احمد علم الهدی امام جمعه مشهد و عضو خبرگان رهبری است. از دید او احمدی نژاد دولتی ارزشی بود که در پی روی گرداندن مردم از “پرده دری های دوره اصلاحات” و اقبال به یک دولت ارزشی، به احمدی نژاد رأی دادند. او گفته بود: “در دوره اصلاحات نیز یک سری پرده دری‌ها صورت پذیرفت و مسائل ارزشی ما تضعیف شد و به طور طبیعی با این اقدامات ضد ارزشی مطالبه مردم ما به سمت یک دولت ارزشی رفت و مردم در انتخابات به یگ گفتمان ارزشی رای دادند.”
او هرگز حاضر نشد که روی کار آمدن احمدی نژاد را در هر دو دوره، محصول مهندسی انتخابات بداند.
او امام زمان را گرداننده جهان می دانست تا کسی قدرت انتقاد از مفاسد جمهوری اسلامی را نداشته باشد. او تا آنجا پیش رفت که از سخنان احمدی نژاد مبنی بر اینکه امام زمان جهان را مدیریت می کند، حمایت کرد و گفت: “اگر وجود مقدس امام زمان جهان را مدیریت نمی کند، پس چه امامتی بر ما دارد؟ اگر اینطور باشد که دست امام زمان بسته و او گوشه گیر است.”
علم الهدی در واکنش به انتقادات گسترده ای که به اظهارات احمدی نژاد شد، گفت: “این مسائل ناشی از ضدیت با دولت است…سخنانی که آقای احمدی نژاد در جلسه طلاب مشهد (درباره مدیریت امان زمان بر جهان) بیان کرد، اصول مبانی اعتقادی ما درباره حضرت حجت است و خلاف آن، خلاف مبانی اعتقادی ماست.”
چنین بود که او در طول هشت سال دولت احمدی نژاد هرگز به وضعیت حجاب اعتراض نکرد که هیچ؛ در آغوش گرفتن مادر چاوز را هم به احمدی نژاد ندید. اینک که مفاسد دولت احمدی نژاد هم یک به یک بر ملا می شود، هیچ واکنشی از علم الهدی دیده نمی شود.
نوبت به تظاهرات حکومتی ۹ دی که رسید، این احمد علم الهدی بود که از مشهد به تهران فراخوانده شد تا در آن سخنرانی معروف خود، معترضان به تقلب انتخاباتی ۸۸ را عده ای بزغاله و گوساله نام نهد.
بهشت با اشکنه و شلاق
هنگامی که در دولت احمدی نژاد توزیع گوشت مرغ دچار اختلال شده و اعتراضات بالا گرفته بود، این احمد علم الهدی بود که مردم را به جایگزین کردن “اشکنه و پیاز” به جای گوشت توصیه کرد و گفت: “اگر مرغ در دسترس نیست مگر اشکنه پیاز داغ را یادتان رفته… دولت میکاییل (فرشته روزی رسان) ما نیست که رزق ما را بدهد. امکانات غذایی زندگی خودتان را تهیه کنید؛ بنا نیست زندگی شما هر جور که قبلا می گذشته الان هم همان طور باشد.”
او می دانست که نباید دولت مورد تأیید رهبر تضعیف شود لذا در طول هشت سال مدیریت ویرانگر احمدی نژاد، هرگز اظهار “دلواپسی” نکرد. اما در کمتر از یک سال دولت حسن روحانی (که از قضا هم لباس او و عضو خبرگان رهبری است) این علم الهدی بود که پروژه “دلواپسم” را کلید زده است. (مراجعه شود به مقاله: “دلواپسیم” رمز عملیات مقابله با دولت روحانی)
اما، نوبت به حسن روحانی (رییس جمهور مورد تأیید رفسنجانی و خاتمی) که رسید، کار دولت و حکومت را بردن مردم به بهشت حتی به زور شلاق دانست تا واکنشی باشد به این گفته روحانی که گفته بود نمی شود مردم با شلاق زدن به بهشت برد.
