اکنون سالهاست که ساکنین شهر زنجان به شکلی بیهوده از مقامات می خواهند کارخانه سرب و روی را تعطیل کنند. به همین دلیل چاره ای جز اعتراض خیابانی نداشتند. این اعتراضات آنچنان مصرانه بود که مقامات درنهایت ترجیح دادند این کارخانه را تعطیل کنند.
کارخانه سرب و روی که متعلق به دولت است در کنار این شهر قرار دارد و از دو دهه قبل درحال فعالیت می باشد. ساکنین زنجان براساس تحقیقات انجام شده درخصوص تأثیرات فعالیت این کارخانه بر سلامت مردم دست به اعتراض زده اند. جدا از آلودگی هوا، برخی تحلیل ها حاکی از آلوده شدن آب های زیرزمینی این شهر است، به طوری که از حد مجاز خارج شده.
به گفته برخی از ساکنین، در حدود ۱۰ هزار نفر در تاریخ ۱۱ اوت به خیابان ها آمدند تا دولت را وادار به عقب نشینی کنند. چند روز پس از آن، در تاریخ ۱۴ اوت، نزدیک به ۵۰۰۰ نفر با ممنوعیت تظاهرات به مخالفت برخاستند و تجمع جدیدی را سازماندهی کردند که باعث درگیری با نیروهای انتظامی شد. ولی صدای معترضان شنیده شد، زیرا دولت تصمیم به تعطیلی این کارخانه گرفت.
این تصمیمی بود که به راحتی مورد قبول واقع نشد، زیرا رسانه های محلی بلافاصله اعلام کردند که این کارخانه باید ۴۰۰ کارگر خود را اخراج کند. در حدود ۳۰۰ تن از کارگران نیز روز چهارشنبه به نوبه خود دست به تظاهرات زدند و اطمینان دادند که این کارخانه هیچ تأثیری بر سلامت مردم ندارد و مقامات را مورد سرزنش قرار دادند که چرا آنها را از تعطیلی کارخانه مطلع نساخته اند. دولت هنوز اعلام نکرده که آیا کارخانه مجدداً باز خواهد شد یا خیر.
در شهر صنعتی اراک نیز از چند ماه پیش اعتراضات مشابهی هر هفته انجام می شود، با این حال، تاکنون مسؤولان سرسختانه بر مواضع خود ایستاده و اعتراضات را در این شهر نادیده گرفته اند.
احمد ۲۶ ساله یک مبارز محیط زیست است که در زنجان زندگی می کند. او می گوید: “طی پنج سال اخیر مدام از خطرات مربوط به آلودگی ای که توسط این کارخانه ایجاد می شود به مسؤولان گفتیم. آنها همواره یک چیز را تکرار کرده اند؛ اینکه این موضوع را بررسی خواهند کرد، ولی تعطیلی کارخانه برای اقتصاد استان خوب نیست. به همین دلیل مجبور شدیم به خیابان بیاییم. جنبش ما خیلی سریع گسترش پیدا کرد، زیرا اخبار در گردش بود؛ بوسیله پیامک، تراکت، شبکه های اجتماعی و دهان به دهان.”
او در ادامه می گوید: “پس از اولین تظاهرات که بسیار گسترده بود، استانداری به ما وعده داد که کارخانه تعطیل خواهد شد، ولی ازسوی دیگر هشدار داد که دیگر نباید به خیابان بیاییم. ما علی رغم هشدارهای آنها کار خودمان را کردیم، زیرا حرف شان را باور نکردیم. و به همین دلیل برای بار دوم تظاهرات کردیم و خواستار تعطیلی فوری کارخانه شدیم. درگیری هایی نیز با نیروی انتظامی که از باتوم برای متفرق کردن ما استفاده کردند اتفاق افتاد. ولی به دلیل حضور گسترده زنان دست شان کوتاه بود و اعتراضات ادامه یافت و کارخانه تعطیل شد.”
با این حال، تعطیلی کارخانه تنها شامل کارخانه اصلی می شود که سرب تولید می کند. این شرکت همچنین واحدهای کوچک تولیدی در اطراف شهر دارد که باز مانده اند. مشخص نیست استانداری با این واحدهای تولیدی که آنها نیز خطرناک اند چه خواهد کرد.
منبع: فرانس ۲۴، ۲۳ اوتhttp://www.lavie.fr/actualite/monde/israel-se-prepare-t-il-a-une-guerre-contre-l-iran-28-08-2012-30161_5.phphttp://www.slate.fr/story/47317/toxicomanie-came-drogue-iran-teheran
