وحید ثابتیان
صدام حسین درآخرین جلسه دادگاه خود گفت با افتخار مسئولیت استفاده از سلاح های شیمیایی را برعلیه شهروندان ایرانی طی جنگ هشت ساله 1988-1980 خود با ایران، به عهده می گیرد. این اولین باری است که موضوع استفاده از سلاح های شیمیایی علیه ایران دردادگاه مورد بررسی قرار گرفته است. شکایت مقامات ایرانی علیه استفاده از سلاح های شیمیایی درجنگ ایران وعراق هیچ گاه به جایی نرسیده است. این موضوع درحالی صورت می گیرد که هم اکنون نیز افرادی که درجریان جنگ در جریان حملات شیمیایی آسیب دیده اند، هرازچندی ازپای درمی آیند ورخ درنقاب خاک برمی کشند. به همین جهت اظهار نظر صدام درتایید استفاده از سلاح شیمیایی موضوعی مهم به شمار می رود. بسیاری ازکارشناسان مقامات ایرانی را به سهل انگاری در تنظیم شکایت ازصدام حسین ودولتش درانجام جنایات جنگی درجریان جنگ هشت ساله با ایران متهم می کنند.
صدام که هم اینک به همراه شش تن دیگر ازمسئولان بلند پایه حزب بعث دردادگاه به سرمی برد، به جرم کشتار کردهای عراقی در سال 1980 که به گفته عده ای با قتل عام واستفاده ازگاز علیه حدود 180 هزار نفر همراه بوده است، محاکمه می شود. اوبه دادگاه گفته است: “اگر کسی از مسئولان نظامی وغیرنظامی ادعا کند که صدام دستور استفاده از سلاح های متعارف وغیرمتعارف را که همانگونه که توضیح داده شد منظور شیمیایی است، داده، من مسئولیت آن را با افتخار قبول می کنم.” او سپس ادعا کرده است که او هیچگاه این سلاح ها را برعلیه مردم کشور خودش چه کرد و چه عرب به کارنگرفته است.
وکلای صدام حسین می کوشند ماجرای کشتار انفال را به عنوان یک حمله نظامی مشروع علیه شبه نظامیان کردی که به اعتقاد آنها درجنگ با ایران درطرف ایران بودند، جلوه دهند. این درحالی است که دادستان کل پرونده صدام حسین می گوید آنچه درانفال به وقوع پیوسته است، نسل کشی محسوب می شود ونشان می دهد که رهبر عراقی به صورت مستقیم دستور حمله شیمیایی به مناطق کردنشین راصادر کرده است. این مهمترین موضوعی است که تا کنون دردادگاه های مختلف برگزارشده برعلیه صدام اقامه شده است. او درطی این حمله دستور داده است تا از “مهمات ویژه” که همان “گازخردل” بوده است استفاده شود تا شورش وطغیان مردم کرد را که درسال 1978 به وقوع پیوست سرکوب گردد.
درنامه ای که در سال 1987 به امضای یکی ازمقامات امنیتی عراقی رسیده است، از صدام حسین برای حمله به شورشیان کرد اجازه خواسته شده است. دراین نامه تصریح شده است که در حمله یاد شده از “مهمات ویژه” استفاده شود. الفرون دادستان پرونده صدام با نشان دادن وخواندن بخشی ازاین نامه برای دادگاه اضافه کرده است که این مهمات ویژه به معنای گاز خردل بوده است.
پاسخ دفتر صدام حسین به این شرح بوده است که هدف تنها این نیست که شورشیان صدمه ببینند. دادستان می گوید که منظور ازاین نامه این بوده است که مردم غیرنظامی کرد هم مورد هجوم این سلاح ها قرار بگیرند. نامه دیگری دراین جلسه مطرح شده است که اشاره به استفاده صدام از سلاح های شیمیایی علیه شهروندان ایرانی بوده است. سبیرالدوری وکیل دیگرصدام دردادگاه قبلی وی گفته بود که مدارکی که از بخش های امنیتی عراق خوانده می شود وحاکی ازدست داشتن صدام در حمله های شیمیایی به مردم کرد عراق وایران است، معتبر نیستند. او سپس ادعا کرده که این ایرانی ها بوده اند که به مردم کرد با سلاح شیمیایی حمله کرده اند!
تنها همین جرم دستور برای استفاده از سلاح های شیمیایی علیه مردم کرد عراق وایران کافی است تا مجازات مرگ را برای صدام ودیگر همدستانش به همراه بیاورد. صدام هم اکنون به خاطر دادگاه دیگری که درآن به کشتن 148 عراقی از جمله کودکان بعد ازتلاش برای کشتن وی درشهر دوجیل درسال 1982 به مرگ محکوم شده است.