در بهشتی که علم الهدی برای مردم ترسیم کرده، حکومت حق شلاق زدن دارد ولی وظیفه تأمین مایحتاج عمومی مثل گوشت، وظیفه دولت نیست.
بهشت با طعم تقلب انتخاباتی
ویدئوی منتشر شده از سخنان سردار عزیز جعفری، فرمانده سپاه پاسداران، اینک شکی باقی نگذاشته که سپاه پاسداران در تقلب انتخاباتی ۸۸ نقش مهندسی انتخابات را برعهده داشت تا اصلاح طلبان پرده در (به گفته علم الهدی) به قدرت باز نگردند.
اهمیت این سخنان آن گاه دوچندان می شود که در یاد داشته باشیم فرمانده کل سپاه پاسداران، به حکم رهبر جمهوری اسلامی از سال ۱۳۸۴ (یعنی سال به قدرت رسیدن احمدی نژاد) رییس مرکز تحقیقات راهبردی سپاه نیز هست.
با این احتساب، تحقیقات راهبردی سپاه به عنوان ارگانی نظامی به جای آنکه نگران تهدیدات امنیتی برون مرزی باشد، نگران به قدرت رسیدن اصلاح طلبان بود تا آنجا که آن را خط قرمز خود تعریف کرد.
اما، در نگاهی ژرف ریشه دغدغه و نگرانی سپاه را که منتهی به مهندسی کودتای انتخاباتی شد، باید در اندیشه های امثال علم الهدی جستجو کرد. او قدرت رهبر را نه بر گرفته از آراء مردم که برگرفته از نیابت امام زمان می داند. (علم الهدی: جامعه، جامعه ولایی است و زیر نظر ولی فقیه اداره می شود و ولی فقیه هم ولایتش را از امام زمان(ع) می گیرد.)
او همچنین بی پرده مخالفت خود را با دمکراسی آشکار می کند و و آن شرک به خدا توصیف می کند. (علم الهدی: برخی گروههای سیاسی در رقابتهای خود تا شرک به خدا نیز پیش می روند. یکی از اینها گفت ما لیبرال دموکرات هستیم. لیبرال دموکراسی به معنای شرک است چراکه اصل اول دموکراسی حاکمیت را حق مردم می داند در حالیکه مسلمان حاکمیت را حق خدا می داند. ان الحکم الا لله.)
مصباح یزدی نیز گفته بود که: “مردم چه کاره اند که به کسی حق حاکمیت بدهند. مگر خودشان چنین حقی دارند؟”
بی دلیل نبود که میرحسین موسوی باور داشت که هدف اقتدارگرایان از کودتای انتخاباتی ۸۸ تبدیل ایران به کره شمالی است، کشوری که در آن هیچ منتقد و معترضی وجود نداشته باشد. (موسوی: اقتدارگرایان به‌دنبال حذف کردن همه فضای ملی از منتقدین و معترضین بودند؛ فضایی شبیه کره شمالی با کمی بزک مردمسالاری.)
از یاد نبریم که در میان نادر کشورهایی که علی خامنه ای در دوران ریاست جمهوری اش از آن دیدن کرد، کره شمالی بود. برای نمونه در اسفند ۹۲ رسانه‌های رسمی کره شمالی اعلام کردند که کیم جونگ‌اون، رهبر جوان آن کشور، در انتخابات پارلمانی با به دست آوردن “۱۰۰ درصد آرا” و “بدون رای ممتنع” پیروز شده است. بنا به اعلام خبرگزاری رسمی کره شمالی، در این انتخابات همه واجدین شرایط در انتخابات شرکت کرده و همه آنها به کیم جونگ‌اون رای داده بودند.
خلاصه اینکه حکومت مطلوب اقتدارگرایان، وظیفه شلاق زدن و تقلب انتخاباتی را برای رساندن مردم به بهشت دارند اما، تامین مایحتاج مردم وظیفه دولت نیست مادام که آن دولت، برآمده از خواست رهبر باشد.