آخرین نتایج مربوط به انتخابات مجلس ایران در روز جمعه این فکر را ایجاد می کند که محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور ایران بیشتر از آنکه به جناح محافظه کار تعلق داشته باشد به عنوان اصلاح طلب ظاهر شده است. هیچ چیز بیشتر ازاین با حقیقت فاصله ندارد.
در واقع تفاوت ایدئولوژیک چندانی میان اندکی طرفداران احمدی نژاد که هنوز در مجلس حضور دارند و مخالفان او که اکنون اکثریت مجلس را به دست آورده اند وجود ندارد. همه آنها محافظه کار هستند.
آرایش جدید مجلس ایران فقط به رهبر ایران، علی خامنه ای - که سال گذشته با احمدی نژاد اختلافاتی پیدا کرد- امکان کنترل بیشتری بر اوضاع سیاسی اعطا می کند. خامنه ای که در سال 2005 و انتخابات 2009 از رئیس جمهور پوپولیست خود حمایت کامل کرد و باعث پیروزی او شد، در عین حال از استقلال بیش از حد او به تنگ آمده، اکنون در حال بازسازی ساختار قدرت در تهران است به نحوی که جناح های نزدیک به سپاه پاسداران و روحانیون از نفوذ و قدرت بیشتری برخوردار شوند.
احمدی نژاد در هشتمین و آخرین سال ریاست جمهوری خود هنوز در تلویزیون ظاهر می شود و با مقامات و سران کشورهای دیگر ملاقات می کند. ولی او در واقع اکنون به مهره ای زائد تبدیل شده است.
نقش او در مذاکرات هسته ای ماه گذشته ایران با کشورهای 1+5 می توانست مهم قلمداد شود ولی معلوم شد که سعید جلیلی، مذاکره کننده هسته ای ایران در این نشست ها مستقیما به عنوان نماینده خامنه ای رهبر ایران سخن می گوید.
روز شنبه، یکی از کمیته های مجلس برنامه دولت احمدی نژاد را برای حذف یارانه های مواد خوراکی و گاز رد کرد. این برنامه برای تامین بودجه دولت ضروری است ولی در میان مردم ایران به اقدامی مشکل ساز معروف شده است. رد کردن این برنامه، که از برنامه های کلیدی دولت احمدی نژاد است بدون تائید رهبر ایران نمی توانست انجام گیرد.
ظرف چند سال گذشته، احمدی نژاد به عنوان موجود منفی که در غرب به عنوان نماینده زشتی های ایران شناخته می شود جلوه کرده است. اکنون که روزهای آخر خود را در قدرت می گذراند زمان آن است که بپرسیم آیا او هرگز قدرات چندانی داشته است؟
منبع: هاآرتص– 7 مه
