شیطان گونه داشت.” سرنگونی حکومت او و احتمالاً به قدرت رسیدن اسلام گرایان برای دولت یهود به مثابه خبر بد دیگری است که طی سال های اخیر بر روی هم انباشته شده اند.
نگرانی اسراییل از به قدرت رسیدن اسلام گرایان
این دیدگاه منطقه ای، احتیاط اولیه مقامات اسراییلی در برابر همسایگان شان را به خوبی توضیح می دهد. ایلان گریل سامر، استاد علوم سیاسی در تل آویو، در نشستی که ازسوی محفل فکری “ال نت” برگزار شده بود گفت: “بهارهای عربی چندان جذابیتی برای مقامات اسراییلی نداشته، چرا که این نگرانی وجود دارد که تمامی جهان عرب در منطقه اسلام گرا شوند. فعلاً مقامات منتظرند ببینند شرایط در سوریه و مصر به چه شکلی رقم می خورد.” تنها استثنایی که برای این انتظار می توان قائل شد، استفاده احتمالی از تسلیحات شیمیایی است که بی شک یک عکس العمل فوری را ازسوی نیروهای ارتش به همراه خواهد داشت.
این مواضع پرتنش از آن زمان تاکنون متحول شده. تا حدی که امروز برخی می پرسند: “چه خواهد شد اگر سرنگونی حکومت اسد و تضعیف جمهوری اسلامی به حل و فصل شدن بحران هسته ای نینجامد؟” یکی از مسؤولان اسراییلی می گوید: “اگر حکومت سوریه سقوط کند، ایران متحد اصلی خود را در منطقه ازدست خواهد داد و برای ارسال تسلیحات به حزب الله لبنان و حماس غزه با مشکل مواجه خواهد شد. سقوط بشاراسد می تواند گام بسیار مثبتی در راستای مبارزه ما با ایران باشد، زیرا محور تهران-دمشق-حزب الله متزلزل می شود.” او حتی در مورد نتایج مثبت آن بر پرونده هسته ای ایران نیز ابراز امیدواری می کند. او همچنین می افزاید: “به هرحال، آیت الله خمینی کار خوبی کرد که در سال ۱۹۸۸ به جنگ با عراق پایان داد، زیرا فهمیده بود که ایران در آن جنگ پیروز نخواهد شد. پس می بینیم که آنها هم می توانند تصمیم های منطقی بگیرند.”
مبادلات تسلیحاتی میان تهران و دمشق
با این حال، موضوع دیگری وجود دارد که امروز به شدت سران غربی را نگران ساخته. به گفته یک منبع بسیار موثق، هواپیماهای ایرانی که به طور مرتب تجهیزات نظامی به دمشق تحویل می دهند، چند هفته ای است که به تحویل سیستم های ضدهوایی روسی SA17 مبادرت می ورزند؛ یک سیستم بسیار مدرن که برای حفاظت از تأسیسات اتمی ایران نصب شده و قادر است هواپیماهای بدون سرنشین و جنگنده ها را سرنگون سازد. این درواقع نمونه مشابهی از واحدهای ضدموشکی S-300 است که در اندازه های کوچک تر تولید می شود. روسیه در سال ۲۰۱۰ به دنبال فشار کشورهای غربی فروش واحدهای ضدموشکی S-300 به ایران را متوقف کرد. تهران از آن تاریخ موفق شده که نمونه ای از این سیستم ها را تحت عنوان “رعد”، ولی با کیفیتی بسیار پایین تولید کند. به همین دلیل است که اکنون اقدام به خرید نمونه های اصلی آن از مسکو کرده تا سپس آنها را به متحد سوری خود تحویل دهد.
منبع: فیگارو، ۹ ژانویه
