حمید رسایی، از نمایندگان عضو جبهه پایداری در مجلس، تهدید کرد که ممکن است نمایندگان در صورت قانع نشدن از پاسخ محمدجواد ظریف، حسن روحانی را با سوال به مجلس احضار کنند.
رسایی در تذکری در جلسه علنی روز گذشته مجلس، با اشاره به بحثها و درخواستها درباره انتشار فکت شیت ایرانی درباره گفتوگوهای هستهای در لوزان سوییس، گفت: “صحبتهای روحانی و ظریف تناقض دارد و این تناقض ها هیچ فایدهای ندارد. ما سوال از ظریف را هفته آینده مطرح میکنیم و اگر قانع نشویم سوال از رییس جمهور در این مورد باید مطرح شود”.
این سخنان حمید رسایی، صریحترین تهدیدی است که از زمان روی کار آمدن دولت روحانی،توسط نمایندگان مجلس بیان شده. منتقدان دولت روحانی در مجلس حضور فعالی دارند، اما تاکنون کمتر رییس جمهوری را تهدید کردهاند که به مجلس احضار خواهد شد.
براساس اصل ۸۸ قانون اساسی “در هر مورد که حداقل یک چهارم کل نمایندگان مجلس شورای اسلامی از رییس جمهور و یا هر یک از نمایندگان از وزیر مسوول، درباره یکی از وظایف آنان سوال کنند، رییس جمهور یا وزیر موظف است در مجلس حاضر شود و به سوال جواب دهد و این جواب نباید در مورد رییس جمهور بیش از یک ماه و در مورد وزیر بیش از ده روز به تاخیر افتد مگر با عذر موجه به تشخیص مجلس شورای اسلامی”.
رسایی از جمله اعضای جبهه پایداری است؛ تشکلی سیاسی که عمده مخالفان روحانی در مجلس عضو این گروه هستند. اعضای اصلی جبهه پایداری را وزرا، نزدیکان و حامیان پیشین محمود احمدینژاد تشکیل می دهند. این جبهه سیاسی بهار سال ۹۰ اعلام موجودیت کرد و از محمدتقی مصباحیزدی به عنوان پدر معنوی آن یاد می شود. این گروه در انتخابات ریاستجمهوری سال ۹۲ ابتدا از لنکرانی ـ- وزیر علوم دولت احمدینژاد - و سپس از سعید جلیلی حمایت کرد؛ رفتاری که با واکنش دیگر اصولگرایان مواجه شد و از آن با عنوان “وحدتشکنی” یاد کرده بودند. فراکسیون جبهه پایداری در مجلس حدود ۳۵ عضو دارد و رسایی، حسینیان، کوچک زاده، سالک، طلا، آقاتهرانی، کریمی قدوسی، قاضی زاده، زارعی، سلیمانی و میرکاظمی از جمله اعضای آن هستند.
مجلس نهم از ابتدای کار خود تاکنون بارها اعضای کابینه روحانی را به مجلس احضار کرده. رضا فرجیدانا، وزیر علوم، نیز توسط نمایندگان مجلس استیضاح شد و دو فردی که پس از او از سوی روحانی برای تصدی این پست معرفی شده بودند، موفق به کسب رای اعتماد نشدند. نمایندگان در زمان معرفی کابینه نیز به چند تن از وزرای پیشنهادی رای اعتماد نداده بودند.
اواخر سال گذشته ایرنا، خبرگزاری رسمی جمهوریاسلامی، نوشته بود که مجلس در سال نود و سه ۴۶۷۰ تذکر و سوال از هیات وزیران داشته؛ مسالهای که باعث شد این خبرگزاری - که بیان کننده مواضع رسمی دولت است - درباره عملکرد نمایندگان مجلس بنویسد: “هر چند که تذکر و سوال و حتی استیضاح حق مجلس است، اما باید توجه کرد که در شرایط حساس کنونی کشور اولویت های مهم تری وجود دارد که قطعا هر مسوول دلسوزی که قلبش برای نظام و انقلاب می تپد به خوبی به این مسایل واقف است. در حال حاضر که موضوع اقتصاد و معیشت مردم یکی از دستور کارهای مهم دولت تدبیر و امید است، انتظار آن بود که برخی از نمایندگان مجلس بیش از آن که با طرح سوال و تذکر نادرست وقت وزرا را بگیرند به فکر تعامل و همکاری با دولت باشند و با وضع قوانین راهگشا مسیر دولت را هموارتر کنند”.
حسن روحانی پیش از این در واکنش به سوالات نمایندگان از اعضای هیات دولت گفته بود: “چنین حجمی از سوال از وزرا با حجم کاری بالای آنها تناسب ندارد و بعضا برخی از تقاضاها و درخواستها نیز منطبق با قانون نیست و وزیر در قبال عدم برآورده کردن آن، نباید تهدید شود. باید نمایندگان محترم وزرا را برای انجام کار بهتر دلگرم کنند… بنده از وزرا خواستهام ضمن احترام کامل به نمایندگان و مجلس، بر اجرای دقیق قانون ایستادگی کنند. تردیدی ندارم که نمایندگان مجلس هم دلسوز و خواهان شرایط بهتر برای کشورند”.
تنها رییس جمهوری که تاکنون برای پاسخ به سوالهای نمایندگان به مجلس احضار شده، محمود احمدینژاد است. او اسفند ماه سال ۹۰ و پس از ۵ سال تلاش برخی نمایندگان مجلس، برای پاسخ به سوالهای نمایندگان به مجلس آمد، گرچه پاسخهای وی و برخوردش با نمایندگان - که با لحنی طنزآلود بیان شد - با اعتراضهای مختلفی روبهرو شد.