در روز جهانی آزادی مطبوعات، میرحسین موسوی در عین تاکید بر اینکه “به گشایش فضای رسانه های آزاد خوش بین نیست”، فضای مجازی را در شرایط فعلی مناسب ترین امکان برای تبادل اخبار و کسب اطلاعات دانسته و نوید داده است که: “نمی توان جلوی آمدن بهار را گرفت. بهار خواهد آمد و سبزی همه جا را فرا خواهد گرفت”.
به گزارش وب سایت کلمه میرحسین موسوی که در جمع گروهی از فعالان اصلاح‌طلب استان آذربایجان شرقی سخن می گفت، تاکید کرده است که جنبش سبز را نباید فقط در سطح خیابان ها تحلیل کرد.
به گفته او، “ریشه جنبش سبز غیر قابل انکار است و این جنبش پرده های جهل را کنار می زند”؛ وی اضافه کرده است که: “وقتی ملت در مناسبت های مختلف به اجماع می رسد، این بزرگترین دستاورد است و مهم این است که این ایده متولد شده است”.
این نامزد معترض به کودتای انتخاباتی 22 خرداد با تاکید بر اینکه “به دلیل وجود افکار و عقاید گوناگونی در درون جنبش سبز، لزوم حرکت جمعی، تقویت مشترکات با حفظ مواضع لازم است”، تصریح کرده: “این جنبش، به دلیل حرکت «در یک چارچوب اخلاقی» هر حادثه ای را به شکلی بی طرفانه ارزیابی می کند و حرکات مثبت، حتی از سوی بخش هایی از حاکمیت را که تا کنون در مقابل رای و نظر مردم ایستادگی کرده اند، با رویکردی مثبت مورد ارزیابی قرار می دهد”.
میرحسین موسوی، حکومت را متهم به عدم واقع بینی کرده و گفته است: “آنها واقع بین نیستند و گیر ادعاهایی افتاده اند که خود ساخته اند و می گویند معترضین با خارجی ها ارتباط دارند و با همین نگاه نیز بازجویی می کنند”.
به اعتقاد او “چنین دیدگاهی ممکن است به طور موقت باعث اتحاد طرفداران حاکمیت شود اما نمی تواند جلوی آشکار شدن واقعیت را بگیرد، چون بر حقیقت استوار نیست.نمی توان جلوی آمدن بهار را گرفت. بهار خواهد آمد و سبزی همه جا را فرا خواهد گرفت”.
وی بار دیگر خواهان “اجرای بدون تنازل قانون اساسی و عدم اجتهاد در مقابل نص صریح قانون اساسی” شده و آن را “تنها راه برای وحدت ملی و استیفای حقوق همه اقوام” دانسته است.
نخست وزیر زمان جنگ تاکید کرده: “تک تک اصول مغفول و یا کنار گذاشته شده قانون اساسی باید اجرا شود و اگر مشکلی در این بین باشد به نظر خواهی عمومی گذاشته شود”.
میرحسین موسوی در بخش دیگری از سخنانش ضمن تاکید بر اینکه “در هیچ جای ایران تجزیه طلبان در سطح ملی اهمیت و جایگاهی ندارند”، اضافه کرده است: “حل مسائل هویتی فقط با حفظ منافع ملی ممکن است”.
وی با تاکید بر اهمیت زبان های ملی و محلی، گفته است: “زبان ها و فرهنگ های متنوع از ذخایر این سرزمین است. زبان و به ویژه زبان اوجی و شعر قابل ترجمه نیست و هر زبان ظرفیت هایی دارد که جزو سرمایه ها و ذخایر ملی محسوب می شوند و اهمیت این ذخایر فرهنگی در کشور کمتر از ذخایر مادی نیست. زبان مسئله ای نیست که با آن بشود آمرانه و بخشنامه ای برخورد کرد. رضاخان این کارها را با فرهنگ ها و اقوام کرد و شکست خورد و یکی از دلایل نفرت ملی از آن دوره به همین سیاست ها بر می گردد”.
