تاریخ تکرار می شود و گاهی پرونده‌های مسکوت باز می‌شود و گریبان دولت‌ها را می‌گیرد. پس از مرگ دادستان آلبرتو نیسمان، بمب گذاری در مرکز یهودیان بوئنوس‌آیرس باری دیگر آرژانتین را به لرزه درآورده است. آیا او خودکشی کرده؟ آیا ماموران دولت آرژانتین که سعی در پنهان کردن لاپوشانی خود داشته‌اند او را به قتل رسانده‌اند؟ یا این بخشی از توطئه برای بی‌اعتبار کردن کریستینا فرناندز، رئیس‌جمهور این کشور است؟ یا او توسط ایران، که مقامات ارشدش متهم به برنامه‌ریزی برای این بمب گذاری هستند، کشته شده است؟
آرژانتین تنها کشوری نیست که در آن قساوت‌هایی با سابقه چندین و چند ساله مثل بمب ساعتی منفجر می‌شود. یکی از آن موارد، قتل هیتوشی ایگاراشی، نویسنده و استاد دانشگاهی است که رمان آیات شیطانی سلمان رشدی را ترجمه کرده بود و در راهروی محل کار خود در دانشگاه تسوکوبای ژاپن در سال ۱۹۹۱ با ضربات چاقو کشته شد.
ماجرای قتل ایگاراشی حل‌نشده باقی ماند، اما با این حال مشخص بود نیروی محرک آن فتوای آیت‌الله خمینی علیه سلمان رشدی و رمان او بوده است. یک تحلیلگر سازمان سیا و از اعضای شورای امنیت ملی به دیلی بیست گفته است، بسیاری از مقامات آمریکایی در آن زمان اعتقاد داشتند ایران مسئول قتل ایگاراشی است.
در سوم ژوییه ۱۹۹۱، اتوره کاپریولو، مترجم ایتالیایی این رمان، از ضربه چاقو در آپارتمانش در میلان جان سالم بدر برد. به گزارش کاپریولو ضارب متواری به او گفته بود که ایرانی است. پلیس ایتالیا گفت، ضارب با سفارت ایران مرتبط بوده و یک هفته بعد ایگاراشی به قتل رسید.
پرونده‌های مشابهی وجود دارد که افراد کمی در ارتباط با آن‌ها دستگیر شدند و دستگیرشدگان نیز مدت زیادی در زندان باقی نماندند.
شبی که ایگاراشی به قتل رسید، نخست‌وزیر ژاپن توشیکی کایفو با جرج بوش ملاقات داشت و درباره موضوعاتی غیرمرتبط با این حادثه صحبت کردند و بی‌خبر از کشته شدن این نویسنده شام خوردند.
چیزی که درباره قتل ایگاراشی عجیب است این است که او نه تنها اسلام‌ستیز نبود، بلکه به آن بسیار علاقمند داشت. او استاد فرهنگ تطبیقی اسلام در دانشگاه تسوکوبا بود و پیش از انقلاب در ایران زندگی و تحصیل می‌کرد. ایگاراشی علاوه بر ترجمه‌هایش، کتاب‌هایی درباره اسلام از جمله “رنسانس اسلامی” و “پزشکی و دانش شرق” نوشته بود. پروفسور شیمگی اینارا با نوشته‌ها و صحبت‌هایش درباره ایگاراشی یاد او را زنده نگه داشته است. او در سال ۲۰۰۷ در یک کنفرانس آکادمیک در شیکاگو گفت: “ایگاراشی یکی از بر‌ترین محققان ژاپنی نسل خود درباره اسلام بود. او با استفاده از علاقه‌اش به مطالعات اسلامی تلاش کرد هم ادعاهای غرب درباره آزادی بیان و هم خودمحق‌بینی اسلامی در رابطه با قضیه رشدی را مورد نقد قرار دهد.”
اما دولت ژاپن، مانند پرزیدنت فرناندز در آرژانتین، ترجیح می‌دهد ماجرای قتل کنار گذاشته شود، چراکه او بدست ماموران خارجی به قتل رسیده و ژاپن وابسته به نفت ایران است. در همین حال، ایران در حال پیشروی در عراق و پیش راندن مسئله هسته‌ای خود است و فعالیت‌های برون‌مرزی این کشور نیز دوباره به جریان افتاده است.
وزارت خارجه آمریکا در “گزارش ملی درباره تروریسم سال ۲۰۱۳” که آوریل سال گذشته به کنگره ارائه شد می‌گوید: “از سال ۲۰۱۲، آمریکا شاهد تجدید فعالیت نیروی قدس سپاه پاسداران ایران، وزارت اطلاعات و امنیت این کشور و حزب‌الله لبنان بوده است.”
مرگ ایگاراشی مستحق تحقیقات بیشتر است. همچنین مرگ نیسمان و باقی قربانیان. این پرونده‌ها هنوز مسکوت باقی مانده‌اند و تا زمانی‌که حل نشوند نه می‌توان به رژیم تهران اعتماد کرد نه به دولت‌های غربی که وانمود می‌کنند این پرونده‌ها به تاریخ پیوسته است. آن‌ها بخش مهمی از خطر حاضر هستند.
منبع: دیلی بیست - 22 فوریه 2015
